عبدالله بن ابی‌طلحه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالله]] [[فرزند]] [[ابوطلحه]]<ref>ابو طلحه همان کسی است که به وصیت عمر بن خطاب با پنجاه نفر نیروی مسلح پس از مرگ عمر، جلسه شورای شش نفری را کنترل کرد و عثمان به خلافت رسید و حضرت علی {{ع}} از خلافت محروم شد.</ref> و نام مادرش [[ام سلیم]] و [[برادر]] [[مادری]] [[انس بن مالک]] بود، وی از بزرگان [[تابعین]] و [[راویان]] [[اخبار]] و از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود.

موقعی که [[عبدالله]] به [[دنیا]] آمد [[رسول خدا]] {{صل}} کام او را برداشت و در [[حق]] او [[دعا]] کرد، لذا او از [[برترین]] [[فرزندان]] [[انصار]] گردید و [[خداوند]] ده [[فرزند]] پسر به او عطا نمود که همۀ آنان [[فاضل]] و [[قاری]] [[قرآن]] شدند.

[[ابن اثیر]] می‌نویسد: [[عبدالله بن ابی طلحه]]، از [[قبیله خزرج]] و جزو [[انصار]] بود که به [[ابویحیی]] [[کنیه]] داشت. وی [[برادر]] [[مادری]] [[انس بن مالک]] است و مادرشان [[ام سلیم]] بنت ملحان است <ref>اسدالغابه، ج۳، ص۱۸۸.</ref>.

== [[صبر]] [[ام سلیم]] در [[مرگ]] [[فرزند]] و دعای [[رسول خدا]] {{صل}} ==

[[ام سلیم]] [[مادر]] [[عبدالله]] نام او، رُمیصاء (غُمیصاء) دختر [[ملحان بن خالد بن حرام]] [[انصاری]] از [[بنی‌نجار]] شوهرش [[مالک بن نصر]] بود، و مالک [[پس از ظهور]] [[اسلام]] به [[قتل]] رسید، و [[ام سلیم]] [[مسلمان]] شد، [[ابوطلحه]] ([[زید بن سهل انصاری]]) که هنوز [[مشرک]] بود و بتی چوبین داشت از او خواستگاری کرد، رمیصاء به [[ازدواج]] او درآمد و مِهر خود را [[اسلام]] او قرار داد و گفت: اگر [[مسلمان]] شوی من از تو مِهری نمی‌خواهم و صداق من [[اسلام]] تو باشد. او اولین زنی بود که با این صداق به شوهر رفت.

صبح فردا [[ام سلیم]] به شوهرش گفت: اگر کسی به همسایگانش امانتی داده باشد که مدتی از آن استفاده کند و صاحبش [[امانت]] را پس بگیرد، آیا همسایه‌ای که [[امانت]] را پس می‌دهد ناراحت می‌شود و [[گریه]] می‌کند و یا [[امانت]] را پس نمی‌دهد؟

 

 

 

 

از [[برکت]] [[دعای پیامبر]] {{صل}}، همان طوری که اشاره شد، [[عبدالله]] دارای ده پسر شد که اکثرشان [[اهل]] [[علم]] و [[قاری]] [[قرآن]] و از [[یاران امیرالمؤمنین]] {{ع}} گردیدند<ref>ر. ک: اسدالغابه، ج۳، ص۱۸۸؛ سیر اعلام النبلاء، ج۵، ص۹؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۶۴؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۳۵۰؛ سفینة البحار، ج۲، عنوان عبد، ص۱۲۳.</ref>.

 

[[عبدالله]] این [[شیعه راستین]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}<ref>رجال شیخ طوسی، ص۵۰، ش۶۵.</ref> در [[جنگ صفین]] آن [[حضرت]] را [[یاری]] کرد<ref>اسدالغابه، ج۳، ص۱۸۹.</ref>. و سرانجام در زمان [[خلافت]] [[ولید]] به سال ۸۴ [[هجری]] با [[قلبی]] سرشار از [[ایمان]] به [[اسلام]] و [[عشق به اهل بیت]] [[پیامبر]] {{صل}} در [[شهر مدینه]] از [[دنیا]] رفت<ref>اسدالغابه، ج۳، ص۱۸۹.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۴۸-۸۵۰.</ref>

 

#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]

 

 

[[رده:اصحاب امام علی]]