ایاس بن زید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '(مخضرمین)' به '(مخضرمین)') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
:<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ایاس بن زید در تاریخ اسلامی]] </div> | :<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ایاس بن زید در تاریخ اسلامی]] </div> | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
وی از [[قبیله خزاعه]] و کنیه‌اش «ابوزکریا» بود<ref>ابن ابی حاتم، ج۵، ص۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۶۲.</ref>. نام پدرش را «یزید» نیز گفته‌اند<ref>ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۷۹؛ ذهبی، ج۱، ص۳۹.</ref> که تصحیف «زید» است، یا به عکس، [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۶۲.</ref> در بخش سوم کتابش (مخضرمین) گوید: او [[زمان رسول خدا]]{{صل}} را [[درک]] کرد و در [[دمشق]] سکونت گزید. دیگران او را از [[تابعین]]<ref>ابن عساکر، ج۱۰، ص۲.</ref> یا بزرگان تابعین دانسته‌اند<ref>ذهبی، ج۱، ص۳۹.</ref>. | وی از [[قبیله خزاعه]] و کنیه‌اش «ابوزکریا» بود<ref>ابن ابی حاتم، ج۵، ص۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۶۲.</ref>. نام پدرش را «یزید» نیز گفته‌اند<ref>ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۷۹؛ ذهبی، ج۱، ص۳۹.</ref> که تصحیف «زید» است، یا به عکس، [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۶۲.</ref> در بخش سوم کتابش ([[مخضرمین]]) گوید: او [[زمان رسول خدا]] {{صل}} را [[درک]] کرد و در [[دمشق]] سکونت گزید. دیگران او را از [[تابعین]]<ref>ابن عساکر، ج۱۰، ص۲.</ref> یا بزرگان تابعین دانسته‌اند<ref>ذهبی، ج۱، ص۳۹.</ref>. | ||
وی تا [[زمان]] [[عمر بن خطاب]] می‌زیست و بر مبنای خبری، عمر او را [[رجل]] [[صالح]] برشمرد و به [[ابودرداء]] یا [[یزید بن ابی سفیان]] [[نامه]] نوشت و گفت: به ایاس [[سلام]] برسانید <ref>ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۷۹؛ ابن عساکر، ج۱۰، ص۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۶۲.</ref>، وی [[پدر]] [[عبدالله بن ابی زکریا دمشقی]]<ref>از قاریان اهل شام و در گذشته به زمان هشام بن عبدالملک، ر.ک: ابن حبان، ص۱۸۵.</ref> بود. از طریق ایاس به نقل از [[ابوامامه]] و [[سلمان فارسی]] روایاتی از [[رسول خدا]]{{صل}} نقل شده است<ref>ر.ک: ابن عساکر، ج۱۰، ص۲-۴.</ref> | وی تا [[زمان]] [[عمر بن خطاب]] می‌زیست و بر مبنای خبری، عمر او را [[رجل]] [[صالح]] برشمرد و به [[ابودرداء]] یا [[یزید بن ابی سفیان]] [[نامه]] نوشت و گفت: به ایاس [[سلام]] برسانید <ref>ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۷۹؛ ابن عساکر، ج۱۰، ص۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۶۲.</ref>، وی [[پدر]] [[عبدالله بن ابی زکریا دمشقی]]<ref>از قاریان اهل شام و در گذشته به زمان هشام بن عبدالملک، ر. ک: ابن حبان، ص۱۸۵.</ref> بود. از طریق ایاس به نقل از [[ابوامامه]] و [[سلمان فارسی]] روایاتی از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل شده است<ref>ر. ک: ابن عساکر، ج۱۰، ص۲-۴.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ایاس بن زید»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۸۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «ایاس بن زید»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۶
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
وی از قبیله خزاعه و کنیه‌اش «ابوزکریا» بود[۱]. نام پدرش را «یزید» نیز گفته‌اند[۲] که تصحیف «زید» است، یا به عکس، ابن حجر[۳] در بخش سوم کتابش (مخضرمین) گوید: او زمان رسول خدا (ص) را درک کرد و در دمشق سکونت گزید. دیگران او را از تابعین[۴] یا بزرگان تابعین دانسته‌اند[۵].
وی تا زمان عمر بن خطاب می‌زیست و بر مبنای خبری، عمر او را رجل صالح برشمرد و به ابودرداء یا یزید بن ابی سفیان نامه نوشت و گفت: به ایاس سلام برسانید [۶]، وی پدر عبدالله بن ابی زکریا دمشقی[۷] بود. از طریق ایاس به نقل از ابوامامه و سلمان فارسی روایاتی از رسول خدا (ص) نقل شده است[۸][۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۵، ص۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۶۲.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۷۹؛ ذهبی، ج۱، ص۳۹.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۳۶۲.
- ↑ ابن عساکر، ج۱۰، ص۲.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۳۹.
- ↑ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۷۹؛ ابن عساکر، ج۱۰، ص۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۳۶۲.
- ↑ از قاریان اهل شام و در گذشته به زمان هشام بن عبدالملک، ر. ک: ابن حبان، ص۱۸۵.
- ↑ ر. ک: ابن عساکر، ج۱۰، ص۲-۴.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «ایاس بن زید»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۸۱.