←گریه
(←نوحه) |
(←گریه) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
نوحه عبارت است از ماتم سرایی در سوگ عزیزان که به توصیه [[پیشوایان دینی]] [[نوحه‌خوانی]] و [[گریستن]] در عزای [[امام حسین]] {{ع}} امری پسندیده است. نوحه‌سرایی به صورت خواندن اشعار سوزناک سبب تحریک [[احساسات]] و [[عواطف]] [[مسلمین]] و تبیین حوادث و خاطرات [[عاشورا]]ست و نوحه‌خوان به کسی گویند که اشعار نوحه را می‌‌خواند<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها (کتاب)|عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها]]، ص ۸۱؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | نوحه عبارت است از ماتم سرایی در سوگ عزیزان که به توصیه [[پیشوایان دینی]] [[نوحه‌خوانی]] و [[گریستن]] در عزای [[امام حسین]] {{ع}} امری پسندیده است. نوحه‌سرایی به صورت خواندن اشعار سوزناک سبب تحریک [[احساسات]] و [[عواطف]] [[مسلمین]] و تبیین حوادث و خاطرات [[عاشورا]]ست و نوحه‌خوان به کسی گویند که اشعار نوحه را می‌‌خواند<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها (کتاب)|عاشورا ریشه‌ها انگیزه‌ها رویدادها پیامدها]]، ص ۸۱؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | ||
== [[گریه]] | == گریه == | ||
{{اصلی|گربه}} | |||
«گریه» واکنش [[عاطفی]] در مواجهه با [[مصیبت]] و از شاخصه‌های فرهنگ شیعی است. [[اشک]] و گریه یا «بکا» یا «دمع»، نشانه رقت [[قلبی]] و [[رفتاری]] طبیعی است که [[انسان]]، به طور ارادی یا غیرارادی، در موقعیت‌های خاص هیجانی و عاطفی (تأثر، [[ترس]]، فقدان، [[محبت]] و...) بروز می‌دهد. مهم‌ترین رخداد مصیبت بار در [[تاریخ]] و فرهنگ شیعه، [[واقعه عاشورا]] بوده است. در منابع [[شیعی]]، [[روایات]] متعددی با مضمون [[تشویق]] و [[تحریض]] شیعیان به ذکر مصیبت عاشورا و گریه بر آن نقل شده است. در این روایات، گریه بر [[امام حسین]] {{ع}} عملی ارزشمند و مستوجب [[ثواب]] و فواید [[دنیوی]] و [[اخروی]] فراوانی دانسته شده است<ref>[[محسن حسام مظاهری|مظاهری، محسن حسام]]، [[فرهنگ سوگ شیعی (کتاب)|مقاله «گریه»، فرهنگ سوگ شیعی]]، ص ۵۱؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۱۲.</ref>. | |||
== [[قمه زنی]] == | == [[قمه زنی]] == | ||