←پانویس
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
(←پانویس) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[همجنس‌گرایی در | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = رذیلت | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[همجنس‌گرایی در معارف مهدویت]] - [[همجنس‌گرایی در فقه اسلامی]] - [[همجنس‌گرایی در جامعه‌شناسی اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== راه نامشروع ارضای غریزه جنسی == | == راه نامشروع ارضای غریزه جنسی == | ||
یکی از شیوه‌های [[ناپسند]] و طرق غیرمتعارف و [[غیرطبیعی]] در ارضای نیاز جنسی که متأسفانه در عصر و [[زمان]] حاضر، برخی از [[جوامع]] به ظاهر [[متمدن]] با [[اقتدا به سنت]] [[زشت]] برخی از [[اقوام]] [[تبهکار]] پیشین، بدان توصیه و [[ترغیب]] کرده و در صدد رفع موانع طبیعی، [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] آن برآمده‌اند؛ رابطه با جنس موافق یا همجنس‌گرایی است. شیوه‌ای که [[قرآن]] با محوریت جنس ذکور از آن به شدت [[نهی]] کرده و به آثار و تبعات مخرب آن توجه داده است. [[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر آیه]] ۲۹ | یکی از شیوه‌های [[ناپسند]] و طرق غیرمتعارف و [[غیرطبیعی]] در ارضای نیاز جنسی که متأسفانه در عصر و [[زمان]] حاضر، برخی از [[جوامع]] به ظاهر [[متمدن]] با [[اقتدا به سنت]] [[زشت]] برخی از [[اقوام]] [[تبهکار]] پیشین، بدان توصیه و [[ترغیب]] کرده و در صدد رفع موانع طبیعی، [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] آن برآمده‌اند؛ رابطه با جنس موافق یا همجنس‌گرایی است. شیوه‌ای که [[قرآن]] با محوریت جنس ذکور از آن به شدت [[نهی]] کرده و به آثار و تبعات مخرب آن توجه داده است. [[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنْكَرَ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«آیا با مردان می‌آمیزید و راه (نسل) را می‌برید و در بزم خویش کار زشت می‌کنید؟ و پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: اگر راست می‌گویی عذاب خداوند را بر سر ما بیاور» سوره عنکبوت، آیه ۲۹.</ref> می‌نویسد: مراد از آمدن [[رجال]]، عمل لواط است و مراد از [[قطع سبیل]]، [[اهمال]] گذاشتن طریق تناسل و [[لغو]] کردن آن است. چون [[راه]] تناسل عبارت است از نزدیکی و جماع با [[زنان]]، و [[قوم لوط]] این [[راه]] را [[قطع]] نموده و آن را [[لغو]] کردند، پس تعبیر به [[قطع]] [[سبیل]] کنایه است از [[اعراض]] از نسوان و ترک مقاربت با آنان<ref>[[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۶، ص۱۸۳.</ref>. [[اسلام]] به دلیل‌های [[اخلاقی]] و [[اجتماعی]] مختلف، همجنس‌گرایی را در هر شکل و صورت ممکن شدیداً [[تحریم]] کرده و برای آن [[مجازات]] سخت گاه تا سر حد اعدام، [[تعیین]] کرده است<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۳۲۴.</ref>. | ||
== [[آیات قرآنی]] مرتبط == | == [[آیات قرآنی]] مرتبط == | ||
| خط ۹: | خط ۸: | ||
# همجنس‌گرایی، [[انحراف]] از مقتضای [[خلقت]]: {{متن قرآن|وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ}}<ref>«و آنچه را از همسرانتان که خدا برایتان آفریده است وا می‌نهید؛ بلکه گروهی تجاوزکارید» سوره شعراء، آیه ۱۶۶.</ref>. | # همجنس‌گرایی، [[انحراف]] از مقتضای [[خلقت]]: {{متن قرآن|وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ}}<ref>«و آنچه را از همسرانتان که خدا برایتان آفریده است وا می‌نهید؛ بلکه گروهی تجاوزکارید» سوره شعراء، آیه ۱۶۶.</ref>. | ||
# همجنس‌گرایی مانع توالد و تناسل: {{متن قرآن|أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ}}<ref>«آیا با مردان می‌آمیزید و راه (نسل) را می‌برید» سوره عنکبوت، آیه ۲۹.</ref>. | # همجنس‌گرایی مانع توالد و تناسل: {{متن قرآن|أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ}}<ref>«آیا با مردان می‌آمیزید و راه (نسل) را می‌برید» سوره عنکبوت، آیه ۲۹.</ref>. | ||
# آیاتی نیز همجنس‌گرایی را مصداق [[فساد در زمین]] | # آیاتی نیز همجنس‌گرایی را مصداق [[فساد در زمین]] {{متن قرآن|قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ}}<ref> «(لوط) گفت: خداوندا! مرا در برابر این قوم تبهکار یاوری کن» سوره عنکبوت، آیه ۳۰.</ref> معرفی کرده و به همجنس‌گرایان، [[نزول]] [[عذاب]] را [[وعده]] کرده است {{متن قرآن|إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ}} <ref>«ما بر مردم این شهر برای آن بزهکاری که می‌کردند عذابی از آسمان فرو می‌آوریم» سوره عنکبوت، آیه ۳۴.</ref>.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۳۲۴.</ref> | ||
==علت شیوع لواط در [[قوم لوط]]== | |||
درباره اینکه عمل [[زشت]] لواط (و به اصطلاح امروز هم جنس [[بازی]]) چگونه میان آنها شیوع یافت- با این که مطابق [[روایات]] و [[تواریخ]] تا به آن [[روز]] سابقه نداشت. در [[حدیثی]] که [[کلینی]] و دیگران از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده‌اند، آن حضرت فرمود: قوم لوط بهترین [[خلق]] [[خدا]] بودند و [[شیطان]] برای [[گمراهی]] آنها پیوسته در تلاش بود و دنبال وسیله‌ای برای این کار می‌گشت. از [[کارهای نیک]] آنها آن بود که برای انجام کار به طور دسته جمعی بیرون می‌رفتند و [[زنان]] را در [[خانه‌ها]] به جای می‌گذاردند. شیطان برای گمراهی آنها به سراغشان آمد و نخستین کاری که کرد آن بود که چون [[مردم]] به خانه‌ها باز می‌گشتند، آنچه ساخته و تهیه کرده بودند همه را ویران و تباه می‌ساخت. | |||
مردم که چنان دیدند به یک دیگر گفتند: خوب است در کمین بنشینیم و ببینیم این کیست که محصول زحمات و دست‌رنج ما را تباه می‌سازد. وقتی کمین کردند، دیدند پسری بسیار [[زیبا]] روست که بدان کار دست می‌زند و چون از وی پرسیدند: آیا تو هستی که محصول کارهای ما را ویران و تباه می‌کنی؟ گفت: آری. مردم که چنان دیدند [[تصمیم]] به [[قتل]] او گرفتند و قرار شد آن شب او را در [[خانه]] مردی [[زندانی]] کنند و روز دیگر به قتل برسانند. | |||
همان شب شیطان عمل لواط را به آن مرد یاد داد و روز دیگر هم از میان آنها رفت. آن مرد نیز آن عمل را به دیگران یاد داد و به این ترتیب میان مردم [[رسوخ]] کرد تا جایی که مردان به یک‌دیگر اکتفا می‌کردند و اندک اندک با مسافرانی که به [[شهر]] و دیارشان وارد می‌شدند این عمل را انجام می‌دادند. همین کار سبب شد که پای رهگذران از آنجا قطع شود و دیگر کسی بدان جا نرود. | |||
[[عاقبت]] کارشان به جایی رسید که یکسره از زنان روگردان شده و به پسران روی آوردند. [[شیطان]] که دید نقشه‌اش در مورد مردان عملی شده، سراغ زنانشان آمد و به آنها گفت: اکنون که مردانتان برای دفع [[شهوت جنسی]] به یک دیگر اکتفا کرده‌اند، شما هم برای دفع [[شهوت]] به یک‌دیگر بپردازید و بدین ترتیب «مساحقه» را به آنها یاد داد<ref>ثواب الاعمال، ص۲۵۵ - ۲۵۷.</ref>. | |||
در [[حدیث]] دیگری که [[صدوق]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده آن حضرت علت شیوع این عمل را میان آنها [[خصلت]] [[نکوهیده]] [[بخل]] ذکر فرموده است و به [[ابوبصیر]] که [[راوی حدیث]] و یکی از [[اصحاب]] اوست چنین می‌گوید: ای [[ابا محمد]]، [[رسول خدا]] در هر [[صبح و شام]] از بخل به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد و ما نیز از این صفت به خدا پناه می‌بریم. [[خدای تعالی]] فرمود: «و کسی که نفسش از بخل نگه‌داری شود، آنان رستگارند». و اکنون سرانجام (شوم) بخل را به تو خبر خواهم داد. سپس داستان [[قوم لوط]] را برای ابوبصیر به عنوان [[شاهد]] نقل فرمود و گفت: قوم لوط [[اهل]] قریه‌ای بودند که بخل داشتند و همین بخل باعث درد بی‌درمانی در مورد شهوت جنسی آنها شد. ابوبصیر گوید: پرسیدم که چه دردی برای آنها به بار آورد؟ فرمود: [[قریه]] قوم لوط سر راه مردمی بود که به [[شام]] و [[مصر]] [[سفر]] می‌کردند و وقتی کاروانی بر آنها می‌گذشت، از آنها [[پذیرایی]] می‌کردند. هنگامی که این ماجرا ادامه پیدا کرد، از روی بخل و خسّتی که داشتند، ناراحت شده و در [[فکر]] چاره‌ای افتادند و همان بخل موجب شد که چون میهمانی بر آنها وارد می‌شد، با او لواط می‌کردند بی‌آن‌که شهوتی به این کار داشته باشند و تنها این عمل را با [[مردم]] انجام می‌دادند تا کسی به [[دیار]] آنها وارد نشود و همین سبب شد که پای مسافران از [[سرزمین]] آنها قطع شود و دیگر کسی بدانجا نیاید، اما این عمل میان آنها [[رسوخ]] پیدا کرد و سرانجام موجب [[هلاکت]] آنها گردید<ref>علل الشرائع، ص۱۸۳ - ۱۸۴.</ref>. | |||
در [[حدیثی]] که پیش از این از [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم]] نقل کردیم، چنین بود: وقتی از رفت و آمد کاروانیان ناراحت شدند، در صدد چاره بر آمدند. [[شیطان]] به صورت پیرمردی نزد آنها آمده و بدان‌ها گفت: اگر می‌خواهید دیگر کسی به [[شهر]] و [[دیار]] شما نیاید، از این پس با آنها این عمل را انجام دهید. بعد خود به صورت [[جوانی]] [[زیبا]] روی نزد آنها آمد و ایشان با او لواط کردند و از این کار خوششان آمد. کم کم این عمل میانشان [[رسوخ]] کرد تا جایی که مردان به مردان و [[زنان]] به زنان اکتفا می‌کردند<ref>[[سید هاشم رسولی محلاتی|رسولی محلاتی، سید هاشم]]، [[تاریخ انبیاء (کتاب)|تاریخ انبیاء]] ص ۱۹۷.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۱۹: | خط ۳۱: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100695.jpg|22px]] [[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|'''ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم''']] | # [[پرونده:1100695.jpg|22px]] [[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|'''ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم''']] | ||
# [[پرونده:13681351.jpg|22px]] [[سید هاشم رسولی محلاتی|رسولی محلاتی، سید هاشم]]، [[تاریخ انبیاء (کتاب)|'''تاریخ انبیاء''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۴: | خط ۳۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:گناهان کبیره]] | ||
{{ارزش‌های اجتماعی}} | {{ارزش‌های اجتماعی}} | ||