بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = کارگزاران | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
مسئولیت به معنای پرسیدنی و بازخواستنی است. [[انسان]] در طول [[زندگی]] همیشه با [[تعهد]] و مسئولیت روبهروست و این، یکی از امتیازهای [[انسان]] نسبت به دیگر موجودات است و در این میان کارگزاران و مدیران نسبت به بقیه کردم دارای مسئولیتهای بیشتری هستند مانند: [[مسئولیت]] در برابر [[پروردگار]]؛ مسئولیت در برابر [[امام]] و [[رهبر]]؛ مسئولیت در برابر خویشتن؛ مسئولیت در برابر سازمان و انجام [[وظایف]]؛ مسئولیت در برابر کارکنان؛ مسئولیت در برابر [[دشمنان]] و [[خیانتکاران]] و فرصتطلبان و مسئولیت در برابر [[عامه]] [[مردم]]. | مسئولیت به معنای پرسیدنی و بازخواستنی است. [[انسان]] در طول [[زندگی]] همیشه با [[تعهد]] و مسئولیت روبهروست و این، یکی از امتیازهای [[انسان]] نسبت به دیگر موجودات است و در این میان کارگزاران و مدیران نسبت به بقیه کردم دارای مسئولیتهای بیشتری هستند مانند: [[مسئولیت]] در برابر [[پروردگار]]؛ مسئولیت در برابر [[امام]] و [[رهبر]]؛ مسئولیت در برابر خویشتن؛ مسئولیت در برابر سازمان و انجام [[وظایف]]؛ مسئولیت در برابر کارکنان؛ مسئولیت در برابر [[دشمنان]] و [[خیانتکاران]] و فرصتطلبان و مسئولیت در برابر [[عامه]] [[مردم]]. | ||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
# پرهیز از [[تکبر]] و [[استکبار]]. | # پرهیز از [[تکبر]] و [[استکبار]]. | ||
بهویژه [[تلاش]] [[کارگزاران]] برای رعایت [[حدود الهی]] و جوانب [[امر و نهی]] او و اخلاصپیشگی در [[عبادت]]، از جمله [[وظایف]] آنان در برابر [[پروردگار]] بهحساب میآید<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۶.</ref>. | بهویژه [[تلاش]] [[کارگزاران]] برای رعایت [[حدود الهی]] و جوانب [[امر و نهی]] او و اخلاصپیشگی در [[عبادت]]، از جمله [[وظایف]] آنان در برابر [[پروردگار]] بهحساب میآید<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۶.</ref>. | ||
== مسئولیت کارگزاران در برابر [[امام]] و [[رهبر]] == | == مسئولیت کارگزاران در برابر [[امام]] و [[رهبر]] == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
# نیکخواهی و ارائه مشاوره [[نیک]] به [[رهبران]] و افراد مافوق. | # نیکخواهی و ارائه مشاوره [[نیک]] به [[رهبران]] و افراد مافوق. | ||
بنابراین همه مدیران موظفاند که ضمن رعایت [[اوامر]] افراد مافوق و [[فرمانروایان]] [[صالح]]، همواره [[نیکخواه]] و مصلحتجوی آنان باشند و بهدرستی نصیحتشان کنند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۶.</ref>. | بنابراین همه مدیران موظفاند که ضمن رعایت [[اوامر]] افراد مافوق و [[فرمانروایان]] [[صالح]]، همواره [[نیکخواه]] و مصلحتجوی آنان باشند و بهدرستی نصیحتشان کنند<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۶.</ref>. | ||
== مسئولیت کارگزاران در برابر خویشتن == | == مسئولیت کارگزاران در برابر خویشتن == | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
# پرهیز از [[خودپسندی]] و [[خشم]] و [[معصیت]]. | # پرهیز از [[خودپسندی]] و [[خشم]] و [[معصیت]]. | ||
همانطور که ملاحظه میشود، از جمله مهمترین [[وظایف]] [[کارگزاران]] در برابر خویشتن، ایجاد شرایط رشد و توسعه قابلیتهای فردی، پرهیز از [[معصیت]] و رعایت [[نظم در امور]] شخصی است <ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۶.</ref>. | همانطور که ملاحظه میشود، از جمله مهمترین [[وظایف]] [[کارگزاران]] در برابر خویشتن، ایجاد شرایط رشد و توسعه قابلیتهای فردی، پرهیز از [[معصیت]] و رعایت [[نظم در امور]] شخصی است <ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۶.</ref>. | ||
== مسئولیت کارگزاران در برابر سازمان و انجام [[وظایف]] == | == مسئولیت کارگزاران در برابر سازمان و انجام [[وظایف]] == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
# احراز صلاحیت و [[شایستگی]]. | # احراز صلاحیت و [[شایستگی]]. | ||
[[کارگزاران]] باید [[تلاش]] کنند که [[وظایف]] خود را به دقت و با ظرافت در زمان مقتضی انجام دهند، ضمن اینکه یکی از بزرگترین موارد [[ظلم و ستم]] در [[جامعه]]، [[ترویج]] ناشایستگی در سازمانهاست. بنابراین همه موظفاند تا حد امکان بر [[شایستهسالاری]] تأکید کنند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۶-۶۷۷.</ref>. | [[کارگزاران]] باید [[تلاش]] کنند که [[وظایف]] خود را به دقت و با ظرافت در زمان مقتضی انجام دهند، ضمن اینکه یکی از بزرگترین موارد [[ظلم و ستم]] در [[جامعه]]، [[ترویج]] ناشایستگی در سازمانهاست. بنابراین همه موظفاند تا حد امکان بر [[شایستهسالاری]] تأکید کنند<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۶-۶۷۷.</ref>. | ||
== مسئولیت کارگزاران در برابر کارکنان == | == مسئولیت کارگزاران در برابر کارکنان == | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
# جلوگیری از احتکار و مهار [[فرصتطلبان]]. | # جلوگیری از احتکار و مهار [[فرصتطلبان]]. | ||
بنابراین حکایت [[کارگزاران]] [[مسلمان]] در برابر [[دشمنان]] و [[خیانتکاران]]، حکایت [[مسلمان]] [[شجاع]]، [[صادق]] و قابل اعتمادی است که نسبت به [[عامه]] [[مردم]] [[مهربان]]، ولی در برابر [[دشمنان]] و [[جباران]] و خائنان، [[قاطع]] و کوبنده و سختگیر است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۷-۶۷۸.</ref>. | بنابراین حکایت [[کارگزاران]] [[مسلمان]] در برابر [[دشمنان]] و [[خیانتکاران]]، حکایت [[مسلمان]] [[شجاع]]، [[صادق]] و قابل اعتمادی است که نسبت به [[عامه]] [[مردم]] [[مهربان]]، ولی در برابر [[دشمنان]] و [[جباران]] و خائنان، [[قاطع]] و کوبنده و سختگیر است<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۷-۶۷۸.</ref>. | ||
== مسئولیت کارگزاران در برابر [[عامه]] [[مردم]] == | == مسئولیت کارگزاران در برابر [[عامه]] [[مردم]] == | ||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
# اخذ [[مالیات]] منصفانه با روشهای عادلانه و کاستن از بار [[مالیات]] در دورههای بحران و اهتمام به آبادسازی [[جامعه]] ([[شهرها]] و روستاها)؛ رعایت [[حق]] درباره دور و نزدیک و پرهیز از بخشیدن [[زمین]] به [[خویشان]] و [[نزدیکان]]؛ پرهیز از سوءاستفاده از [[اموال عمومی]] و [[بیت المال]] و پرهیز از ترجیح دادن خود بر دیگران و به [[غفلت]] زدن خویشتن. | # اخذ [[مالیات]] منصفانه با روشهای عادلانه و کاستن از بار [[مالیات]] در دورههای بحران و اهتمام به آبادسازی [[جامعه]] ([[شهرها]] و روستاها)؛ رعایت [[حق]] درباره دور و نزدیک و پرهیز از بخشیدن [[زمین]] به [[خویشان]] و [[نزدیکان]]؛ پرهیز از سوءاستفاده از [[اموال عمومی]] و [[بیت المال]] و پرهیز از ترجیح دادن خود بر دیگران و به [[غفلت]] زدن خویشتن. | ||
بنابراین، [[کارگزار]] [[مسلمان]] در برابر [[مردم]]، همچون [[پدر]] و [[مادر]] است؛ [[رضایت]] و [[خشنودی]] و خوشگمانی آنان را میجوید؛ از سنتهای [[نیک]] گذشتگان پاسداری میکند؛ [[منافع]] و نیازها و ضرورتهای حیات آیندگان را درمییابد؛ [[نیاز]] گروههای متفاوت [[فقرا]]، [[یتیمان]]، بازرگانان و صنعتگران را در نظر میگیرد؛ و سعی در ایجاد [[ثبات]]، [[تعادل]] و توازن دارد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۹.</ref>. | بنابراین، [[کارگزار]] [[مسلمان]] در برابر [[مردم]]، همچون [[پدر]] و [[مادر]] است؛ [[رضایت]] و [[خشنودی]] و خوشگمانی آنان را میجوید؛ از سنتهای [[نیک]] گذشتگان پاسداری میکند؛ [[منافع]] و نیازها و ضرورتهای حیات آیندگان را درمییابد؛ [[نیاز]] گروههای متفاوت [[فقرا]]، [[یتیمان]]، بازرگانان و صنعتگران را در نظر میگیرد؛ و سعی در ایجاد [[ثبات]]، [[تعادل]] و توازن دارد<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۷۹.</ref>. | ||
[[مدیریت]] در [[اسلام]]، [[مدیریت]] بر مبنای اصول و ارزشهای انسانی و [[اخلاقی]] است. در واقع وجه ممیز [[مدیریت]] [[اسلامی]] و سایر رویکردها به [[مدیریت]]، [[التزام]] به [[اخلاق]] [[اسلامی]] است. براساس رویکرد [[نهج البلاغه]] به [[مدیریت]] و حکمرانی، [[کارگزاران]] [[حکومت]] باید از میان افرادی قابل [[اعتماد]]، [[متعهد]] و متخصص [[انتخاب]] شوند؛ افرادی که [[خیرخواه]] حکومتاند، در برابر [[پروردگار]]، [[امام]]، سازمان، کارکنان، آحاد [[جامعه]] و حتی [[دشمنان]]، باید خود را [[مسئول]] بدانند؛ افرادی [[عاقل]]، بالغ، [[عادل]] و مسئولیتپذیر که برای [[نیل]] به اهداف [[اجتماعی]] اهتمام میورزند؛ افرادی که هرچند همواره مترصد [[نیل]] به اهداف خود و سازماناند، ولی برای [[نیل]] به این اهداف، موظف به رعایت حدود و الزامات [[صراط]] مستقیماند؛ از تمایل به [[چپ و راست]] میپرهیزند؛ و بر رعایت حدود و مرزها و الزامات حفظ و توسعه [[منافع]] ملی و [[ارزشهای اخلاقی]] دیرپا تأکید دارند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۶۹.</ref>. | [[مدیریت]] در [[اسلام]]، [[مدیریت]] بر مبنای اصول و ارزشهای انسانی و [[اخلاقی]] است. در واقع وجه ممیز [[مدیریت]] [[اسلامی]] و سایر رویکردها به [[مدیریت]]، [[التزام]] به [[اخلاق]] [[اسلامی]] است. براساس رویکرد [[نهج البلاغه]] به [[مدیریت]] و حکمرانی، [[کارگزاران]] [[حکومت]] باید از میان افرادی قابل [[اعتماد]]، [[متعهد]] و متخصص [[انتخاب]] شوند؛ افرادی که [[خیرخواه]] حکومتاند، در برابر [[پروردگار]]، [[امام]]، سازمان، کارکنان، آحاد [[جامعه]] و حتی [[دشمنان]]، باید خود را [[مسئول]] بدانند؛ افرادی [[عاقل]]، بالغ، [[عادل]] و مسئولیتپذیر که برای [[نیل]] به اهداف [[اجتماعی]] اهتمام میورزند؛ افرادی که هرچند همواره مترصد [[نیل]] به اهداف خود و سازماناند، ولی برای [[نیل]] به این اهداف، موظف به رعایت حدود و الزامات [[صراط]] مستقیماند؛ از تمایل به [[چپ و راست]] میپرهیزند؛ و بر رعایت حدود و مرزها و الزامات حفظ و توسعه [[منافع]] ملی و [[ارزشهای اخلاقی]] دیرپا تأکید دارند<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۶۶۹.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']] | # [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مسئولیت]] |