ابوشداد ذماری عمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۲۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوشداد ذماری عمانی در تراجم و رجال]] - [[ابوشداد ذماری عمانی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = ابوشداد ذماری عمانی | مداخل مرتبط = [[ابوشداد ذماری عمانی در تراجم و رجال]] - [[ابوشداد ذماری عمانی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = ابوشداد ذماری عمانی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر قدیمی یمن.jpg                         
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی یمن
| نام کامل = ابوشداد ذماری عمانی
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه = 
| لقب = 
| اهل =
| از قبیله =     
| از تیره =
| پدر = 
| مادر = 
| همسر =
| پسر =
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = [[یمن]]
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت =   
| محل شهادت = 
| طول عمر = ۱۲۰ سال 
| محل دفن =
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب =
| از طبقه =
| در جنگ =
| نقش‌ها =
| فعالیت‌ها = 
| علت شهرت = 
| علت درگذشت =
| علت شهادت = 
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او = 
| آخرین راوی از او =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
وی صد و بیست سال [[عمر]] کرد و از کهنسال‌ترین افرادی است که [[زمان رسول خدا]] {{صل}} را [[درک]] کرد، ولی [[توفیق]] [[تشرف]] [[خدمت]] او را نیافت. بدین سبب از او در شمار مخضرمین یاد شده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۹.</ref>. محل سکونت او ذمار [[یمن]]، یا "دَمَا" از عمان دانسته شده و او را به اعتبار دما، دمائی و به اعتبار عمان، [[عمانی]] گفته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۰.</ref>. [[ابن حجر]]، دُمار را از نواحی عمان و او را عمانی دانسته است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۹.</ref>؛ چنان که [[ابن منده]] و [[ابونعیم]] نیز او را عمانی دانسته‌اند <ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۰.</ref>؛ اما ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۸.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۰.</ref> او را ذماری و ذمار را نیز از [[صنعا]] دانسته و گفته‌اند: {{عربی|"سكن عمان"}}. [[ابوشداد]] گفته است [[نامه]] [[رسول خدا]] {{صل}} در قطعه‌ای از پوست به دست من رسید که در آن نوشته بود {{متن حدیث| مِنْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ إِلَى أَهْلِ عمان سَلَامُ عَلَيْكُمْ أَمَّا بَعْدُ فَأَقَرُّوا بِشَهَادَةِ انَّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ وَ أَدُّوا الزَّكَاةِ وخطوا الْمَسَاجِدِ كَذَا وَ كَذَا وَ الَّا غَزَوتُكُم }}؛ نامه‌ای است از [[محمد]] رسول خدا به [[اهل]] عمان. [[سلام]]. [[اقرار]] کنید به اینکه خدایی جز خدای یگانه نیست. [[زکات]] بپردازید. [[مسجد]] بسازید و... ، وگرنه به [[جنگ]] شما خواهم آمد». [[ابو شداد]] می‌گوید: ما کسی را برای خواندن نامه نیافتیم تا [[جوانی]] پیدا شد و آن را برای ما خواند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۹؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۹.</ref>. [[عبدالعزیز بن زیاد حنظلی]] می‌گوید: از ابوشداد پرسیدم: در آن [[زمان]] که نامه رسول خدا {{صل}} رسید، چه کسی [[حاکم یمن]] بود؟ گفت: {{عربی|"اُسوارٌ مِن اَسوِرَة کسری"}}؛ سرداری از [[سرداران]] کسری که به او "بستیجان" می‌گفتند<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۰.</ref>. مغلطای<ref>مغلطای، ج۲، ص۲۷۷.</ref> رسیدن نامه رسول خدا {{صل}} را به دست او، دلیل بر [[صحابی]] بودنش ندانسته است. برخی کلمه "[[سلام]]" را در نامه آن [[حضرت]]، مناسب [[کفار]] ندانسته و احتمال داده‌اند [[اهل]] [[عمان]] [[مسلمان]] بوده باشند، ولی [[زکات]] نمی‌دادند و [[نماز]] اقامه نمی‌کردند<ref>احمدی میانجی، ج۲، ص۳۴۳.</ref>. این در حالی است که در نامه‌های دیگر [[رسول خدا]] {{صل}} خطاب به کفار نیز "[[سلام]] علیک" آمده است<ref>احمدی میانجی، ج۲، ص۳۵۴.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوشداد ذماری عمانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۷۱.</ref>
وی صد و بیست سال [[عمر]] کرد و از کهنسال‌ترین افرادی است که [[زمان رسول خدا]] {{صل}} را [[درک]] کرد، ولی [[توفیق]] [[تشرف]] [[خدمت]] او را نیافت. بدین سبب از او در شمار مخضرمین یاد شده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۹.</ref>. محل سکونت او ذمار [[یمن]]، یا «دَمَا» از عمان دانسته شده و او را به اعتبار دما، دمائی و به اعتبار عمان، [[عمانی]] گفته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۰.</ref>. [[ابن حجر]]، دُمار را از نواحی عمان و او را عمانی دانسته است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۹.</ref>؛ چنان که [[ابن منده]] و [[ابونعیم]] نیز او را عمانی دانسته‌اند <ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۰.</ref>؛ اما ابن عبدالبر<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۸.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۰.</ref> او را ذماری و ذمار را نیز از [[صنعا]] دانسته و گفته‌اند: {{عربی|«سكن عمان»}}. [[ابوشداد]] گفته است [[نامه]] [[رسول خدا]] {{صل}} در قطعه‌ای از پوست به دست من رسید که در آن نوشته بود {{متن حدیث| مِنْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ إِلَى أَهْلِ عمان سَلَامُ عَلَيْكُمْ أَمَّا بَعْدُ فَأَقَرُّوا بِشَهَادَةِ انَّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ وَ أَدُّوا الزَّكَاةِ وخطوا الْمَسَاجِدِ كَذَا وَ كَذَا وَ الَّا غَزَوتُكُم }}؛ نامه‌ای است از [[محمد]] رسول خدا به [[اهل]] عمان. [[سلام]]. [[اقرار]] کنید به اینکه خدایی جز خدای یگانه نیست. [[زکات]] بپردازید. [[مسجد]] بسازید و... ، وگرنه به [[جنگ]] شما خواهم آمد». [[ابو شداد]] می‌گوید: ما کسی را برای خواندن نامه نیافتیم تا [[جوانی]] پیدا شد و آن را برای ما خواند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۹؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۹.</ref>. [[عبدالعزیز بن زیاد حنظلی]] می‌گوید: از ابوشداد پرسیدم: در آن [[زمان]] که نامه رسول خدا {{صل}} رسید، چه کسی [[حاکم یمن]] بود؟ گفت: {{عربی|«اُسوارٌ مِن اَسوِرَة کسری»}}؛ سرداری از [[سرداران]] کسری که به او «بستیجان» می‌گفتند<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۰.</ref>. مغلطای<ref>مغلطای، ج۲، ص۲۷۷.</ref> رسیدن نامه رسول خدا {{صل}} را به دست او، دلیل بر [[صحابی]] بودنش ندانسته است. برخی کلمه «[[سلام]]» را در نامه آن [[حضرت]]، مناسب [[کفار]] ندانسته و احتمال داده‌اند [[اهل]] [[عمان]] [[مسلمان]] بوده باشند، ولی [[زکات]] نمی‌دادند و [[نماز]] اقامه نمی‌کردند<ref>احمدی میانجی، ج۲، ص۳۴۳.</ref>. این در حالی است که در نامه‌های دیگر [[رسول خدا]] {{صل}} خطاب به کفار نیز «[[سلام]] علیک» آمده است<ref>احمدی میانجی، ج۲، ص۳۵۴.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوشداد ذماری عمانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۷۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۳: خط ۶۱:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]
۲۴٬۴۶۴

ویرایش