بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = شکرگزاری | | موضوع مرتبط = شکرگزاری | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = شکرگزاری | ||
| مداخل مرتبط = [[شکرگزاری در لغت]] - [[شکرگزاری در قرآن]] - [[شکرگزاری در حدیث]] - [[شکرگزاری در نهج البلاغه]] - [[شکرگزاری در | | مداخل مرتبط = [[شکرگزاری در لغت]] - [[شکرگزاری در قرآن]] - [[شکرگزاری در حدیث]] - [[شکرگزاری در نهج البلاغه]] - [[شکرگزاری در اخلاق اسلامی]] - [[شکرگزاری در معارف دعا و زیارات]] - [[شکرگزاری در معارف و سیره علوی]] - [[شکرگزاری در معارف و سیره سجادی]] - [[شکرگزاری در معارف و سیره امام جواد]] - [[شکرگزاری در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[شکرگزاری در حقوق اسلامی]] - [[شکرگزاری در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==[[شکر]]== | == [[شکر]] == | ||
در شرح ماهیت شکر، سخن بسیار گفته شده است. برای جمع بین این تعاریف می‌توان گفت که حقیقت شکر همان «اظهار [[نعمت]]» است. اظهار نعمت از سویی مستلزم [[ادراک]] و | در شرح ماهیت شکر، سخن بسیار گفته شده است. برای جمع بین این تعاریف می‌توان گفت که حقیقت شکر همان «اظهار [[نعمت]]» است. اظهار نعمت از سویی مستلزم [[ادراک]] و تصور آن است و از جانب دیگر دارای مراتب مختلف است؛ زیرا اظهار نعمت یعنی استفاده از آن در راهی که مُنعم اراده کرده است و همچنین یادآوری و [[مدح]] و ثنای او برای نعمتش. بنابراین شکر دارای مراتب سه‌گانه قلبی (یادآوری)، زبانی (مدح و ثنا) و عملی است. مراد از شکر خداوند آن است که اولاً همواره در [[دل]] یادآور نعمت‌های او باشد؛ ثانیاً هنگام استفاده از نعمت‌های بی‌کران [[الهی]] زبان به [[حمد]] و [[سپاس]] [[خداوند]] بگشاید؛ ثالثاً [[نعمت‌ها]] و [[برکات]] خداوندی را در راهی که او [[اراده]] کرده است، به کار گیرد<ref> ر. ک: الکافی، ج۲، ص۹۶، ح۱۵ و ص۹۵، ح۹ و ۱۱.</ref>. در مقابل «[[شکر]]»، «[[کفر]]» قرار دارد که به معنای مخفی کردن و پوشاندن [[نعمت‌های الهی]] است. البته آشکار است که حتی [[بندگان]] شاکر نیز از عهده [[سپاس‌گزاری]] برنمی‌آیند، اما [[ادب]] [[بندگی]] اقتضا می‌کند که در این راه بکوشند. [[امام علی]] {{ع}} برقراری رابطه شکرآمیز با خداوند را آن‌قدر ارزشمند می‌داند که [[معتقد]] است این رابطه باید مبنای بندگی آزادمردان قرار گیرد. بر همین اساس می‌فرماید: «گروهی [[خدا]] را به جهت سپاس‌گزاری پرستیدند و این [[پرستش]] آزادگان است»<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۳۷.</ref>.<ref>[[احمد دیلمی|دیلمی، احمد]]، [[مبانی و نظام اخلاق (مقاله)| مقاله «مبانی و نظام اخلاق»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۴]]، ص ۱۴۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1368102.jpg|22px]] [[احمد دیلمی|دیلمی، احمد]]، [[مبانی و نظام اخلاق (مقاله)| مقاله «مبانی و نظام اخلاق»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۴''']] | # [[پرونده:1368102.jpg|22px]] [[احمد دیلمی|دیلمی، احمد]]، [[مبانی و نظام اخلاق (مقاله)| مقاله «مبانی و نظام اخلاق»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۴''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۱: | خط ۱۸: | ||
[[رده:شکرگزاری]] | [[رده:شکرگزاری]] | ||