اسود بن قطبه تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی فرستاده [[سعد بن وقاص]] همراه [[اسیران]] [[جنگ]] [[جلولاء]] نزد [[خلیفه دوم]] بود<ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۴۰.</ref> و اشعاری سرود. وقتی بهرسیر (از شهرهای [[مدائن]]) در سال شانزدهم در [[محاصره]] [[مسلمانان]] قرار گرفت، ابومفَزِّر از طرف [[مردم]]، نزد [[یزدگرد]] [[پادشاه ایران]] برای [[صلح]] آمد و [[خداوند]] سخنانی بر زبان او جاری کرد، در حالی که خود نمی‌دانست چه می‌گوید. وقتی بازگشت و عجم‌ها از مدائن فرار می‌کردند، از ابومفَزِّر سؤال شد: به آنان چه گفتی که فرار کردند؟ گفت: به خدایی که محمد را به [[حق]] فرستاده، نمی‌دانم. فقط بر من خلسه‌ای وارد شد و امیدوارم سخن نیکویی گفته باشم. تا اینکه سعد از پرسش‌های مردم از اسود خبردار شد. از او پرسید: چه گفتی که آنان فرار می‌کنند؟ وی همان سخن پیشین را تکرار کرد<ref>طبری، ج۴، ص۷؛ ابن کثیر، ج۷، ص۷۳ و ۷۴.</ref>.

وی در [[فتح]] [[ری]]<ref>طبری، ج۴، ص۱۵۰.</ref> و «بلنجر»<ref>طبری، ج۴، ص۳۰۵.</ref> شرکت داشت. منبع تمام این [[اخبار]]، [[سیف بن عمر]] است که [[علامه عسکری]] این قبیل گزارش‌های [[سیف]] را نادرست دانسته و گفته است در [[تاریخ]] [[طبری]] دروغ‌های سیف بسیار است<ref> عسکریه معالم المدرستین، ج۱، ص۲۶۵.</ref>.

== منابع ==

== پانویس ==

{{پانویس}}

[[رده:اعلام]]