فضیلت زیارت پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = پیامبر خاتم
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فضیلت زیارت پیامبر خاتم در حدیث]] - [[فضیلت زیارت پیامبر خاتم در اخلاق اسلامی]] - [[فضیلت زیارت پیامبر خاتم در کلام اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل  =
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[فضیلت زیارت پیامبر خاتم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[زیارت]] بزرگان از جمله زیارت [[رسول خدا]]{{صل}} امروزه امری رایج است. علت آن دستورهایی است که از [[معصومان]] به ما رسیده و خود آنان نیز برابر آن [[پیامبر]]{{صل}} را زیارت می‌کردند. کسی که با [[آگاهی پیامبر]] را زیارت کند، [[بهشت]] برای اوست. پیامبر فرمود: هر کس برای زیارت من بیاید، [[شفیع]] او در [[روز قیامت]] خواهم بود. به [[امام حسین]]{{ع}} فرمود: هر کس مرا در [[زمان]] [[زندگی]] و پس از [[مرگ]] زیارت کند، بر من است که در روز قیامت به دیدن وی بروم و از [[کیفر]] [[گناه]] [[نجات]] دهم<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۴۸، ح۱، ۳ و ۴، باب زیارت النبی؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۵۷۷.</ref>: اگر [[مردم]] [[زیارت پیامبر]] را ترک کنند، بر [[والی]] [[مسلمین]] [[واجب]] است مردم را به [[اجبار]] به زیارت بفرستد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۲۷۲؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۴۲۰؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۵، ص۴۴۱.</ref> که این مسئله از اهمیت این موضوع حکایت دارد که باید به صورت سیره‌ای دائمی درآید.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۲۲۴.</ref>
[[زیارت]] بزرگان از جمله زیارت [[رسول خدا]] {{صل}} امروزه امری رایج است. علت آن دستورهایی است که از [[معصومان]] به ما رسیده و خود آنان نیز برابر آن [[پیامبر]] {{صل}} را زیارت می‌کردند. کسی که با آگاهی، پیامبر را زیارت کند، [[بهشت]] برای اوست. پیامبر فرمود: هر کس برای زیارت من بیاید، [[شفیع]] او در [[روز قیامت]] خواهم بود. به [[امام حسین]] {{ع}} فرمود: هر کس مرا در [[زمان]] [[زندگی]] و پس از [[مرگ]] زیارت کند، بر من است که در روز قیامت به دیدن وی بروم و از [[کیفر]] [[گناه]] [[نجات]] دهم<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۴۸، ح۱، ۳ و ۴، باب زیارت النبی؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۵۷۷.</ref>: اگر [[مردم]] زیارت پیامبر را ترک کنند، بر والی [[مسلمین]] [[واجب]] است مردم را به [[اجبار]] به زیارت بفرستد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۲۷۲؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۴۲۰؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۵، ص۴۴۱.</ref> که این مسئله از اهمیت این موضوع حکایت دارد که باید به صورت سیره‌ای دائمی درآید<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۲۲۴.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100516.jpg|22px]] [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|'''درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه''']]
# [[پرونده:1100516.jpg|22px]] [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|'''درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه''']]
خط ۱۷: خط ۱۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:فضیلت زیارت پیامبر خاتم]]
[[رده:پیامبر خاتم]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۹

مقدمه

زیارت بزرگان از جمله زیارت رسول خدا (ص) امروزه امری رایج است. علت آن دستورهایی است که از معصومان به ما رسیده و خود آنان نیز برابر آن پیامبر (ص) را زیارت می‌کردند. کسی که با آگاهی، پیامبر را زیارت کند، بهشت برای اوست. پیامبر فرمود: هر کس برای زیارت من بیاید، شفیع او در روز قیامت خواهم بود. به امام حسین (ع) فرمود: هر کس مرا در زمان زندگی و پس از مرگ زیارت کند، بر من است که در روز قیامت به دیدن وی بروم و از کیفر گناه نجات دهم[۱]: اگر مردم زیارت پیامبر را ترک کنند، بر والی مسلمین واجب است مردم را به اجبار به زیارت بفرستد[۲] که این مسئله از اهمیت این موضوع حکایت دارد که باید به صورت سیره‌ای دائمی درآید[۳].

منابع

پانویس

  1. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۴۸، ح۱، ۳ و ۴، باب زیارت النبی؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۵۷۷.
  2. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۴، ص۲۷۲؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۴۲۰؛ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۵، ص۴۴۱.
  3. اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه، ص ۲۲۴.