←مقدمه
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
(←مقدمه) |
||
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = امام مهدی | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش) | |||
}} | |||
[[پرونده:13681459.jpeg|300px|بندانگشتی|خورشید پشت ابر]] | |||
{{ | == مقدمه == | ||
در سخنان [[پیشوایان]] [[معصوم]] {{عم}} درباره فواید [[امام]] [[غایب]]، طی تشبیه [[زیبایی]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در دوران غیبت، به [[آفتاب پشت ابر]] تشبیه شده است. نخست، در بیان نورانی [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}}، آنگاه ششمین پیشوای [[شیعیان]]، [[امام صادق]] {{ع}} و سرانجام در بیانی نورانی از واپسین [[حجت الهی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به این تشبیه زیبا، اشاره شده است که به آنها میپردازیم: [[جابر بن عبد اللّه انصاری]] از [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} پرسید: آیا [[شیعیان]] در [[زمان غیبت]] [[قائم]] از وجود مبارک او بهرهمند میشوند؟ [[پیامبر]] {{صل}} در پاسخ فرمود: آری؛ سوگند به خدایی که مرا به [[نبوت]] برانگیخت! آنان در [[غیبت]] او، از نورش روشنایی میگیرند و از [[ولایت]] او، بهرهمند میشوند؛ همانند بهرهمندی [[مردم]] از [[خورشید]]؛ اگرچه ابرها چهره آن را بپوشانند. ای [[جابر]]! این از [[اسرار]] پوشیده [[خداوند]] سبحانه و تعالی و از [[علوم]] ذخیره شده او است. آن را مخفی کن، مگر از اهلش<ref>{{متن حدیث|إِي وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالنُّبُوَّةِ إِنَّهُمْ يَسْتَضِيئُونَ بِنُورِهِ وَ يَنْتَفِعُونَ بِوَلَايَتِهِ فِي غَيْبَتِهِ كَانْتِفَاعِ النَّاسِ بِالشَّمْسِ وَ إِنْ تَجَلَّلَهَا سَحَابٌ يَا جَابِرُ هَذَا مِنْ مَكْنُونِ سِرِّ اللَّهِ وَ مَخْزُونِ عِلْمِهِ فَاكْتُمْهُ إِلَّا عَنْ أَهْلِه}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۲۵۳، ح ۳.</ref>. | |||
[[سلیمان بن اعمش]] از [[امام صادق]] {{ع}} و او از [[امام باقر]] {{ع}} و او از [[امام سجاد]] {{ع}} چنین [[نقل]] کرده است که فرمود: "[[زمین]]، از [[آفرینش]] [[حضرت آدم|آدم]] تاکنون و تا همیشه [[تاریخ]]، از [[حجّت]] [[خدا]] تهی نخواهد بود؛ خواه [[حجّت]] [[حق]]، ظاهر و آشکار و شناخته شده باشد یا بنا به مصالحی، [[نهان]] و پوشیده. تا رستاخیز نیز چنین خواهد بود که اگر جز این باشد، خدای یگانه پرستیده نمیشود<ref> [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۲۰۷، ح ۲۲.</ref>. [[سلیمان]] پرسید: سرورم! [[مردم]] چگونه از [[امام]] [[غایب]] از نگاه، بهرهور میشوند؟ حضرت فرمود: همانگونه که از [[خورشید]] بهره میبرند، زمانی که ابرها آن را میپوشانند". | |||
==پرسش مستقیم== | نیز در [[توقیع]] مبارکی که از سوی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} برای [[اسحاق بن یعقوب]] صادر شده آمده است: "... اما چگونگی بهرهمندی از من در عصر غیبتم، درست همانند بهرهمندی، از [[خورشید]] است؛ هنگامی که ابرها آن را از چشمها بپوشاند ...."<ref> {{متن حدیث|وَ أَمَّا وَجْهُ الِانْتِفَاعِ بِي فِي غَيْبَتِي فَكَالانْتِفَاعِ بِالشَّمْسِ إِذَا غَيَّبَتْهَا عَنِ الْأَبْصَارِ السَّحَابُ}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۸۳، ح ۴.</ref>. | ||
بیگمان این تشبیه، از روی [[حکمت]] بوده است؛ از اینرو دانشوران [[شیعه]] در بیان این تشبیهات، نکتههای ارزشمندی را یادآور شدهاند که اینجا فقط به برخی از آنها اشاره میکنیم: | |||
# [[خورشید]]، در منظومه شمسی محور و مرکز است. [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز در منظومه زندگی انسانها محور، و اساس است. | |||
# [[خورشید]]، در مجموعه هستی دارای فواید پرشماری است که فقط یکی از آنها نور افشانی است. [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز در نظام آفرینش دارای فواید پرشماری است که فقط بهره اندکی از آن، وابسته به آشکاری اوست. | |||
# ابر، چهره [[خورشید]] را برای زمینیها میپوشاند؛ ولی هرگز [[زمین]] را تاریک نمیکند. پرده [[غیبت]] نیز فقط انسانها را از دیدار مستقیم حضرت محروم میکند و هرگز مانعی بر نور افشانی او بر مردمان نخواهد شد. | |||
# ابری شدن، از عوارض [[زمین]] و زمینیان است، نه [[خورشید]]؛ [[غیبت]] نیز نتیجه [[رفتار]] انسانهاست. | |||
# ابر، فقط برای کسانی مانع است که زیر آن باشند. اگر کسی بر جاذبه [[زمین]] غالب شد و از ابرها بالا رفت، دیگر ابر مانع او نخواهد بود. در [[غیبت]] نیز اگر کسی بر جاذبههای دنیایی چیره و غالب شد و آنگونه که شایسته است، تعالی یافت، ممکن است از پرده [[غیبت]] فراتر رفته، به دیدار آن خورشید پنهان نایل شود. | |||
# در بهرهمندی از [[خورشید]]، میان افرادی که خورشید را باور کردهاند و افرادی که منکر او هستند، تفاوتی نیست. در بهرهمندی از فواید تکوینی [[امام]] نیز بین منکر و قائل به [[امام]] فرقی نیست. | |||
# فقط مردمی در [[انتظار]] راستین کنار رفتن ابرها به سر میبرند که به فواید خورشید [[آگاهی]] کامل دارند. در دوران غیبت نیز [[معرفت]] به [[امام]]، باعث حقیقیتر شدن [[انتظار]] میشود. | |||
# فقط انسانهای کور، از نور افشانی خورشید محرومند؛ همانگونه که فقط انسانهای کوردل منکر [[نور]] وجود پیشوای [[معصوم]] و از آن بیبهره هستند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۶ - ۲۱۹.</ref>. | |||
# همچنانکه [[مردم]] [[انتظار]] بیرون آمدن [[خورشید]] از پشت ابرهای تیره را میکشند تا بیشتر از آن بهرهمند گردند، در زمان [[غیبت]] نیز [[شیعیان]] و محبان حضرت همواره [[انتظار]] وجود مبارکش را دارند و هرگز [[ناامید]] نمیشوند. | |||
# هرکس با اینهمه آثار و [[معجزات]] و [[آیات]] و [[روایات]]، باز هم منکر وجود مبارکش شود، مانند کسی است که منکر وجود [[خورشید]] گردد، هنگامی که در پشت ابرها از دیدگان، به ظاهر پنهان است، گرچه آثار وجودش به جهانیان میرسد. | |||
# هرچند [[خورشید]] در پس ابر برای مدّتی پنهان میگردد، اما [[نور]] روشنیبخش خود را از جهانیان دریغ نمیکند و باز هم از پس ابر [[زمین]] و [[آسمان]] را روشن میکند، [[امام]] {{ع}} نیز هرچند که در پس پرده [[غیبت]] قرار دارد، اما [[نور]] [[ولایت]] آن حضرت بر همه عالمیان پرتوافکن است، چه این که اگر [[نور]] آن [[امام]] نباشد، بنابر [[روایات]] [[معصومین]] {{عم}} [[زمین]] و اهل آن از بین میروند و اوست که [[امان]] اهل [[زمین]] است. البته حضرت در [[توقیع]] خود به [[اسحاق بن یعقوب]] مینویسد: "... و اما چگونگی انتفاعی که [[مردم]] در [[غیبت]] از من میبرند، همچون انتفاع از [[خورشید]] است هنگامی که در پشت ابرها پنهان شود..."<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۸۳؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۸۰.</ref>.<ref> [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۰۷.</ref> | |||
بنابراین شکی نیست که [[میزان]] بهرهمندی موجودات از [[آفتاب]] عالمتاب در زمانی که چیزی حایل نباشد، بیشتر و کاملتر است؛ امّا این بدان معنا نیست که وجود پرده بر روی خورشید، تمام یا بیشتر بهرهمندیها را از بین ببرد؛ بلکه این مانع، فقط برخی از فواید را از میان برده یا کم میکند. | |||
وجود ظاهری [[امام]] در عصر حضور و [[ظهور]] نیز به معنای آن است که تمام منافع [[امام]] میتواند به [[مردم]] برسد. حال اگر چیزی مانع رسیدن فیضهای کامل [[امام]] به دیگران شود، بدان معنا نیست که وجود او بیفایده است. [[وجود امام]] در پس پرده [[غیبت]]، به همان [[میزان]] مفید است که وجود او در زندانهای [[حاکمان ستمگر]] دارای فایده بود. البته بین زندان [[غیبت]] و زندان [[حاکمان]] مستبد، تفاوتهای فراوانی است؛ ولی هر کدام به نوعی مانع رسیدن [[فیض]] کامل [[امام]] به عالم وجود و انسانها میشوند. | |||
فشرده [[سخن]] اینکه مسأله [[غیبت]]، [[فلسفه]] [[ضرورت]] وجود امام معصوم {{ع}} را نقض نمیکند؛ زیرا [[امام]] [[معصوم]] در حال [[غیبت]] وجود دارد و فواید او هم به دیگران میرسد. فقط بخشی از فواید او است که در اثر [[تقصیر]] خود [[مردم]] در حال [[غیبت]] به آنان نمیرسد؛ ولی وجود او [[حجت]] را بر همگان تمام کرده است و این، خود [[مردم]] هستند که میبایست با ایجاد آمادگی لازم شرایط را برای [[ظهور]] آن حضرت فراهم کنند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۱۶ - ۲۱۹.</ref>. | |||
== پرسش مستقیم == | |||
* [[علت تشبیه امام غایب به خورشید پنهان در ابر چیست؟ (پرسش)]] | * [[علت تشبیه امام غایب به خورشید پنهان در ابر چیست؟ (پرسش)]] | ||
== پرسشهای وابسته == | |||
{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}} | {{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}} | ||
== | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] | |||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونهای|مجتبی تونهای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] |