ختم نبوت در فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

عده ای نظریه‌ شیخ اشراق در باب [[خاتمیت]] را سبب کشته شدنش می‌‌دانند و [[نقل]] می‌‌کنند در مناظره‌ای بین او و علمای درباری زمانه‌اش درباره [[خلقت]] و [[اراده الهی]] با آرای سهروردی در [[ستیز]] برآمدند و از او پرسیدند: «آیا [[خداوند]] به‌ برانگیختن‌ [[پیامبر]] دیگری پس از حضرت محمد {{صل}} تواناست؟ سهروردی در [[پاسخ]] می‌گوید: [[قدرت خداوند]] مطلق‌ است و آنچه مطلق است [[حد]] نمی‌پذیرد. علمای دربار هم پاسخ او را [[مخالفت]] با خاتمیت [[رسول خدا]] {{صل}} دانسته و این جواب وی را [[سند]] [[کفر]] و الحادش دانستند که این مسأله باعث شد تا او را به‌ زندان‌ بیاندازند و او در همان‌ جا از [[دنیا]] رفت، اما باید گفت [[مفسران]] امروزی آثار سهروردی معتقدند شیخ اشراق؛ [[تصوری]] که از ختم نبوت دارد، همانی است که در نظر [[شیعه]] است، ایشان قائل است گرچه نبوت ختم شده است، اما ولایت بدان معنا که در شیعه مطرح شده، در ادامه [[رسالت]] نبی مکرم {{صل}} است<ref>نگاهی به سرچشمه‌های‌ حکمت اشراق و مفهوم بنیادین آن، دکتر صمد موحد، تهران، انتشارات طهوری، چاپ دوم، ۱۳۸۴، ص۶.</ref>.

[[حکیم]] سبزواری در شرح کتاب‌ الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة ملاصدرای شیرازی، [[انقطاع نبوت]] را ناظر به [[نبوت تشریعی]] دانسته است و نظر خود را اینطور بیان می‌کند که [[خاتمیت پیامبر]] {{صل}} به دو صورت است: یکی اینکه با آمدن [[نبی مکرم اسلام]] {{صل}} همه‌ [[کمالات]] متصوَّر برای یک [[پیامبر]] متحقق شده است و لذا مجالی برای [[ظهور]] [[پیامبری]] جدید باقی نمی‌ماند، صورت دیگری که ایشان برای [[خاتمیت]] بیان می‌کنند این است که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[اشرف مخلوقات]] و [[غایت]] آفرینشِ [[عالم]] است که با آمدن ایشان، [[غایت آفرینش]] تحقق یافته و خاتمه پیدا کرده است<ref>صدرالدین شیرازی (ملاصدرا)، محمد بن ابراهیم، الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة، با حواشی * ملاهادی سبزواری، ص۱۰۲، پانویس ۳، ص۵۴۷ـ۵۴۸.</ref>.