سوء استفاده از بیت المال: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲۹: خط ۱۲۹:
[[حفظ]] بیت‌المال و مراعات [[حقوق]] مسلمانان به این معنا نیست که در پرداخت [[حقوق کارگزاران]] [[سخت‌گیری]] شود، بلکه [[حق]] آنان را باید به شکل متعارف و [[عرف]] [[پسندیده]] باید داد.
[[حفظ]] بیت‌المال و مراعات [[حقوق]] مسلمانان به این معنا نیست که در پرداخت [[حقوق کارگزاران]] [[سخت‌گیری]] شود، بلکه [[حق]] آنان را باید به شکل متعارف و [[عرف]] [[پسندیده]] باید داد.
[[حضرت علی]]{{ع}} پس از دستوراتی که در مورد [[گزینش]] [[کارگزاران حکومتی]]، صادر می‌کند، به [[مالک اشتر]] می‌فرماید: …[وقتی آنان را این چنین برگزیدی،] باید که روزی‌شان را فراخ گردانی؛ که این کار، آنان را به [[اصلاح]] خویشتن بسی نیرومند گرداند و از خوردن اموالی که در [[اختیار]] دارند، [[بی‌نیاز]] سازد و هرگاه از [[فرمان]] تو [[سرپیچی]] کنند یا در [[امانت]] [[خیانت]] ورزند با آنان [[اتمام حجت]] شده باشد.<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۵۳</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین]].</ref>
[[حضرت علی]]{{ع}} پس از دستوراتی که در مورد [[گزینش]] [[کارگزاران حکومتی]]، صادر می‌کند، به [[مالک اشتر]] می‌فرماید: …[وقتی آنان را این چنین برگزیدی،] باید که روزی‌شان را فراخ گردانی؛ که این کار، آنان را به [[اصلاح]] خویشتن بسی نیرومند گرداند و از خوردن اموالی که در [[اختیار]] دارند، [[بی‌نیاز]] سازد و هرگاه از [[فرمان]] تو [[سرپیچی]] کنند یا در [[امانت]] [[خیانت]] ورزند با آنان [[اتمام حجت]] شده باشد.<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۵۳</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین]].</ref>
===[[خواری]] در [[دنیا]] و [[آخرت]]، نتیجه خیانت در بیت‌المال===
[[انسان]] نباید امانت را کوچک شمارد و درباره آن [[تساهل]] روا دارد؛ زیرا خیانت در امانت آثار [[بدی]] را به دنبال دارد که از جمله آنها خواری در دنیا و آخرت است. امام علی{{ع}} کوچک‌انگاری امانت به‌ویژه در امر بیت‌المال را [[مذمت]] می‌کند.
آن حضرت در نامه‌ای به یکی از [[کارگزاران]] خود که برای [[جمع‌آوری زکات]] فرستاده بود، می‌نویسد: آن کس که [[امانت‌داری]] را [[خوار]] انگارد و در [[اموال]] [[مردم]]، به [[خیانت]] چرا کند و روان و [[آیین]] خویش را از خیانت‌کاری، [[پاکیزه]] نگرداند، همانا در این سرا، [[خواری]] و [[ذلت]] بر خود روا داشته است و در آن سرا، خوارتر و ذلیل‌تر از این سرا باشد. آری، بزرگ‌ترین خیانت، خیانت به [[ملت]] است و زشت‌ترین دغل‌کاری، دغل‌کاری با [[پیشوایان]] والسلام.<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۲۶</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین]].</ref>


===[[سخت‌گیری]] نسبت به خیانت و [[خیانتکار]]===
===[[سخت‌گیری]] نسبت به خیانت و [[خیانتکار]]===
۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش