ابوزرعه رازی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== | == آشنایی اجمالی == | ||
از | [[ابوزرعه عبیدالله بن عبدالکریم بن یزید بن فروخ رازی مخزومی قرشی]] در سال ۲۰۰ هـ در [[شهر]] [[ری]] زاده شد<ref>تاریخ الاسلام ۲۰/۱۲۵.</ref> و از [[موالی]] [[عیاش بن مطرف]] بود.<ref> الثقات ۸/۴۰۷.</ref> او سفرهایی به [[کوفه]]، [[بصره]]، [[شام]] و دیگر نواحی داشت و [[محمد بن حمید]]، [[یونس بن عبدالاعلی]]، [[ابوحفص فلاس]]، [[حرملة بن یحیی]] و [[اسحاق بن موسی خطمی]] [[اساتید]] وی بودند. [[ابوبکر بن ابی داوود]]، [[ابوعوانه]]، [[قاسم بن زکریا]] و دیگران از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام ۲۰/۱۲۵.</ref> [[رجال‌نویسان اهل سنت]] او را محدثی [[ثقه]]،<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۳/۷۵.</ref> [[فقیه]]<ref>البدایة و النهایه ۱۱/۳۷.</ref> و [[دوست]] [[احمد بن حنبل]] دانسته‌اند.<ref>طبقات الحنابله ۱/۱۹۹.</ref> [[مرگ]] وی را به [[اختلاف]] از سال ۲۶۴ تا ۲۶۸ هـ ذکر کرده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۷/۳۳.</ref> آثار او عبارت‌اند از: المسند<ref>معجم المؤلفین ۶/۲۳۹.</ref> و ذکر من روی عن جعفر بن محمد{{ع}} عن التابعین و من قاربهم<ref>رجال النجاشی ۱/۷۴، پاورقی.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۰۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۹
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوزرعه عبیدالله بن عبدالکریم بن یزید بن فروخ رازی مخزومی قرشی در سال ۲۰۰ هـ در شهر ری زاده شد[۱] و از موالی عیاش بن مطرف بود.[۲] او سفرهایی به کوفه، بصره، شام و دیگر نواحی داشت و محمد بن حمید، یونس بن عبدالاعلی، ابوحفص فلاس، حرملة بن یحیی و اسحاق بن موسی خطمی اساتید وی بودند. ابوبکر بن ابی داوود، ابوعوانه، قاسم بن زکریا و دیگران از او روایت کرده‌اند.[۳] رجال‌نویسان اهل سنت او را محدثی ثقه،[۴] فقیه[۵] و دوست احمد بن حنبل دانسته‌اند.[۶] مرگ وی را به اختلاف از سال ۲۶۴ تا ۲۶۸ هـ ذکر کرده‌اند.[۷] آثار او عبارت‌اند از: المسند[۸] و ذکر من روی عن جعفر بن محمدS عن التابعین و من قاربهم[۹].[۱۰]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
