بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{جستارهای وابسته}}' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اسراء در قرآن]] - [[اسراء در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
منظور از [[اسراء]] شبگردی و سیر [[معنوی]] اعم از [[معراج]] است. زیرا [[معراج]] [[پیامبر]] بارها انجام گرفته، که در جاهای دیگر فرموده: {{متن قرآن|لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى}}<ref>«بی‌گمان برخی از نشانه‌های بزرگ پروردگارش را دیده است» سوره نجم، آیه ۱۸.</ref> در حالی که [[اسراء]] [[پیامبر]] تعبیر منحصر به فرد آن [[حضرت]] است که در [[قرآن]] یکبار ذکر شده است. کلمه "[[اسراء]]" و همچنین کلمه "سری" که ثلاثی مجرد آنست، به معنای سیر در شب است، وقتی گفته می‌شود "سری و اسری" معنایش این است که فلانی در شب راه پیمود، و وقتی گفته می‌شود "سَری به وَ اسری به" معنای این است که او را شبانه سیر داد، و سیر مخصوص روز یا اعم از روز و شب می‌باشد. {{متن قرآن|ِ سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ}}<ref>«پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.</ref> | |||
[[هدف]] از این سیر شبانه را با بیان این جمله: {{متن قرآن|لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا}}<ref>«پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.</ref> فرموده که نتیجه آن این سیر دادن در شب و از [[مسجد الحرام]] تا [[بیت المقدس]] گشتن است که پاره‌ای از [[آیات]] و نشانه‌های خود را به وی نشان دهد. و جمله: {{متن قرآن|إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ}}<ref>«پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.</ref> بیان [[علت]] سیر دادن او به منظور نشان دادن [[آیات]] در باره شخصیتی خاص است، یعنی [[خدا]] چون شنوا به گفته‌های [[بندگان]] و بینای به [[افعال]] آنان است و تقاضای حال [[رسول]] خود را دید که چنین اکرامی را اقتضاء می‌کرد، لذا او را برای نشان دادن پاره‌ای از [[آیات]] و نشانه‌هایش شبانه سیر داد. به همین جهت شاید بتوان گفت چنین سیری برای شخص [[پیامبر]] از اختصاصات [[پیامبر]] باشد، که با ذکر [[تسبیح]]: {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى}}<ref>«پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.</ref> آمده است<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۱۰۳.</ref>. | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:معراج]] | |||
[[رده: | |||