ایوب بن کیسان سختیانی: تفاوت میان نسخه‌ها

او از جهت [[فقاهت]]، [[عبادت]]، انجام [[مناسک حج]] و بریدن از [[خلق]] و انس به [[حق]] در مرتبه ای والا قرار داشت، به طوری که گاهی تأثیرگذاری [[اعمال]] و [[رفتار]] او در فرد مخاطب بیش از گفتارش بود.<ref>حلیة الاولیاء ۳/۱ و۷.</ref> [[ابن عیینه]] می‌‌گوید که من بیش از هشتاد تن از تابعین را [[ملاقات]] کردم و در میان آنها کسی به [[مقام]] و [[منزلت]] ایوب نیافتم. او را القابی چون «سید العلماء»، سید [[شباب]] اهل البصره و سیدالفقهاء داده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۵، ۱۸ و۱۹.</ref> بزرگانی همچون [[سفیان ثوری]]، [[سفیان بن عیینة]] و [[سلیمان اعمش]] از او بهره برده‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۳/۴۵۹.</ref> برخی از رجال‌نویسان وی را به ظاهر امامی،<ref>تنقیح المقال ۱/۱۵۸.</ref> و برخی [[عامی مذهب]] دانسته‌اند.<ref>قاموس الرجال ۲/۱۴۱.</ref> کتاب الفرائض<ref>هدیة العارفین ۵/۲۲۹.</ref> و جزء از آثار اوست.<ref>کشف الظنون ۱/۵۸۶.</ref> سر انجام وی در سال ۱۲۴ یا ۱۲۵<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱/۳۹۸.</ref> و یا ۱۳۱ه‍ بر اثر [[بیماری]] [[طاعون]] در بصره درگذشت <ref>الطبقات الکبری ۷/۲۵۱.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۹۵.</ref>