شورزدن: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
(←مقدمه) |
||
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = عزاداری | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
{{سوگواری امام حسین}} | |||
== مقدمه == | |||
از اصطلاحات خاصّ [[عزاداری]] و [[نوحه]] خوانی است. وقتی سینه زنی یا زنجیر زنی به نقطۀ اوج خود میرسد، ریتم حرکات و صداها سریعتر و پرشورتر شده، با کلماتی همچون "[[حسین]] حسین" و... بر سر و سینه میزنند. گاهی هم کسانی در این حال غش میکنند و از خود بی خود میشوند، آنان را از میان جمع بیرون برده، آب به چهرهاش میریزند تا به خود آید. وقتی دستههای [[عزادار]] و زنجیر [[زن]] به حال "شور" میرسند، طبلها و سنجها را با شدّت بیشتری به صدا در میآورند. این حالت در عزاداریهای برخی [[شهرها]] بیشتر رایج است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۷۹.</ref>. | |||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۴: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{عزاداری محرم}} | |||
[[رده:عزاداری]] | |||
[[رده: |
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۴
سوگواری امام حسین |
رویدادها |
---|
واقعه عاشورا • اسیران کربلا • روز شمار واقعه عاشورا • روز عاشورا • نامه های کوفیان به امام حسین • واقعه عاشورا (از نگاه آمار) |
افراد |
علی اکبر • علی اصغر • عباس بن علی • زینب کبری • سکینه بنت حسین • فاطمه دختر امام حسین • مسلم بن عقیل • شهیدان کربلا • اسیران کربلا |
جایها |
حرم امام حسین • تل زینبیه • حرم عباس بن علی • گودال قتلگاه • بین الحرمین • نهر علقمه |
مناسبتها |
تاسوعا • عاشورا • اربعین |
مراسم |
مرثیهخوانی • نوحه • تعزیه • روضه • زنجیرزنی • سینهزنی • سقاخانه • سنج و دمام • دسته عزاداری • شام غریبان • تشتگذاری • نخلگردانی • قمه زنی • راهپیمایی اربعین • تابوتگردانی • مراسم تابوت |
مقدمه
از اصطلاحات خاصّ عزاداری و نوحه خوانی است. وقتی سینه زنی یا زنجیر زنی به نقطۀ اوج خود میرسد، ریتم حرکات و صداها سریعتر و پرشورتر شده، با کلماتی همچون "حسین حسین" و... بر سر و سینه میزنند. گاهی هم کسانی در این حال غش میکنند و از خود بی خود میشوند، آنان را از میان جمع بیرون برده، آب به چهرهاش میریزند تا به خود آید. وقتی دستههای عزادار و زنجیر زن به حال "شور" میرسند، طبلها و سنجها را با شدّت بیشتری به صدا در میآورند. این حالت در عزاداریهای برخی شهرها بیشتر رایج است[۱].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۷۹.