مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[ادیان]] برآن‌اند که سرانجام موعودی ظهور می‌کند که با رسالتی [[الهی]]، [[انسان]] را از [[تاریکی]] [[ظلم]] و [[گمراهی]] و [[گناهکاری]] می‌رهاند و برای زمین و زمینیان [[خوشبختی]] و خیر و [[برکت]] می‌آورد<ref>کتاب مقدس، انجیل، یوحنا، ب۵، ۲۷–۳۰؛ متی، ب۵، ۳–۱۱؛ کتاب مقدس، تورات، مزامیر، ب۳۷، ۹–۱۸؛ اشعیا، ب۱۱.</ref>. [[یهودیان]] این [[منجی]] را [[ماشیح]] می‌دانند، [[مسیحیان]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} را منجی و او را «[[مسیحا]]» و [[زرتشتیان]] او را «[[سوشیانس]]» و [[هندوها]] آن را «کالکی» و بوداییان آن را «میتریه» یا بودای پنجم می‌نامند<ref>آصف‌آگاه، سوشیانت منجی ایرانویج، ۱۳؛ شاکری، منجی در ادیان، ۲۳۲.</ref>. در برخی ادیان به نشانه‌هایی برای ظهور او اشاره شده است؛ چنان‌که در [[کتاب مقدس]] آمده است که او بر ابرهای آسمانی، با [[قدرت]] و جلال می‌آید و [[فرشتگان]] و [[برگزیدگان]] او را [[همراهی]] می‌کنند<ref>متی، ب۲۴، ۲۹–۳۱.</ref>.
[[ادیان]] برآن‌اند که سرانجام موعودی ظهور می‌کند که با رسالتی [[الهی]]، [[انسان]] را از [[تاریکی]] [[ظلم]] و [[گمراهی]] و [[گناهکاری]] می‌رهاند و برای زمین و زمینیان [[خوشبختی]] و خیر و [[برکت]] می‌آورد<ref>کتاب مقدس، انجیل، یوحنا، ب۵، ۲۷–۳۰؛ متی، ب۵، ۳–۱۱؛ کتاب مقدس، تورات، مزامیر، ب۳۷، ۹–۱۸؛ اشعیا، ب۱۱.</ref>. [[یهودیان]] این [[منجی]] را [[ماشیح]] می‌دانند، [[مسیحیان]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} را منجی و او را «[[مسیحا]]» و [[زرتشتیان]] او را «[[سوشیانس]]» و [[هندوها]] آن را «کالکی» و بوداییان آن را «میتریه» یا بودای پنجم می‌نامند<ref>آصف‌آگاه، سوشیانت منجی ایرانویج، ۱۳؛ شاکری، منجی در ادیان، ۲۳۲.</ref>. در برخی ادیان به نشانه‌هایی برای ظهور او اشاره شده است؛ چنان‌که در [[کتاب مقدس]] آمده است که او بر ابرهای آسمانی، با [[قدرت]] و جلال می‌آید و [[فرشتگان]] و [[برگزیدگان]] او را [[همراهی]] می‌کنند<ref>متی، ب۲۴، ۲۹–۳۱.</ref>.


[[قرآن کریم]] ظهور چنین [[مصلح]] نجات‌بخشی را «[[خلافت]] و [[وراثت]] [[صالحان]]» می‌نامد و [[تأیید]] می‌کند: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند  منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۲/۷۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۳/۲۸۸ و ۱۴/۱۷۰.</ref> همچنین [[روایات]] فراوانی در کتاب‌های [[اهل سنت]]<ref>احمد بن‌حنبل، مسند، ۱/۹۹ و ۲/۴۱۱؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۲/۵۵ و ۷۹؛ سیوطی، الدر المنثور، ۶/۴۷ و ۵۷–۵۸؛ أبی‌داوود، سنن ابی‌داوود، ۲/۳۰۹–۳۱۱.</ref> و [[شیعه]]<ref>نهج البلاغه، خ۱۰۲، ۱۳۹؛ کلینی، الکافی، ۲/۸.</ref> درباره این [[مصلح]] نجات‌بخش نقل شده است. بر اساس برخی از این روایات، در [[میثاق]] [[ازلی]]، [[مهدویت]] در کنار [[توحید]]، [[رسالت]] و [[ولایت]] مطرح‌شده و بر آن میثاق گرفته شده است<ref>کلینی، الکافی، ۲/۸.</ref>.
[[قرآن کریم]] ظهور چنین [[مصلح]] نجات‌بخشی را «[[خلافت]] و [[وراثت]] [[صالحان]]» می‌نامد و [[تأیید]] می‌کند: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند  منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۲/۷۷؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ۱۳/۲۸۸ و ۱۴/۱۷۰.</ref> همچنین [[روایات]] فراوانی در کتاب‌های [[اهل سنت]]<ref>احمد بن‌حنبل، مسند، ۱/۹۹ و ۲/۴۱۱؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۲/۵۵ و ۷۹؛ سیوطی، الدر المنثور، ۶/۴۷ و ۵۷–۵۸؛ أبی‌داوود، سنن ابی‌داوود، ۲/۳۰۹–۳۱۱.</ref> و [[شیعه]]<ref>نهج البلاغه، خ۱۰۲، ۱۳۹؛ کلینی، الکافی، ۲/۸.</ref> درباره این [[مصلح]] نجات‌بخش نقل شده است. بر اساس برخی از این روایات، در [[میثاق]] [[ازلی]]، مهدویت در کنار [[توحید]]، [[رسالت]] و [[ولایت]] مطرح‌شده و بر آن میثاق گرفته شده است<ref>کلینی، الکافی، ۲/۸.</ref>.


کتاب‌های فراوانی در موضوع [[مهدی موعود]]{{ع}} نوشته شده است. در میان کتاب‌های شیعه می‌توان به [[الغیبة]] [[محمد بن‌ ابراهیم نعمانی]]، [[الفصول المختاره (کتاب)|الفصول المختاره]] [[محمد بن‌ محمد مفید]]، [[الغیبة]] [[محمد بن‌ حسن طوسی]]، [[الملاحم و الفتن]] [[سید بن‌ طاووس]]، [[مکیال المکارم]] میرزا [[محمد تقی اصفهانی]]، [[منتخب الأثر]] [[لطف‌الله صافی گلپایگانی]]، [[المعجم الموضوعی لأحادیث الامام المهدی]]{{ع}} [[علی کورانی]] و [[الامام المهدی{{ع}} عند اهل السنة]] [[مهدی فقیه ایمانی]]. در میان کتاب‌های اهل سنت می‌توان به المهدی [[ابی‌داوو]]د، المهدی [[ابن‌قیم جوزی]]، [[العرف الوردی فی اخبار المهدی]] [[سیوطی]] و [[القول المختصر فی علامات المهدی]] [[ابن‌حجر]] اشاره کرد<ref>[[رحمت‌الله ضیائی ارزگانی|ضیائی ارزگانی، رحمت‌الله]]، [[مهدویت - ضیائی ارزگانی (مقاله)|مقاله «مهدویت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۹ (کتاب)| دانشنامه امام خمینی ج۹]]، ص۶۴۰–۶۵۱.</ref>.
کتاب‌های فراوانی در موضوع [[مهدی موعود]]{{ع}} نوشته شده است. در میان کتاب‌های شیعه می‌توان به [[الغیبة]] [[محمد بن‌ ابراهیم نعمانی]]، [[الفصول المختاره (کتاب)|الفصول المختاره]] [[محمد بن‌ محمد مفید]]، [[الغیبة]] [[محمد بن‌ حسن طوسی]]، [[الملاحم و الفتن]] [[سید بن‌ طاووس]]، [[مکیال المکارم]] میرزا [[محمد تقی اصفهانی]]، [[منتخب الأثر]] [[لطف‌الله صافی گلپایگانی]]، [[المعجم الموضوعی لأحادیث الامام المهدی]]{{ع}} [[علی کورانی]] و [[الامام المهدی{{ع}} عند اهل السنة]] [[مهدی فقیه ایمانی]]. در میان کتاب‌های اهل سنت می‌توان به المهدی [[ابی‌داوو]]د، المهدی [[ابن‌قیم جوزی]]، [[العرف الوردی فی اخبار المهدی]] [[سیوطی]] و [[القول المختصر فی علامات المهدی]] [[ابن‌حجر]] اشاره کرد<ref>[[رحمت‌الله ضیائی ارزگانی|ضیائی ارزگانی، رحمت‌الله]]، [[مهدویت - ضیائی ارزگانی (مقاله)|مقاله «مهدویت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۹ (کتاب)| دانشنامه امام خمینی ج۹]]، ص۶۴۰–۶۵۱.</ref>.
خط ۳۶: خط ۳۶:
# '''[[امید]]:''' امید حاصل از اعتقاد به حضرت مهدی{{ع}} همچون [[روح]] در کالبد و [[خون]] در بدن سبب [[حیات]] [[امت‌ها]] و خسته نشدن ایشان از تلاش و [[مبارزه]] می‌شود<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۱۷/۱۰/۱۳۷۴.</ref>. شیعیان با اعتقاد به اینکه [[امام مهدی]] در بین [[مردم]] زنده بوده و دردهای ایشان را [[احساس]] می‌کند از سطح امید به یک آرزوی موهوم فاصله گرفته و در [[انتظار]] واقعیتی عینی هستند<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۲۷/۵/۱۳۸۷.</ref>.
# '''[[امید]]:''' امید حاصل از اعتقاد به حضرت مهدی{{ع}} همچون [[روح]] در کالبد و [[خون]] در بدن سبب [[حیات]] [[امت‌ها]] و خسته نشدن ایشان از تلاش و [[مبارزه]] می‌شود<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۱۷/۱۰/۱۳۷۴.</ref>. شیعیان با اعتقاد به اینکه [[امام مهدی]] در بین [[مردم]] زنده بوده و دردهای ایشان را [[احساس]] می‌کند از سطح امید به یک آرزوی موهوم فاصله گرفته و در [[انتظار]] واقعیتی عینی هستند<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۲۷/۵/۱۳۸۷.</ref>.
# '''تقویت [[معنویت]]:''' مشخص بودن کامل نام و خصوصیات فردی [[حضرت مهدی]]{{ع}} برای [[شیعیان]] زمینه‌ساز ارتباط [[معنوی]]، توجه و [[توسل]] دائمی و مستمر به ایشان گردیده و این امر به گسترش معنویت در آحاد جامعه می‌انجامد<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۲۲/۱۲/۱۳۶۸.</ref>. [[انسان]] معتقد به [[امام زمان]]{{ع}} چون با مرکز تفضّلات [[الهی]] و کانون شعاع [[رحمت]] [[حق]]، رابطه‌ای [[روحی]] برقرار می‌کند، [[توفیق]] بیشتری برای برخورداری از وسایل عروج معنوی و [[تقرب]] إلی [[الله]] دارد.
# '''تقویت [[معنویت]]:''' مشخص بودن کامل نام و خصوصیات فردی [[حضرت مهدی]]{{ع}} برای [[شیعیان]] زمینه‌ساز ارتباط [[معنوی]]، توجه و [[توسل]] دائمی و مستمر به ایشان گردیده و این امر به گسترش معنویت در آحاد جامعه می‌انجامد<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۲۲/۱۲/۱۳۶۸.</ref>. [[انسان]] معتقد به [[امام زمان]]{{ع}} چون با مرکز تفضّلات [[الهی]] و کانون شعاع [[رحمت]] [[حق]]، رابطه‌ای [[روحی]] برقرار می‌کند، [[توفیق]] بیشتری برای برخورداری از وسایل عروج معنوی و [[تقرب]] إلی [[الله]] دارد.
# '''پرهیز از [[تسلیم]] و بی‌تفاوتی:''' اعتقاد به امام حاضر در میان [[مردم]] مانع [[تسلیم شدن]] و بی‌تفاوتی ایشان است<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۱۷/۱۰/۱۳۷۴.</ref>. [[منتظران]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} می‌دانند که [[برقراری عدالت]] با [[موعظه]] و [[نصیحت]] حاصل نشده و نیازمند مبارزه با [[قدرت]] طلبان است. [[خداوند متعال]] در [[قرآن]] همراه با [[دعوت]] و نصیحت [[پیامبران]] از مبارزه ایشان با [[طاغوت]] سخن می‌گوید. به همین دلیل اعتقاد به [[مهدویت]] سبب حضور در صحنه، تلاش و مبارزه افزون می‌گردد نه بی‌تفاوتی یا تسلیم<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۳۰/۷/۱۳۸۱.</ref>.<ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری (مقاله)|مقاله «ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱]]، ص۱۹۹ ـ ۲۰۰.</ref>
# '''پرهیز از [[تسلیم]] و بی‌تفاوتی:''' اعتقاد به امام حاضر در میان [[مردم]] مانع [[تسلیم شدن]] و بی‌تفاوتی ایشان است<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۱۷/۱۰/۱۳۷۴.</ref>. [[منتظران]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} می‌دانند که [[برقراری عدالت]] با [[موعظه]] و [[نصیحت]] حاصل نشده و نیازمند مبارزه با [[قدرت]] طلبان است. [[خداوند متعال]] در [[قرآن]] همراه با [[دعوت]] و نصیحت [[پیامبران]] از مبارزه ایشان با [[طاغوت]] سخن می‌گوید. به همین دلیل اعتقاد به مهدویت سبب حضور در صحنه، تلاش و مبارزه افزون می‌گردد نه بی‌تفاوتی یا تسلیم<ref>حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در سالروز میلاد امام زمان{{ع}}، ۳۰/۷/۱۳۸۱.</ref>.<ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری (مقاله)|مقاله «ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱]]، ص۱۹۹ ـ ۲۰۰.</ref>


== نشانه‌های ظهور ==
== نشانه‌های ظهور ==
۱۰۷٬۱۹۴

ویرایش