بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = شعائر | |||
| عنوان مدخل = شعائر | |||
| مداخل مرتبط = [[شعائر در لغت]] - [[شعائر در قرآن]] - [[شعائر در فقه اسلامی]] - [[شعائر در فقه سیاسی]] - [[شعائر در جامعهشناسی اسلامی]] - [[شعائر در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مفهوم [[شعایر]] از دیدگاه [[قرآن]] == | |||
==مفهوم [[شعایر]] از دیدگاه [[قرآن]]== | |||
شعایر [[اسلامی]] و به عبارت دیگر، شعایر [[الهی]]، در [[قرآن مجید]]، پیش از هر منبع دیگر مطرح شده است. [[خداوند]] در [[آیات]] متعدد با بیان برخی از مصادیق [[آیین اسلام]]، به [[مسلمانان]] [[فرمان]] داده است که شعایر الهی را بزرگ شمرده و آن را گرامی دارند. | شعایر [[اسلامی]] و به عبارت دیگر، شعایر [[الهی]]، در [[قرآن مجید]]، پیش از هر منبع دیگر مطرح شده است. [[خداوند]] در [[آیات]] متعدد با بیان برخی از مصادیق [[آیین اسلام]]، به [[مسلمانان]] [[فرمان]] داده است که شعایر الهی را بزرگ شمرده و آن را گرامی دارند. | ||
خداوند، [[تکریم]] شعایر را از تقوای [[قلبی]] [[مؤمنان]] میداند؛ و در [[سوره حج]] ([[آیه]] ۲۵ - ۳۶) به [[پیامبر]] و [[مردم]] امر میکند که [[مراسم حج]] را به جای آورند، و [[قربانی]] کنند، از سخن [[لغو]] و [[بیهوده]] بپرهیزند و از [[پرستش]] [[بتها]] دوری گزینند، و نیز اعلام میدارد که این مسائل از شعایر اسلامی و الهی است که خداوند برای مسلمانان [[برگزیده]] است. | خداوند، [[تکریم]] شعایر را از تقوای [[قلبی]] [[مؤمنان]] میداند؛ و در [[سوره حج]] ([[آیه]] ۲۵ - ۳۶) به [[پیامبر]] و [[مردم]] امر میکند که [[مراسم حج]] را به جای آورند، و [[قربانی]] کنند، از سخن [[لغو]] و [[بیهوده]] بپرهیزند و از [[پرستش]] [[بتها]] دوری گزینند، و نیز اعلام میدارد که این مسائل از شعایر اسلامی و الهی است که خداوند برای مسلمانان [[برگزیده]] است. | ||
خط ۲۱: | خط ۱۸: | ||
در آیات زیر، برخی از مصداقهای “شعایر” مطرح شده است: “ای [[اهل]] [[ایمان]]! حرمت شعایر الهی و [[ماههای حرام]] را نگاه دارید، و هَدی و قلائد (قربانیهای [[حجاج]]، چه علامت قربانی به گردن آن باشد، یا نباشد) را متعرض نشوید و تعرض به [[زائران]] [[خانه خدا]] ([[کعبه]]) را [[حلال]] ندانید؛ آنها برای کسب [[خشنودی الهی]] آمدهاند، و چون از [[احرام]] فارغ شدید، صید کنید، و [[دشمنی]] کسانی که شما را از [[مسجدالحرام]] منع کردند، بر [[ظلم]] و [[بیعدالتی]] وادارتان نکند، باید رابطه بین شما بر [[تعاون]] و [[تقوا]] [[استوار]] باشد، تعاون بر تقوا و خیر و نیکویی داشته باشید، نه تعاون بر [[گناه]] و دشمنی، که [[خداوند]] شدیدالعقاب است. | در آیات زیر، برخی از مصداقهای “شعایر” مطرح شده است: “ای [[اهل]] [[ایمان]]! حرمت شعایر الهی و [[ماههای حرام]] را نگاه دارید، و هَدی و قلائد (قربانیهای [[حجاج]]، چه علامت قربانی به گردن آن باشد، یا نباشد) را متعرض نشوید و تعرض به [[زائران]] [[خانه خدا]] ([[کعبه]]) را [[حلال]] ندانید؛ آنها برای کسب [[خشنودی الهی]] آمدهاند، و چون از [[احرام]] فارغ شدید، صید کنید، و [[دشمنی]] کسانی که شما را از [[مسجدالحرام]] منع کردند، بر [[ظلم]] و [[بیعدالتی]] وادارتان نکند، باید رابطه بین شما بر [[تعاون]] و [[تقوا]] [[استوار]] باشد، تعاون بر تقوا و خیر و نیکویی داشته باشید، نه تعاون بر [[گناه]] و دشمنی، که [[خداوند]] شدیدالعقاب است. | ||
برای شما [[مؤمنان]]، گوشت مرده و [[خون]] و گوشت خوک و حیوانی که به هنگام کشتن آن، نام غیر [[خدا]] را برده باشند، [[حرام]] است، و نیز خوردن گوشت هر حیوانی که با خفهکردن، چوب زدن، از بلندی افکندن، و یا با شاخ زدن به یکدیگر بمیرند، حرام است، و نیز [[خوراک]] درندگان، جز آنچه که قبلاً [[تذکیه]] کرده باشید، حرام است. و آن را که برای [[بتها]] [[ذبح]] میکنید، و به تیرها قسمت میکنید، حرام است (در [[زمان جاهلیت]] رسم بود که چون در امری مردد میشدند برتیری مینوشتند: “خدا امر کرد”، و بر تیر دیگر مینوشتند: “خدا [[نهی]] کرد” و آنگاه تیرها را در هم ریخته و یکی را به قرعه بر میگزیدند، و بر اساس آن [[رفتار]] میکردند) که این کار، [[فسق]] است و...”<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ...}} «ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند را و نیز (حرمت) ماه حرام و قربانیهای بینشان و قربانیهای دارای گردنبند و (حرمت) زیارتکنندگان بیت الحرام را که بخشش و خشنودی پروردگارشان را میجویند؛ نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. | برای شما [[مؤمنان]]، گوشت مرده و [[خون]] و گوشت خوک و حیوانی که به هنگام کشتن آن، نام غیر [[خدا]] را برده باشند، [[حرام]] است، و نیز خوردن گوشت هر حیوانی که با خفهکردن، چوب زدن، از بلندی افکندن، و یا با شاخ زدن به یکدیگر بمیرند، حرام است، و نیز [[خوراک]] درندگان، جز آنچه که قبلاً [[تذکیه]] کرده باشید، حرام است. و آن را که برای [[بتها]] [[ذبح]] میکنید، و به تیرها قسمت میکنید، حرام است (در [[زمان جاهلیت]] رسم بود که چون در امری مردد میشدند برتیری مینوشتند: “خدا امر کرد”، و بر تیر دیگر مینوشتند: “خدا [[نهی]] کرد” و آنگاه تیرها را در هم ریخته و یکی را به قرعه بر میگزیدند، و بر اساس آن [[رفتار]] میکردند) که این کار، [[فسق]] است و... ”<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ...}} «ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند را و نیز (حرمت) ماه حرام و قربانیهای بینشان و قربانیهای دارای گردنبند و (حرمت) زیارتکنندگان بیت الحرام را که بخشش و خشنودی پروردگارشان را میجویند؛ نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. | ||
این [[آیات]] در مورد [[شعایر]] [[اسلام]] است که تعدادی از مصادیق آن به عنوان نمونه ذکر شد و [[فقها]] نیز موارد دیگری را در این زمینه ذکر کردهاند. | این [[آیات]] در مورد [[شعایر]] [[اسلام]] است که تعدادی از مصادیق آن به عنوان نمونه ذکر شد و [[فقها]] نیز موارد دیگری را در این زمینه ذکر کردهاند. | ||
با [[تأمل]] در آیات مذکور، به تجلی [[آیین اسلام]] در ابعاد مختلف پی میبریم: | با [[تأمل]] در آیات مذکور، به تجلی [[آیین اسلام]] در ابعاد مختلف پی میبریم: | ||
#بُعد [[اجتماعی]]، مانند: [[ماههای حرام]]، [[مراسم حج]] و [[تعاون]]. | # بُعد [[اجتماعی]]، مانند: [[ماههای حرام]]، [[مراسم حج]] و [[تعاون]]. | ||
#بُعد [[عبادی]]، مانند: [[نماز]]، [[حج]]، ذکر و [[یاد خدا]]. | # بُعد [[عبادی]]، مانند: [[نماز]]، [[حج]]، ذکر و [[یاد خدا]]. | ||
#بُعد فردی، مانند: [[صبر]] بر [[مصائب]] و مواردی از این قبیل. | # بُعد فردی، مانند: [[صبر]] بر [[مصائب]] و مواردی از این قبیل. | ||
#موارد خوراکی، مانند: [[ذبح]] و شرایط خاص آن. | # موارد خوراکی، مانند: [[ذبح]] و شرایط خاص آن. | ||
شایان ذکر است که [[دولت اسلامی]] موظف به [[اعمال]] و [[احیای شعایر اسلامی]] است. بنابراین، [[سیاست داخلی]] آن نیز باید بر این مبنا [[استوار]] باشد؛ [[زندگی اجتماعی]] اسلامی بدون احیای شعایر، [[پایدار]] نخواهد بود<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۱۱۸.</ref>. | شایان ذکر است که [[دولت اسلامی]] موظف به [[اعمال]] و [[احیای شعایر اسلامی]] است. بنابراین، [[سیاست داخلی]] آن نیز باید بر این مبنا [[استوار]] باشد؛ [[زندگی اجتماعی]] اسلامی بدون احیای شعایر، [[پایدار]] نخواهد بود<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۱۱۸.</ref>. | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1100676.jpg|22px]] [[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|'''فقه سیاسی اسلام''']] | # [[پرونده:1100676.jpg|22px]] [[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|'''فقه سیاسی اسلام''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:شعائر]] | [[رده:شعائر]] | ||