بطش: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
بطش: أخذ به [[زور]] و قهر و [[غلبه]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۶۲.</ref>، چیزی را با حمله به‌دست آوردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۲۹.</ref>، سختگیری، شدت عمل<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۰.</ref>، [[قدرت]]، [[شوکت]]، سیطره، صولت<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۸۹.</ref>، یورش، هجوم و حمله<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۸.</ref>. {{متن قرآن|وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ}}<ref>«و به راستی (لوط) آنان را به (خشم و) سختگیری ما هشدار داده بود اما آنان به بیم دادن با تردید نگریستند (و آنها را سبک شمردند)» سوره قمر، آیه ۳۶.</ref>. | بطش: أخذ به [[زور]] و قهر و [[غلبه]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۶۲.</ref>، چیزی را با حمله به‌دست آوردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۲۹.</ref>، سختگیری، شدت عمل<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۰.</ref>، [[قدرت]]، [[شوکت]]، سیطره، صولت<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۸۹.</ref>، یورش، هجوم و حمله<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۸.</ref>. {{متن قرآن|وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ}}<ref>«و به راستی (لوط) آنان را به (خشم و) سختگیری ما هشدار داده بود اما آنان به بیم دادن با تردید نگریستند (و آنها را سبک شمردند)» سوره قمر، آیه ۳۶.</ref>. | ||
واژه بطش با واژه [[بأس]] مترادف است و هر دو بر [[قدرت]] نظامی و [[توانایی]] دلالت دارند؛ امّا | واژه بطش با واژه [[بأس]] مترادف است و هر دو بر [[قدرت]] نظامی و [[توانایی]] دلالت دارند؛ امّا بطش وصف فعل و عمل است و در مقام عمل حالت آن را بیان می‌کند و [[بأس]] بر حالت درونی و روحیه [[شجاعت]] و [[دلیری]] دلالت دارد<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۴۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۱
بطش از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بطش در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
بطش: أخذ به زور و قهر و غلبه[۱]، چیزی را با حمله به‌دست آوردن[۲]، سختگیری، شدت عمل[۳]، قدرت، شوکت، سیطره، صولت[۴]، یورش، هجوم و حمله[۵]. 
وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ
[۶].
واژه بطش با واژه بأس مترادف است و هر دو بر قدرت نظامی و توانایی دلالت دارند؛ امّا بطش وصف فعل و عمل است و در مقام عمل حالت آن را بیان می‌کند و بأس بر حالت درونی و روحیه شجاعت و دلیری دلالت دارد[۷].
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۶۲.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۲۹.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۸۹.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۸.
- ↑ «و به راستی (لوط) آنان را به (خشم و) سختگیری ما هشدار داده بود اما آنان به بیم دادن با تردید نگریستند (و آنها را سبک شمردند)» سوره قمر، آیه ۳۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۱۴۵.