بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== # +==منابع== {{منابع}} # )) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = صحیفه سجادیه | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
این [[نیایش]] دعای آن [[حضرت]] است در [[طلب]] [[باران]]. | این [[نیایش]]، دعای آن [[حضرت سجاد]] است در [[طلب]] [[باران]]. یکی از نشانه‌های [[رحمت الهی]] باران است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ}}<ref>«و اوست که باران را پس از آنکه (مردم) نومید شوند فرو می‌فرستد و بخشایش خویش را می‌گستراند و او سرور ستوده است» سوره شوری، آیه ۲۸.</ref>. [[زندگی]] ما [[انسان‌ها]] و همه موجودات زنده با آب است، {{متن قرآن|وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ}}<ref>«و هر چیز زنده‌ای را از آب پدید آوردیم» سوره انبیاء، آیه ۳۰.</ref>. اگر آب نباشد زندگی انسان‌ها مختل می‌شود. [[رویش گیاهان]]، روزی موجودات، [[لطافت]] هوا و [[حیات]] موجودات زنده در سایه [[بارش باران]] است. | ||
یکی از نشانه‌های [[رحمت الهی]] باران است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ}}<ref>«و اوست که باران را پس از آنکه (مردم) نومید شوند فرو می‌فرستد و بخشایش خویش را می‌گستراند و او سرور ستوده است» سوره شوری، آیه ۲۸.</ref>. [[زندگی]] ما [[انسان‌ها]] و همه موجودات زنده با آب است، {{متن قرآن|وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ}}<ref>«و هر چیز زنده‌ای را از آب پدید آوردیم» سوره انبیاء، آیه ۳۰.</ref>. اگر آب نباشد زندگی انسان‌ها مختل می‌شود. [[رویش گیاهان]]، روزی موجودات، [[لطافت]] هوا و [[حیات]] موجودات زنده در سایه [[بارش باران]] است. | |||
براساس [[تعالیم]] [[قرآنی]] [[گناهان]] مانع [[نزول]] باران و [[استغفار]] زمینه نزول باران اعلام شده است<ref>{{متن قرآن|فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا * يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا}} «و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است * تا (باران) آسمان را بر شما ریزان، بفرستد» سوره نوح، آیه ۱۰-۱۱.</ref>. [[امام]] [[امام زین‌العابدین]]{{ع}} در این [[دعا]] بارانی با این ویژگی‌ها از [[خداوند بزرگ]] طلب می‌کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ...}}؛ «ای [[خداوند]]، باران بفرست و سیرابمان ساز و همراه با بارانی فزاینده و ریزنده، از ابری در آفاق رونده و گیاهان [[زیبا]] رویاننده، [[رحمت]] خود بر ما ارزانی دار»؛ و ادامه می‌دهد: | براساس [[تعالیم]] [[قرآنی]] [[گناهان]] مانع [[نزول]] باران و [[استغفار]] زمینه نزول باران اعلام شده است<ref>{{متن قرآن|فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا * يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا}} «و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است * تا (باران) آسمان را بر شما ریزان، بفرستد» سوره نوح، آیه ۱۰-۱۱.</ref>. [[امام]] [[امام زین‌العابدین]] {{ع}} در این [[دعا]] بارانی با این ویژگی‌ها از [[خداوند بزرگ]] طلب می‌کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ...}}؛ «ای [[خداوند]]، باران بفرست و سیرابمان ساز و همراه با بارانی فزاینده و ریزنده، از ابری در آفاق رونده و گیاهان [[زیبا]] رویاننده، [[رحمت]] خود بر ما ارزانی دار»؛ و ادامه می‌دهد: | ||
«ای خداوند، میوه‌ها را برسان و بر بندگانت [[احسان]] فرمای، گل‌ها را شکفته گردان و [[زمین]] خود زنده نمای. [[فرشتگان]] خود، آن فرستادگان بزرگوار، را بفرمای تا از سوی تو، بارانی سودمند و پیوسته و فراوان و گسترده و تند بار بیاورند و همه‌جا را [[سیراب]] سازند، تا [[زمین مرده]] را زنده نمایی و هرچه را از دست رفته است باز گردانی و آنچه روییدنی است برویانی و در روزی [[مردم]] [[گشایش]] دهی با چنان ابری انبوه، گران‌بار، خوش و بی‌زیان و از کران تا کران، که از آن آواز تندر آید و بارانش ملایم و پردوام بود و برقش فریبناک نبود». | «ای خداوند، میوه‌ها را برسان و بر بندگانت [[احسان]] فرمای، گل‌ها را شکفته گردان و [[زمین]] خود زنده نمای. [[فرشتگان]] خود، آن فرستادگان بزرگوار، را بفرمای تا از سوی تو، بارانی سودمند و پیوسته و فراوان و گسترده و تند بار بیاورند و همه‌جا را [[سیراب]] سازند، تا [[زمین مرده]] را زنده نمایی و هرچه را از دست رفته است باز گردانی و آنچه روییدنی است برویانی و در روزی [[مردم]] [[گشایش]] دهی با چنان ابری انبوه، گران‌بار، خوش و بی‌زیان و از کران تا کران، که از آن آواز تندر آید و بارانش ملایم و پردوام بود و برقش فریبناک نبود». | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۵: | ||
ای خداوند، بارانی برسان آن‌سان که آب‌ها از تپه‌ها روان داری و چاه‌ها از آب‌ها پر‌سازی و رودها به [[خروش]] آری و نباتات برویانی و در همه [[شهرها]] ارزانی پدید آری و [[چارپایان]] و [[مردمان]] به تن و توش آری و برای ما خوردنی‌های خوش و گوارا کامل گردانی و کشته‌های ما برویانی و پستان‌های چهارپایان پرشیر‌سازی و بر نیروی ما نیرویی دیگر افزایی».<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای.</ref>.<ref>[[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نیایش نوزدهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۶۲.</ref> | ای خداوند، بارانی برسان آن‌سان که آب‌ها از تپه‌ها روان داری و چاه‌ها از آب‌ها پر‌سازی و رودها به [[خروش]] آری و نباتات برویانی و در همه [[شهرها]] ارزانی پدید آری و [[چارپایان]] و [[مردمان]] به تن و توش آری و برای ما خوردنی‌های خوش و گوارا کامل گردانی و کشته‌های ما برویانی و پستان‌های چهارپایان پرشیر‌سازی و بر نیروی ما نیرویی دیگر افزایی».<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای.</ref>.<ref>[[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نیایش نوزدهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۶۲.</ref> | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «نیایش نوزدهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «نیایش نوزدهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:صحیفه سجادیه]] | ||