شعائر در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = شعائر
| موضوع مرتبط = شعائر
| عنوان مدخل  = شعائر
| عنوان مدخل  = شعائر
| مداخل مرتبط = [[شعائر در قرآن]] - [[شعائر در حدیث]] - [[شعائر در کلام اسلامی]] - [[شعائر در فقه سیاسی]]
| مداخل مرتبط = [[شعائر در لغت]] - [[شعائر در قرآن]] - [[شعائر در فقه اسلامی]] - [[شعائر در فقه سیاسی]] - [[شعائر در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[شعائر در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = شعائر (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
کلمه “شعار” دوگونه خوانده می‌شود و بر این اساس، دارای دو معناست:
کلمه “شعار” دوگونه خوانده می‌شود و بر این اساس، دارای دو معناست:


#شَعار بر وزن “مَزار” (به [[فتح]] شین): به محل برخورد و تماس [[لباس]] زیرین [[انسان]] با پوست بدنش گفته می‌شود و در مقابل آن، کلمه “دثار” است که به محل تماس لباس‌های رو اطلاق می‌گردد. اگر [[شعایر]] به این معنا باشد، مقصود آن است که انسان [[مسلمان]] در [[زندگی]] خود، شعارهایی دارد که بخشی از وجود او هستند و هرگز از او جدا نمی‌شوند. و در هیچ شرایطی بین آنها فاصله نمی‌افتد.
# شَعار بر وزن “مَزار” (به [[فتح]] شین): به محل برخورد و تماس [[لباس]] زیرین [[انسان]] با پوست بدنش گفته می‌شود و در مقابل آن، کلمه “دثار” است که به محل تماس لباس‌های رو اطلاق می‌گردد. اگر [[شعایر]] به این معنا باشد، مقصود آن است که انسان [[مسلمان]] در [[زندگی]] خود، شعارهایی دارد که بخشی از وجود او هستند و هرگز از او جدا نمی‌شوند. و در هیچ شرایطی بین آنها فاصله نمی‌افتد.
#شِعار بر وزن “وِقار” (به کسر شین)، و آن به معنای علامتی است که به عنوان [[پرچم]] در [[جنگ‌ها]] حمل می‌کنند تا [[سربازان]] و جنگجویان بر محور آن گرد آیند و جهت را گم نکنند، تمرکز خود را از دست ندهند و رابطه بین آنها [[قطع]] نگردد. و لذا در توضیح کلمه “شعایر” به این معنا، باید بگوییم که [[مسلمانان]] در زندگی خود [[شعارها]] و علایمی دارند که به واسطه آن، شناخته می‌شوند و بر محور آن گرد می‌آیند، و از [[گمراهی]] و [[ضلالت]] و [[کناره‌گیری]] و [[انزوا]] و [[گوشه‌نشینی]] مصون می‌مانند<ref>شهید ثانی، شرح لمعه، ج۱، ص۲۵۶ (متن و حاشیه آن).</ref>.<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۱۱۶.</ref>
# شِعار بر وزن “وِقار” (به کسر شین)، و آن به معنای علامتی است که به عنوان [[پرچم]] در [[جنگ‌ها]] حمل می‌کنند تا [[سربازان]] و جنگجویان بر محور آن گرد آیند و جهت را گم نکنند، تمرکز خود را از دست ندهند و رابطه بین آنها [[قطع]] نگردد. و لذا در توضیح کلمه “شعایر” به این معنا، باید بگوییم که [[مسلمانان]] در زندگی خود [[شعارها]] و علایمی دارند که به واسطه آن، شناخته می‌شوند و بر محور آن گرد می‌آیند، و از [[گمراهی]] و [[ضلالت]] و [[کناره‌گیری]] و [[انزوا]] و [[گوشه‌نشینی]] مصون می‌مانند<ref>شهید ثانی، شرح لمعه، ج۱، ص۲۵۶ (متن و حاشیه آن).</ref>.<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۱۱۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۸

مقدمه

کلمه “شعار” دوگونه خوانده می‌شود و بر این اساس، دارای دو معناست:

  1. شَعار بر وزن “مَزار” (به فتح شین): به محل برخورد و تماس لباس زیرین انسان با پوست بدنش گفته می‌شود و در مقابل آن، کلمه “دثار” است که به محل تماس لباس‌های رو اطلاق می‌گردد. اگر شعایر به این معنا باشد، مقصود آن است که انسان مسلمان در زندگی خود، شعارهایی دارد که بخشی از وجود او هستند و هرگز از او جدا نمی‌شوند. و در هیچ شرایطی بین آنها فاصله نمی‌افتد.
  2. شِعار بر وزن “وِقار” (به کسر شین)، و آن به معنای علامتی است که به عنوان پرچم در جنگ‌ها حمل می‌کنند تا سربازان و جنگجویان بر محور آن گرد آیند و جهت را گم نکنند، تمرکز خود را از دست ندهند و رابطه بین آنها قطع نگردد. و لذا در توضیح کلمه “شعایر” به این معنا، باید بگوییم که مسلمانان در زندگی خود شعارها و علایمی دارند که به واسطه آن، شناخته می‌شوند و بر محور آن گرد می‌آیند، و از گمراهی و ضلالت و کناره‌گیری و انزوا و گوشه‌نشینی مصون می‌مانند[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. شهید ثانی، شرح لمعه، ج۱، ص۲۵۶ (متن و حاشیه آن).
  2. شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام، ص ۱۱۶.