غصب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از مهم‌ترین آثاری که [[قرآن]] برای غصب بیان می‌کند، تباهی و نابودی جامعه است؛ زیرا هر گونه تصرف غصبی [[حق]] و یا [[مال]] دیگری، نوعی جا به جای [[نامشروع]] و [[باطل]] است که فرصت سرمایه گذاری، اعتماد و [[اطمینان]] [[اجتماعی]] را از میان می‌برد. این در حالی است که مهم‌ترین سرمایه اجتماعی هر جامعه‌ای اعتماد و [[امنیت]] در [[تولید]] و [[مالکیت]] است. در [[تفسیر نمونه]] آمده است: "اکنون این سؤال پیش می‌آید که چه ارتباطی میان مسئله ([[قتل]] نفس) و (تصرف باطل و ناحق در [[اموال]] مردم) وجود دارد؟! پاسخ این سؤال روشن است و در [[حقیقت قرآن]] به یک نکته مهم اجتماعی اشاره کرده است و آن اینکه اگر [[روابط مالی]] [[مردم]] بر اساس صحیح [[استوار]] نباشد و [[اقتصاد جامعه]] به صورت سالم پیش نرود و در اموال یکدیگر به ناحق تصرف و غصب کنند، جامعه گرفتار یک نوع خودکشی و انتحار خواهد شد، و علاوه بر اینکه انتحارهای شخصی افزایش خواهد یافت، انتحار اجتماعی هم از آثار ضمنی آن است. حوادث و انقلاب‌هایی که در [[جوامع]] مختلف دنیای معاصر روی داده، [[شاهد]] گویای این [[حقیقت]] می‌باشد، و از آنجا که [[خداوند]] نسبت به [[بندگان]] خود، [[مهربان]] است به آنها هشدار می‌دهد و اعلام خطر می‌کند که مراقب باشند مبادا مبادلات [[مالی]] [[نادرست]] و [[اقتصاد]] ناسالم، [[اجتماع]] آنها را به نابودی و [[سقوط]] بکشاند"<ref>تفسیر نمونه، ج‏۳، ص۳۵۷.</ref>. با [[عدم امنیت]] مالی، سرمایه‌ها و منابع [[اقتصادی]] از جامعه خارج می‌شود. بی‌گمان خروج سرمایه‌ها و [[سرمایه]] گذاران به معنای فقدان منابع مفید و کامل برای [[رشد]] و شکوفایی اقتصادی و نابودی و تباهی جامعه است<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [http://www.samamos.com/%D8%BA%D8%B5%D8%A8%D8%8C-%D8%AA%D8%B5%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D9%84-%D9%88-%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%85/ مقاله '''«غصب»''']</ref>.