تدارک در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = تدارک
| عنوان مدخل  = تدارک
| مداخل مرتبط = [[تدارک در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[تدارک ]]''' است. "'''[[تدارک ]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
[[تدارک]]: فریادرسی و دستگیری‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.</ref> و اغاثه. اصل آن "درک" به معنای لحوق و وصل (پیوستن)<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۹.</ref>.
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تدارک در قرآن]] - [[تدارک در حدیث]] - [[تدارک در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تدارک (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
{{متن قرآن|لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ}}<ref>«اگر نعمتی از پروردگارش او را درنمی‌یافت نکوهیده به کرانه افکنده شده بود» سوره قلم، آیه ۴۹.</ref>.
*[[تدارک]]: فریادرسی و دستگیری‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.</ref> و اغاثه. اصل آن "درک" به معنای لحوق و وصل ([[پیوستن]])<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۹.</ref>.
*{{متن قرآن|لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ}}<ref>«اگر نعمتی از پروردگارش او را درنمی‌یافت نکوهیده به کرانه افکنده شده بود» سوره قلم، آیه ۴۹.</ref>.
*[[تدارک]] به معنای دستگیری‌ کردن و [[پشتیبانی]] که معمولاً با [[نعمت]] استعمال می‌شود، در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]] به [[خداوند]] نسبت داده شده است. جبران نقیصه و خطیئه با [[تدارک]] [[الهی]]، به معنای دادن [[توفیق]] [[توبه]] و [[پذیرش]] [[توبه]] از [[بندگان]] محقق می‌شود<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۷۳.</ref>. این فعل [[پسندیده]] که با [[رحمت]] و [[فضل]] [[خداوند]] همساز است، در [[جامعه انسانی]] نیز باید جاری و ساری گردد تا همه با [[تدارک]] یکدیگر، به همپوشانی [[اجتماعی]] نایل شوند<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۲.</ref>.


==منابع==
[[تدارک]] به معنای دستگیری‌ کردن و [[پشتیبانی]] که معمولاً با [[نعمت]] استعمال می‌شود، در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] [[قرآن]] به [[خداوند]] نسبت داده شده است. جبران نقیصه و خطیئه با [[تدارک]] [[الهی]]، به معنای دادن [[توفیق]] [[توبه]] و [[پذیرش]] [[توبه]] از [[بندگان]] محقق می‌شود<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۷۳.</ref>. این فعل [[پسندیده]] که با [[رحمت]] و [[فضل]] [[خداوند]] همساز است، در [[جامعه انسانی]] نیز باید جاری و ساری گردد تا همه با [[تدارک]] یکدیگر، به همپوشانی [[اجتماعی]] نایل شوند<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۷۲.</ref>.
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]


==پانویس==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


 
[[رده:مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:تدارک]]
[[رده: تدارک]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۲

مقدمه

تدارک: فریادرسی و دستگیری‌ کردن[۱] و اغاثه. اصل آن "درک" به معنای لحوق و وصل (پیوستن)[۲].

﴿لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ[۳].

تدارک به معنای دستگیری‌ کردن و پشتیبانی که معمولاً با نعمت استعمال می‌شود، در فرهنگ سیاسی قرآن به خداوند نسبت داده شده است. جبران نقیصه و خطیئه با تدارک الهی، به معنای دادن توفیق توبه و پذیرش توبه از بندگان محقق می‌شود[۴]. این فعل پسندیده که با رحمت و فضل خداوند همساز است، در جامعه انسانی نیز باید جاری و ساری گردد تا همه با تدارک یکدیگر، به همپوشانی اجتماعی نایل شوند[۵].

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۳.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۹.
  3. «اگر نعمتی از پروردگارش او را درنمی‌یافت نکوهیده به کرانه افکنده شده بود» سوره قلم، آیه ۴۹.
  4. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۷۳.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۷۲.