جز
جایگزینی متن - ':«' به ': «'
جز (جایگزینی متن - 'اصحاب امیرالمؤمنین' به 'اصحاب امیرالمؤمنین') |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | |||
| نام = عبدالرحمن بن عبد بن ابی‌الکنود | |||
| مشهور به = | |||
| نام تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین.jpg | |||
| عرض تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین | |||
| نام کامل = عبدالرحمن بن عبد بن ابی‌الکنود | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| جنسیت = مرد | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| اهل = | |||
| از قبیله = | |||
| از تیره = | |||
| پدر = [[عبد بن ابی کنود]] | |||
| مادر = | |||
| همسر = | |||
| پسر = | |||
| دختر = | |||
| خواهر = | |||
| برادر = | |||
| خویشاوندان = | |||
| وابستگان = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| محل زندگی = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| طول عمر = | |||
| محل دفن = | |||
| دین = | |||
| مذهب = | |||
| از اصحاب = [[امام علی]] | |||
| از طبقه = | |||
| در جنگ = {{فهرست جعبه افقی| [[جنگ صفین]] | [[جنگ نهروان]] }} | |||
| نقش‌ها = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| علت شهرت = | |||
| علت درگذشت = | |||
| علت شهادت = | |||
| راوی از = | |||
| روایات مشهور = | |||
| مشایخ او = | |||
| راویان از او = | |||
| آخرین راوی از او = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[شیخ طوسی]] عبدالرحمان [[فرزند]] [[عبد بن ابی کنود]] را از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۵۳، ش۱۱.</ref>. | [[شیخ طوسی]] عبدالرحمان [[فرزند]] [[عبد بن ابی کنود]] را از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۵۳، ش۱۱.</ref>. | ||
| خط ۱۲: | خط ۶۱: | ||
به دو نمونه از آن وقایع اشاره می‌کنیم: | به دو نمونه از آن وقایع اشاره می‌کنیم: | ||
۱. [[نصر بن مزاحم]] از [[عبدالرحمن بن عبد]] [[نقل]] می‌کند: موقعی که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} پس از [[فتح]] و [[پیروزی]] در [[جمل]] با [[همراهی]] اشراف و جمعی از [[اهل بصره]] در روز [[دوشنبه]] [[دوازده]] [[رجب]] سال ۳۶ه.ق وارد [[کوفه]] شد [[مردم کوفه]] که در میانشان [[قاریان قرآن]] و اشراف و بزرگان [[عراق]] بودند، به استقبال [[حضرت]] آمدند، و ورود [[امام]] {{ع}} را خیر مقدم گفتند و از [[حضرت]] خواستند که در [[قصر]] [[دارالاماره]] [[سکونت]] نمایند، اما [[حضرت]] درخواست آنها را نپذیرفت و از آنجا به [[رحبه]]<ref>رحبه، محلی در جلو مسجد کوفه بوده که در آن سکویی قرار داشته و حضرت {{ع}} بسیار اوقات روی آن می‌نشستند و مشکلات مردم را رفع می‌کردند.</ref> و سپس به [[مسجد]] اعظم [[شهر]] وارد شدند و دو رکعت [[نماز]] گزاردند، بعد بر فراز [[منبر]] آمدند و پس از [[حمد]] و [[ثنای الهی]] و [[درود]] بر [[پیامبر اسلام]] {{صل}}، [[مردم کوفه]] را [[موعظه]] کردند فرمودند: | ۱. [[نصر بن مزاحم]] از [[عبدالرحمن بن عبد]] [[نقل]] می‌کند: موقعی که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} پس از [[فتح]] و [[پیروزی]] در [[جمل]] با [[همراهی]] اشراف و جمعی از [[اهل بصره]] در روز [[دوشنبه]] [[دوازده]] [[رجب]] سال ۳۶ه.ق وارد [[کوفه]] شد [[مردم کوفه]] که در میانشان [[قاریان قرآن]] و اشراف و بزرگان [[عراق]] بودند، به استقبال [[حضرت]] آمدند، و ورود [[امام]] {{ع}} را خیر مقدم گفتند و از [[حضرت]] خواستند که در [[قصر]] [[دارالاماره]] [[سکونت]] نمایند، اما [[حضرت]] درخواست آنها را نپذیرفت و از آنجا به [[رحبه]]<ref>رحبه، محلی در جلو مسجد کوفه بوده که در آن سکویی قرار داشته و حضرت {{ع}} بسیار اوقات روی آن می‌نشستند و مشکلات مردم را رفع می‌کردند.</ref> و سپس به [[مسجد]] اعظم [[شهر]] وارد شدند و دو رکعت [[نماز]] گزاردند، بعد بر فراز [[منبر]] آمدند و پس از [[حمد]] و [[ثنای الهی]] و [[درود]] بر [[پیامبر اسلام]] {{صل}}، [[مردم کوفه]] را [[موعظه]] کردند فرمودند: «شما را در [[اسلام]] فضیلتی است مادامی که بر این [[آیین]] [[استوار]] باشید و روش خود را در [[دفاع از اسلام]] [[تغییر]] ندهید»، تا آنجا که به نکته بسیار حساس که عامل [[انحراف]] است اشاره کردند و فرمودند: «ای [[مردم کوفه]]! [[آگاه]] باشید همانا که بیش از همه چیزی که بر شما می‌ترسم [[پیروی از هوای نفس]] و [[آرزوی دراز]] است؛ زیرا [[پیروی از هوای نفس]] بازدارندۀ از [[حق]] است و [[آرزوی دراز]] فراموش دهنده از [[آخرت]] است. [[آگاه]] باشید [[دنیا]] در حال رفتن و [[آخرت]] در پیش رو و آمدن است، و برای هر کدام از [[دنیا]] و [[آخرت]]، فرزندانی است (یعنی جمعی دنبال [[دنیا]] و جمعی دنبال آخرتند) ولی شما بکوشید تا از [[فرزندان]] [[آخرت]] باشید، و بدانید امروز روز عمل و تلاش است نه [[حسابرسی]] و فردای [[قیامت]] روز [[محاسبه]] است نه عمل».<ref>{{متن حدیث|أَلَا إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ اتِّبَاعُ الْهَوَى وَ طُولُ الْأَمَلِ فَأَمَّا اتِّبَاعُ الْهَوَى فَيَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ وَ أَمَّا طُولُ الْأَمَلِ فَيُنْسِي الْآخِرَةَ أَلَا إِنَّ الدُّنْيَا قَدْ تَرَحَّلَتْ مُدْبِرَةً وَ الْآخِرَةُ تَرَحَّلَتْ مُقْبِلَةً وَ لِكُلِّ وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا بَنُونَ فَكُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الْآخِرَةِ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَلَ}}؛</ref> | ||
بعد [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} از این که [[خداوند]] او را [[یاری]] کرده و بر [[دشمن]] غالب نموده، [[سپاس]] و [[حمد]] به جای آورد و سپس [[مردم کوفه]] را به [[تقوای الهی]] و [[پیروی از اهل بیت]] [[پیامبر]] [[دعوت]] نمود. | بعد [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} از این که [[خداوند]] او را [[یاری]] کرده و بر [[دشمن]] غالب نموده، [[سپاس]] و [[حمد]] به جای آورد و سپس [[مردم کوفه]] را به [[تقوای الهی]] و [[پیروی از اهل بیت]] [[پیامبر]] [[دعوت]] نمود. | ||
به دنبال این [[خطبه]] که [[اولین خطبه حضرت]] در [[کوفه]] بود، [[مالک بن حبیب یربوعی]]، [[رئیس]] پلیس [[کوفه]] برخاست و گفت: یا [[امیرالمؤمنین]]، اجازه دهید، کسانی را که از [[مردم کوفه]] از [[جهاد]] [[تخلف]] کردند و شما را [[یاری]] ننمودند [[مجازات]] شدید کنیم! [[حضرت]] او را منع کرد و فرمود: | به دنبال این [[خطبه]] که [[اولین خطبه حضرت]] در [[کوفه]] بود، [[مالک بن حبیب یربوعی]]، [[رئیس]] پلیس [[کوفه]] برخاست و گفت: یا [[امیرالمؤمنین]]، اجازه دهید، کسانی را که از [[مردم کوفه]] از [[جهاد]] [[تخلف]] کردند و شما را [[یاری]] ننمودند [[مجازات]] شدید کنیم! [[حضرت]] او را منع کرد و فرمود: «[[خداوند]] چنین [[قضاوت]] نمی‌کند»<ref>ر. ک: وقعة صفین، ص۳؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۳، ص۱۰۳.</ref>. | ||
٢. از دیگر مواردی که [[نصر بن مزاحم]] و [[طبری]] از عبدالرحمان بن عبد [[نقل]] خبر کرده‌اند، [[ملاقات]] جمعی از [[نمایندگان]] [[معاویه]] با [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} در معرکه [[صفین]] است. یکی از آنان به نام [[حبیب بن مسلمه]] بود که در ضمن گفته‌های خود به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} پیشنهاد داد که از [[خلافت]] [[کناره‌گیری]] کند و کار را به [[شورا]] واگذارد تا به [[جنگ]] خاتمه داده شود! [[حضرت]] با جملاتی تند به او پاسخ داد و فرمود: | ٢. از دیگر مواردی که [[نصر بن مزاحم]] و [[طبری]] از عبدالرحمان بن عبد [[نقل]] خبر کرده‌اند، [[ملاقات]] جمعی از [[نمایندگان]] [[معاویه]] با [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} در معرکه [[صفین]] است. یکی از آنان به نام [[حبیب بن مسلمه]] بود که در ضمن گفته‌های خود به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} پیشنهاد داد که از [[خلافت]] [[کناره‌گیری]] کند و کار را به [[شورا]] واگذارد تا به [[جنگ]] خاتمه داده شود! [[حضرت]] با جملاتی تند به او پاسخ داد و فرمود: «ای بی‌مادر! تو را چه کار به [[ولایت]] و [[عزل]] و [[نصب]] و دخالت در این امر مهم، ساکت باش؛ زیرا تو نه موقعیتی چنینی داری و نه سزاوار این اظهار نظرها میباشی (یعنی تو کوچکتر از آنی که در این امر مهم که [[سرنوشت]] [[اسلام]] و [[مسلمین]] است، و [[خلافت]] که با [[انتخاب]] [[مهاجر]] و [[انصار]] و سپس با [[بیعت]] تمام [[بلاد اسلامی]] [[تأیید]] و تأکید شده است [[مخالفت]] کنی و چنین جسورانه سخن بگویی)»<ref>{{متن حدیث|وَ مَا أَنْتَ لَا أُمَّ لَكَ وَ الْوَلَايَةَ وَ الْعَزْلَ وَ الدُّخُولَ فِي هَذَا الْأَمْرِ؟ اسْكُتْ فَإِنَّكَ لَسْتَ هُنَاكَ وَ لَا بِأَهْلٍ لِذَاكَ}}</ref> | ||
آن جمع چون به آرزوی [[باطل]] خود نرسیدند. بدون اخذ نتیجه به اردوگاه [[معاویه]] بازگشتند و به [[جنگ]] با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} ادامه دادند<ref>ر. ک: وقعة صفین، ص۲۰۰؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۲۵-۸۲۷.</ref> | آن جمع چون به آرزوی [[باطل]] خود نرسیدند. بدون اخذ نتیجه به اردوگاه [[معاویه]] بازگشتند و به [[جنگ]] با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} ادامه دادند<ref>ر. ک: وقعة صفین، ص۲۰۰؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۲۵-۸۲۷.</ref> | ||