آفاق و انفس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده: اصطلاحات قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۱
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
از نظر قرآن، سراسر خلقت آیات الهی و علائم و نشانه‌هایی برای کشف حقیقت است. قرآن، از جهان خارج انسان به «آفاق» و از جهان درون انسان به «انفس» تعبیر می‌کند[۱]. و از این راه، اهمیّت ویژه ضمیر انسانی را گوشزد می‌نماید. اصطلاح «آفاق و انفس» در ادبیات اسلامی از همین‌جا پدید آمده است[۲][۳]
آیات انفسی
آیات انفسی یعنی آنچه در ضمیر خود انسان وجود دارد[۴].[۵]
آیات آفاقی
آیات آفاقی یعنی آنچه بیرون از ضمیر انسان است: خلقت انسان‌های دیگر، آسمان، زمین، ستارگان، کوه، دریا، گیاه، حیوان، و...[۶][۷]
منابع
پانویس
- ↑ ﴿سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ﴾ «به زودی نشانه‌های خویش را در گستره‌های بیرون و پیکره‌های درونشان نشان آنان خواهیم داد تا بر آنها روشن شود که او راستین است» سوره فصلت، آیه ۵۳.
- ↑ مجموعه آثار، ج۲، ص۷۱.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۴۶.
- ↑ مجموعه آثار، ج۳، ص۶۰۸.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۴۸.
- ↑ مجموعه آثار، ج۳، ص۶۰۸.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۴۷.