ابوحصین انصاری سالمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:مدخل\]\]↵\[\[رده\:اعلام\]\]↵\[\[رده\:اصحاب پیامبر\]\]' به 'رده:مدخل رده:اعلام رده:اصحاب پیامبر') |
جز (جایگزینی متن - 'توضیح تصویر = تصویر قدیمی مدینه' به 'توضیح تصویر = تصویر کهنی از مدینه') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل = ابوحصین انصاری سالمی | مداخل مرتبط = [[ابوحصین انصاری سالمی در تراجم و رجال]] - [[ابوحصین انصاری سالمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = ابوحصین انصاری سالمی | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = تصویر قدیمی مدینه.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویر کهنی از مدینه | |||
| نام کامل = ابوحصین انصاری سالمی | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = [[خزرج]] | |||
| از تیره = [[بنی سالم بن عوف]] | |||
| پدر = | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = [[پیامبر خاتم]] | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = | |||
| نقش‌ها = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
ابوحصین از [[بنی سالم بن عوف]]، تیره‌ای از [[خزرج]] است. تنها خبری که نشان از این شخص دارد، به دو صورت نقل شده است. نخست آنکه می‌گویند: ابوحصین انصاری، دو پسر داشت که [[مسیحی]] شدند و همراه تاجرانی که از [[شام]] آمده بودند، به شام رفتند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۷۲؛ ابن حجر، ج۲، ص۸۳.</ref>. ابوحصین، [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}} رسید و از [[پیامبر]] خواست از رفتن آن در جلوگیری کند و آنان را برگرداند، ولی چون هنوز [[اذن جهاد]] برای پیامبر نیامده بود، رسول خدا{{صل}} هیچ اقدامی نکرد و فرمود: {{متن قرآن|لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ}}<ref>«در (کار) دین هیچ اکراهی | ابوحصین از [[بنی سالم بن عوف]]، تیره‌ای از [[خزرج]] است. تنها خبری که نشان از این شخص دارد، به دو صورت نقل شده است. نخست آنکه می‌گویند: ابوحصین انصاری، دو پسر داشت که [[مسیحی]] شدند و همراه تاجرانی که از [[شام]] آمده بودند، به شام رفتند<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۷۲؛ ابن حجر، ج۲، ص۸۳.</ref>. ابوحصین، [[خدمت]] [[رسول خدا]] {{صل}} رسید و از [[پیامبر]] خواست از رفتن آن در جلوگیری کند و آنان را برگرداند، ولی چون هنوز [[اذن جهاد]] برای پیامبر نیامده بود، رسول خدا {{صل}} هیچ اقدامی نکرد و فرمود: {{متن قرآن|لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ}}<ref>«در (کار) دین هیچ اکراهی نیست» سوره بقره، آیه ۲۵۶.</ref>. ابوحصین از این [[سخن پیامبر]] خشمناک شد<ref>طبری، ج۳، ص۲۲؛ طبرسی، ج۲، ص۱۶۲؛ قرطبی؛ ج۳، ص۲۸۱.</ref> و [[آیه]] {{متن قرآن|فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ}}<ref>«پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند» سوره نساء، آیه ۶۵.</ref> درباره [[نارضایتی]] ابوحصین از آن [[حضرت]] نازل گردید. برای این آیه [[شأن نزول]] متفاوتی هم گفته شده است<ref> عیاشی، ج۲، ص۲۰۰؛ قمی، ج۱، ص۱۴۲.</ref>. | ||
صورت دیگر خبر چنین است: واحدی می‌گوید: [[فرزندان]] مردی از [[انصار]] [[پیش از بعثت]] رسول خدا{{صل}} مسیحی شدند و پس از [[هجرت]] رسول خدا{{صل}} به [[مدینه]]، [[مرد]]انصاری با [[اصرار]] زیاد از فرزندانش خواست [[مسلمان]] شوند که نشدند. او خدمت رسول خدا{{صل}} رسید و گفت: چگونه [[شاهد]] به [[جهنم]] رفتن پاره‌های تنم باشم؟ [[خداوند]] آیه {{متن قرآن|لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ}}<ref>«در (کار) دین هیچ اکراهی | صورت دیگر خبر چنین است: واحدی می‌گوید: [[فرزندان]] مردی از [[انصار]] [[پیش از بعثت]] رسول خدا {{صل}} مسیحی شدند و پس از [[هجرت]] رسول خدا {{صل}} به [[مدینه]]، [[مرد]]انصاری با [[اصرار]] زیاد از فرزندانش خواست [[مسلمان]] شوند که نشدند. او خدمت رسول خدا {{صل}} رسید و گفت: چگونه [[شاهد]] به [[جهنم]] رفتن پاره‌های تنم باشم؟ [[خداوند]] آیه {{متن قرآن|لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ}}<ref>«در (کار) دین هیچ اکراهی نیست» سوره بقره، آیه ۲۵۶.</ref> را نازل کرد و مرد انصاری با [[نزول]] این آیه، دست از فرزندان خود کشید<ref>واحدی نیشابوری، ص۵۲؛ ابن حجر، ج۲، ص۸۳.</ref>. | ||
[[طبری]]<ref>طبری، ج۳، ص۲۲.</ref> به نقل از شدی این آیه را درباره ابوحصین، ولی به نقل از [[ابن عباس]]، آن را درباره مردی از انصار به نام [[حصین]] از [[بنی سالم بن عوف]] دانسته است. [[ابن حبان]] می‌گوید این [[آیه]] درباره ابوحصین نیست، گرچه او نیز از [[انصار]] و از [[طایفه]] [[بنی سالم]] باشد، بلکه این آیه درباره صحابی‌ای به نام [[حصین]] نازل شده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۷۸.</ref>. به نظر میرسد اصل ماجرا مربوط به یک شخص است که در برخی منابع با نام ابوحصین و در برخی دیگر بانام حصین از او یاد شده است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوحصین انصاری سالمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۲۴۵.</ref> | [[طبری]]<ref>طبری، ج۳، ص۲۲.</ref> به نقل از شدی این آیه را درباره ابوحصین، ولی به نقل از [[ابن عباس]]، آن را درباره مردی از انصار به نام [[حصین]] از [[بنی سالم بن عوف]] دانسته است. [[ابن حبان]] می‌گوید این [[آیه]] درباره ابوحصین نیست، گرچه او نیز از [[انصار]] و از [[طایفه]] [[بنی سالم]] باشد، بلکه این آیه درباره صحابی‌ای به نام [[حصین]] نازل شده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۷۸.</ref>. به نظر میرسد اصل ماجرا مربوط به یک شخص است که در برخی منابع با نام ابوحصین و در برخی دیگر بانام حصین از او یاد شده است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوحصین انصاری سالمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۲۴۵.</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۶۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
[[رده:خزرج]] | |||
[[رده:بنی سالم بن عوف]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. ابوحصین انصاری سالمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوحصین انصاری سالمی در تراجم و رجال - ابوحصین انصاری سالمی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| ابوحصین انصاری سالمی | |
|---|---|
 تصویر کهنی از مدینه | |
| نام کامل | ابوحصین انصاری سالمی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | خزرج |
| از تیره | بنی سالم بن عوف |
| از اصحاب | پیامبر خاتم |
مقدمه
ابوحصین از بنی سالم بن عوف، تیره‌ای از خزرج است. تنها خبری که نشان از این شخص دارد، به دو صورت نقل شده است. نخست آنکه می‌گویند: ابوحصین انصاری، دو پسر داشت که مسیحی شدند و همراه تاجرانی که از شام آمده بودند، به شام رفتند[۱]. ابوحصین، خدمت رسول خدا (ص) رسید و از پیامبر خواست از رفتن آن در جلوگیری کند و آنان را برگرداند، ولی چون هنوز اذن جهاد برای پیامبر نیامده بود، رسول خدا (ص) هیچ اقدامی نکرد و فرمود: ﴿لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ﴾[۲]. ابوحصین از این سخن پیامبر خشمناک شد[۳] و آیه ﴿فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ﴾[۴] درباره نارضایتی ابوحصین از آن حضرت نازل گردید. برای این آیه شأن نزول متفاوتی هم گفته شده است[۵].
صورت دیگر خبر چنین است: واحدی می‌گوید: فرزندان مردی از انصار پیش از بعثت رسول خدا (ص) مسیحی شدند و پس از هجرت رسول خدا (ص) به مدینه، مردانصاری با اصرار زیاد از فرزندانش خواست مسلمان شوند که نشدند. او خدمت رسول خدا (ص) رسید و گفت: چگونه شاهد به جهنم رفتن پاره‌های تنم باشم؟ خداوند آیه ﴿لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ﴾[۶] را نازل کرد و مرد انصاری با نزول این آیه، دست از فرزندان خود کشید[۷].
طبری[۸] به نقل از شدی این آیه را درباره ابوحصین، ولی به نقل از ابن عباس، آن را درباره مردی از انصار به نام حصین از بنی سالم بن عوف دانسته است. ابن حبان می‌گوید این آیه درباره ابوحصین نیست، گرچه او نیز از انصار و از طایفه بنی سالم باشد، بلکه این آیه درباره صحابی‌ای به نام حصین نازل شده است[۹]. به نظر میرسد اصل ماجرا مربوط به یک شخص است که در برخی منابع با نام ابوحصین و در برخی دیگر بانام حصین از او یاد شده است.[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۷۲؛ ابن حجر، ج۲، ص۸۳.
- ↑ «در (کار) دین هیچ اکراهی نیست» سوره بقره، آیه ۲۵۶.
- ↑ طبری، ج۳، ص۲۲؛ طبرسی، ج۲، ص۱۶۲؛ قرطبی؛ ج۳، ص۲۸۱.
- ↑ «پس نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نمی‌آورند تا در آنچه میانشان ستیز رخ داده است تو را داور کنند سپس از آن داوری که کرده‌ای در خود دلتنگی نیابند و یکسره (بدان) تن در دهند» سوره نساء، آیه ۶۵.
- ↑ عیاشی، ج۲، ص۲۰۰؛ قمی، ج۱، ص۱۴۲.
- ↑ «در (کار) دین هیچ اکراهی نیست» سوره بقره، آیه ۲۵۶.
- ↑ واحدی نیشابوری، ص۵۲؛ ابن حجر، ج۲، ص۸۳.
- ↑ طبری، ج۳، ص۲۲.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۷۸.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «ابوحصین انصاری سالمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۴۵.