ذلت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۹

مقدمه

مقهور شدن^[۱]، احساس کوچکی و ضعف (در مقابل کسی که بالاتر و برتر است)^[۲]، خوار کردن، ناچاری و درماندگی^[۳]. اصل آن "ذلّ" به معنای افتادگی، نرمی و فروتنی^[۴] در مقابل عزّ (عزت و سربلندی).

در آیه شریفه فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ^[۵] خداوند جامعه‌ای را که مطلوب اوست، به اوصافی توصیف می‌کند. أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (فروتنی و نرمخویی با مؤمنان) از مهم‌ترین و اولین اوصاف این جامعه یا قوم است^[۶]. این صفت برای دولت‌ها و حکومت‌ها نیز سنجه‌ای برای میزان الهی بودن آنهاست^[۷].

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۰.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۲۷.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۴.
↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۴۵.
↑ «به زودی گروهی را می‌آورد که دوستشان می‌دارد و دوستش می‌دارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند» سوره مائده، آیه ۵۴.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۵، ص۳۹۳-۳۹۴.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۲۹۰.

[1] حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۰.

[2] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۲۷.

[3] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۴.

[4] ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۴۵.

[5] «به زودی گروهی را می‌آورد که دوستشان می‌دارد و دوستش می‌دارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند» سوره مائده، آیه ۵۴.

[6] سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۵، ص۳۹۳-۳۹۴.

[7] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۲۹۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{مدخل مرتبط
+| موضوع مرتبط = ذلت
+| عنوان مدخل  = ذلت
+| مداخل مرتبط = [[ذلت در قرآن]] - [[ذلت در معارف دعا و زیارات]] - [[ذلت در معارف و سیره سجادی]] - [[ذلت در فقه سیاسی]]
+| پرسش مرتبط  =
+}}
-{{امامت}}
+== مقدمه ==
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[ذلت]]''' است. "'''[[ذلت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+مقهور شدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۰.</ref>، [[احساس]] کوچکی و [[ضعف]] (در مقابل کسی که بالاتر و [[برتر]] است)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۲۷.</ref>، [[خوار]] کردن، ناچاری و [[درماندگی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۴.</ref>. اصل آن "ذلّ" به معنای افتادگی، نرمی و [[فروتنی]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۴۵.</ref> در مقابل عزّ ([[عزت]] و سربلندی).
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ذلت در قرآن]] - [[ذلت در حدیث]] - [[ذلت در کلام اسلامی]] - [[ذلت در معارف دعا و زیارات]] - [[ذلت در معارف و سیره سجادی]] - [[ذلت در معارف و سیره رضوی]] - [[ذلت در فقه سیاسی]]</div>
-<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ذلت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
-<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
-==مقدمه==
+در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ}}<ref>«به زودی گروهی را می‌آورد که دوستشان می‌دارد و دوستش می‌دارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند» سوره مائده، آیه ۵۴.</ref> [[خداوند]] جامعه‌ای را که مطلوب اوست، به اوصافی توصیف می‌کند. {{متن قرآن|أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ}} ([[فروتنی]] و [[نرمخویی]] با [[مؤمنان]]) از مهم‌ترین و اولین اوصاف این [[جامعه]] یا [[قوم]] است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۵، ص۳۹۳-۳۹۴.</ref>. این صفت برای [[دولت‌ها]] و [[حکومت‌ها]] نیز سنجه‌ای برای [[میزان]] [[الهی]] بودن آنهاست<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۹۰.</ref>.
-[[مقهور]] شدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۰.</ref>، [[احساس]] کوچکی و [[ضعف]] (در مقابل کسی که بالاتر و [[برتر]] است)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۲۷.</ref>، [[خوار]] کردن، ناچاری و [[درماندگی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۴.</ref>. اصل آن "ذلّ" به معنای افتادگی، [[نرمی]] و [[فروتنی]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۴۵.</ref> در مقابل عزّ ([[عزت]] و [[سربلندی]]).
-{{متن قرآن|وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ}}<ref>« مهر خواری و تهیدستی بر آنان زده شد و سزاوار خشم خداوند شدند » سوره بقره، آیه ۶۱.</ref>
+== منابع ==
+{{منابع}}
+# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
+{{پایان منابع}}
-در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ}}<ref>«به زودی گروهی را می‌آورد که دوستشان می‌دارد و دوستش می‌دارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند» سوره مائده، آیه ۵۴.</ref> [[خداوند]] جامعه‌ای را که مطلوب اوست، به اوصافی توصیف می‌کند. {{متن قرآن|أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ}} ([[فروتنی]] و [[نرمخویی]] با [[مؤمنان]]) از مهم‌ترین و اولین اوصاف این [[جامعه]] یا [[قوم]] است <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۵، ص۳۹۳-۳۹۴.</ref>. این صفت برای [[دولت‌ها]] و [[حکومت‌ها]] نیز سنجه‌ای برای [[میزان]] [[الهی]] بودن آنهاست.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۹۰.</ref>
+== پانویس ==
-==منابع==
-* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
-==پانویس==
-{{یادآوری پانویس}}
 {{پانویس}}
+[[رده:مدخل]]
-[[رده: مدخل]]
 [[رده:ذلت]]