استغاثه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = استغاثه

}}

== مقدمه ==

واژه [[استغاثه]]، مصدر باب استفعال از ریشه «غ ـ و ـ ث» به‌معنای [[طلب نصرت]] و فریاد رس خواهی <ref>مفردات، ص۶۱۷، «غوث»؛ فرهنگ معارف اسلامی، ص۱۷۷؛ الموسوعة الذهبیه، ص۲۷۵.</ref> و [[استمداد]] در حال شدّت و [[محنت]] است.<ref>مقاییس اللغه، ج ۴، ص۴۰۰.</ref>

== [[استغاثه]] در [[قرآن]] ==

مشتقّات واژه «استغاثه» در قرآن ۴ بار به کار رفته که دو مورد آن به این بحث مربوط است:

# استغاثه [[پدر]] و [[مادر]] به درگاه خداوند برای [[هدایت]] فرزند خویش {{متن قرآن|وَالَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِنْ قَبْلِي وَهُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ}}<ref>«و آن (دیگری) که به پدر و مادرش می‌گوید: اف بر شما! آیا به من وعده می‌دهید که (از گور) بیرون آورده می‌شوم در حالی که نسل‌ها (ی بسیار) پیش از من گذشته‌اند ؟» سوره احقاف، آیه ۱۷.</ref>.

{{پانویس}}