←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «== مقدمه == == نخست: ایمان به خدا == از ویژگی‌های نهضت حسینی ایمان به مبدأ، و یقین به پروردگار و آفریدگار جهان است. امام حسین {{ع}} روحی سرشار از ایمان به خدا داشت، و همین عقیده و باور او را در پیکار و نبرد با دشمن جدی و عزم...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | == نهضت حسینی == | ||
{{اصلی|قیام امام حسین}} | |||
[[قیام امام حسین]] {{ع}} و [[انقلاب]] [[کربلا]] خیر و [[برکات]] و فراوانی را در پی داشت که بر هیچ کسی پوشیده نیست و از همان لحظات نخست، آثار مثبت [[نهضت امام]] {{ع}} پدیدار گردید و پس از [[شهادت امام]] {{ع}} در [[روز عاشورا]] گروه [[توابین]] شکل گرفت و فریاد آن شخص شنیده شد که می‌گفت: من [[رسول خدا]] {{صل}} را می‌بینم که با چهرهای خشمناک بر شما و [[آسمان]] می‌نگرد و [[بیم]] آن دارم که بر شما [[نفرین]] کند. | |||
پس گروه بسیاری از [[مردم کوفه]] به این [[فکر]] افتاده بودند که: ما تنها [[فرزند پیامبر]] و [[سید]] [[جوانان بهشت]] و [[خامس آل عبا]] و جگرگوشه علی [[مرتضی]] و میوه [[دل]] [[فاطمه]] [[زهرا]] را [[دعوت]] کرده و با فرستاده او [[بیعت]] کردیم، سپس بیعت و [[پیمان]] را نقض کرده و پیر و [[آل]] [[حرب]] گشتیم و برای [[خشنودی]] [[بنی‌امیه]] و [[آل زیاد]] آب را به روی او و حرمش بستیم و آنان را به [[قتل]] رساندیم. | |||
این [[بیداری]] پس از پایان گرفتن [[نبرد]] و خاتمه [[جنگ]]، سبب یک [[تحول]] و دگرگونی در وجود آنان شد. | |||
[[امام حسین]] {{ع}} در همان لحظات پایانی [[عمر]] و پیش از [[شهادت]] این مطلب را به [[سپاه کوفه]] گوشزد کرد و فرمود: {{متن حدیث|أَلَا ثُمَّ لَا تَلْبَثُونَ بَعْدَهَا إِلَّا كَرَيْثِ مَا يُرْكَبُ الْفَرَسُ حَتَّى تَدُورَ بِكُمُ الرَّحَى عَهْدٌ عَهِدَهُ إِلَيَّ أَبِي عَنْ جَدِّي فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَ شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ جَمِيعاً فَلا تُنْظِرُونِ}}<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۹. و نیز مراجعه شود به تحف العقول، ص۳۴۶؛ تاریخ ابن عساکر، ج۴، ص۲۱۸؛ مقتل خوارزمی، ج۲، ص۷.</ref>. | |||
به [[خدا]] [[سوگند]] دیری نپاید و زمانی سپری نگردد مگر به مقدار نشستن سوارهای بر اسب و آسیای زمانه شما را بگرداند و [[سختی‌ها]] و [[بلاها]] شما را مضطرب سازد و این پیمانی است که پدرم به نقل از جدم به من فرموده است؛ پس امر خود و همراهانتان را جمع کنید تا [[زندگی]] شما غمبارتر نگردد. | |||
و این تحول و دگرگونی همانند موجی که در یک نقطه دریا پدید آید و همه دریا را تا ساحل فراگیرد، همه [[جوامع بشری]] را فرا گرفت و [[نهضت حسینی]] [[الگو]] و [[اسوه]] برای تمام حرکت‌ها، [[نهضت‌ها]]، [[قیام‌ها]] و [[انقلاب‌ها]] گردید. | |||
این [[تحول]] نه تنها در جامعه‌هایی که درصدد [[قیام]] و [[انقلاب]] بودند الگو و اسوه گردید، بلکه در [[زندگی فردی]] و [[خانوادگی]] در زمینه‌های [[اخلاقی]] و [[عقیدتی]] و عملی تأثیر قابل توجهی گذارد، و این [[برکات]] و دست‌آوردها ادامه یافت و پویا گردید به گونه‌ای که [[الهام]] بخش سایر انقلاب‌ها پس از [[واقعه کربلا]] شد و الگویی برای آزادی‌خواهان [[جهان]] گشت. | |||
در اینجا باید به دنبال ویژگی‌هایی بود که باعث شد [[قیام عاشورا]] این‌گونه اسوه و الگو گردد در حالی که این قیام نه اولین و نه آخرین قیام‌های [[تاریخ]] بود، پس به طور [[یقین]] می‌توان گفت که این قیام ویژگی‌های منحصر به فردی داشت که آن را از همه قیام‌ها متمایز می‌ساخت<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۱۳۹.</ref>. | |||
برخی از آن ویژگی‌ها به این شرح است: | |||
== نخست: [[ایمان به خدا]] == | == نخست: [[ایمان به خدا]] == | ||
از [[ویژگی‌های نهضت حسینی]] [[ایمان]] به مبدأ، و یقین به [[پروردگار]] و [[آفریدگار جهان]] است. [[امام حسین]] {{ع}} [[روحی]] سرشار از ایمان به خدا داشت، و همین [[عقیده]] و [[باور]] او را در [[پیکار]] و [[نبرد]] با [[دشمن]] جدی و [[عزم]] او را [[راسخ]] و [[استوار]] کرده بود؛ زیرا ممکن نیست کسی مبدأ این عالم را باور نداشته باشد و این‌گونه [[پایداری]] کند و [[فداکاری]] نماید. | از [[ویژگی‌های نهضت حسینی]] [[ایمان]] به مبدأ، و یقین به [[پروردگار]] و [[آفریدگار جهان]] است. [[امام حسین]] {{ع}} [[روحی]] سرشار از ایمان به خدا داشت، و همین [[عقیده]] و [[باور]] او را در [[پیکار]] و [[نبرد]] با [[دشمن]] جدی و [[عزم]] او را [[راسخ]] و [[استوار]] کرده بود؛ زیرا ممکن نیست کسی مبدأ این عالم را باور نداشته باشد و این‌گونه [[پایداری]] کند و [[فداکاری]] نماید. | ||