(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
#تغییر_مسیر [[بنی‌اسد (ابهام‌زدایی)]]
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بنی اسد در تاریخ اسلامی]] | [[بنی اسد در حدیث]] | [[بنی اسد در کلام اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[بنی اسد (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
*نام طایفه‌ای که نزدیک کربلا ساکن بودند و فردای عاشورا، پس از رفتن سپاه [[عمر سعد]]، عده‌ای از آنان برای دفن اجساد مطهر شهدای [[اهل بیت]] به کربلا آمدند<ref>مروج الذهب، ج ۳، ص ۶۳</ref> و چون اجساد را نمی‌شناختند، متحیر بودند. در آن هنگام، [[امام سجاد|حضرت سجاد]]{{ع}} آمد و پیکر [[اهل بیت]] و اصحاب را یک به یک به آنان شناساند و آنان در دفن شهدا، حضرت را یاری کردند و برای خویش، افتخار آفریدند.
* بنی اسد، نام تیره‌ای از قبایل عرب، از فرزندان اسد بن خزیمه بن مدرکه. این قبیله توفیق و افتخار دفن پیکر مطهر [[امام حسین|حضرت سید الشهدا]]{{ع}} و انصار آن حضرت را پس از واقعه کربلا در سال ۶۱ ق داشتند. جمعی ازاصحاب، علما، شعرا و زعمای امامیه از این قبیله برخاسته‌اند. برخی از همسران [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} نیز از همین قبیله بوده‌اند. این قبیله درسال ۱۹ هجری از بلاد حجاز به عراق رفته، در کوفه و غاضریه از نواحی کربلا سکونت کردند. از قبایل سلحشور عرب محسوب می‌گردند. هنگام بنای کوفه، این قبیله محله خاصی را در جنوب مسجد کوفه به خویش اختصاص دادند. در سال ۳۶ هجری در [[جنگ جمل]]، با [[امام علی|علی]] [[بیعت]] کردند و در کنار آن حضرت جنگیدند. در قیام [[عاشورا]] در سال ۶۱ به سه دسته تقسیم شدند: موافق با حضرت و مخالف و بیطرف. [[حبیب بن مظاهر]]، [[انس بن حرث]]، [[مسلم بن عوسجه]]، [[قیس بن مسهر]]، [[موقع بن ثمامه]] و [[عمرو بن خالد صیداوی]] از سران موافق بودند و [[حرملة بن کاهل اسدی]]، قاتل طفل شیر خوار، از سران مخالف بود. گروهی از دسته سوم (بی‌طرفها) پس از شهادت حسین، زنانشان بر میدان جنگ گذر کرده و اجساد را دیدند و تحت تأثیر قرار گرفتند و به سرزمین خود رفته، مردان را جهت دفن اجساد، خبر کردند. ابتدا زنان بیل و کلنگ به دست گرفته به طرف کربلا روان شدند. پس ازمدتی وجدان مردان بنی اسد بیدار گشت و به خود آمدند و به دنبال زنان راه افتاد ه به دفن اجساد امام و یارانش پرداختند. این فداکاری سبب شهرت آنان شد و از آن پس شیعیان به نظر احترام و محبت به قبیله بنی اسد می‌نگرند<ref>دایرة المعارف تشیع، ج ۳، ص ۳۴۰</ref> <ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]] صفحه ۸۴.</ref>.
