ولایت‌دار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{ولایت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ولایت‌دار در قرآن]] | [[ولایت‌دار در حدیث]] | [[ولایت‌دار در فقه اسلامی]] | [[ولایت‌دار در فقه سیاسی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ولایت‌دار (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
==مقدمه==
ولایت‌دار، از سوی [[خلیفه]] [[انتخاب]] می‌شد و وظایفی چون [[امامت]] [[نماز]]، [[ریاست]] [[قضا]]، [[سپاه]]، [[نگهبانی]]، اخذ [[خراج]] و موارد دیگر را عهده‌دار بود. [[عمر]] - [[خلیفه دوم]] - همواره ولایت‌دار خود را از میان عموم [[عرب]] [[انتخاب]] می‌کرد، ولی در زمان [[بنی امیه]]، این [[مقام]] به [[خویشاوندان]] [[خلیفه]] و بزرگان دربار اختصاص یافت. در ابتدا، ولایت‌داران در محل [[مأموریت]] خود مقیم شده و به امر ولایت‌داری می‌پرداختند، ولیکن بعدها زمان بنی امیه در [[مرکز حکومت]] "[[دمشق]]" می‌ماندند و [[نمایندگان]] خویش را به ولایات گسیل می‌داشتند<ref>تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۵۲.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۸۳.</ref>.


==منابع==
== مقدمه ==
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
ولایت‌دار، از سوی [[خلیفه]] [[انتخاب]] می‌شد و وظایفی چون [[امامت]] [[نماز]]، [[ریاست]] [[قضا]]، [[سپاه]]، [[نگهبانی]]، اخذ [[خراج]] و موارد دیگر را عهده‌دار بود. [[عمر]] - [[خلیفه دوم]] - همواره ولایت‌دار خود را از میان عموم [[عرب]] [[انتخاب]] می‌کرد، ولی در زمان [[بنی امیه]]، این [[مقام]] به [[خویشاوندان]] [[خلیفه]] و بزرگان دربار اختصاص یافت. در ابتدا، ولایت‌داران در محل [[مأموریت]] خود مقیم شده و به امر ولایت‌داری می‌پرداختند، لکن بعدها زمان بنی امیه در [[مرکز حکومت]] "[[دمشق]]" می‌ماندند و [[نمایندگان]] خویش را به ولایات گسیل می‌داشتند<ref>تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۵۲.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۸۳.</ref>


==پانویس==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


 
[[رده:اصطلاحات سیاسی]]
[[رده:ولایت‌دار]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۵

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

ولایت‌دار، از سوی خلیفه انتخاب می‌شد و وظایفی چون امامت نماز، ریاست قضا، سپاه، نگهبانی، اخذ خراج و موارد دیگر را عهده‌دار بود. عمر - خلیفه دوم - همواره ولایت‌دار خود را از میان عموم عرب انتخاب می‌کرد، ولی در زمان بنی امیه، این مقام به خویشاوندان خلیفه و بزرگان دربار اختصاص یافت. در ابتدا، ولایت‌داران در محل مأموریت خود مقیم شده و به امر ولایت‌داری می‌پرداختند، لکن بعدها زمان بنی امیه در مرکز حکومت "دمشق" می‌ماندند و نمایندگان خویش را به ولایات گسیل می‌داشتند[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۵۲.
  2. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۸۳.