امینالسوق: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'طی' به 'طی') |
(←مقدمه) |
||
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
امین السوق، منصبی بود که از سوی [[حاکم]] یا [[خلیفه]]، به منظور [[نظارت]] بر امور بازار، به افرادی ذیصلاح اعطا میشد<ref>ادب القاضی، ج۱، ص۱۳۵؛ نهج السعاده، ج۵، ص۳۵.</ref>. او، میتوانست در نقش [[محتسب]] نیز ظاهر شود. | امین السوق، منصبی بود که از سوی [[حاکم]] یا [[خلیفه]]، به منظور [[نظارت]] بر امور بازار، به افرادی ذیصلاح اعطا میشد<ref>ادب القاضی، ج۱، ص۱۳۵؛ نهج السعاده، ج۵، ص۳۵.</ref>. او، میتوانست در نقش [[محتسب]] نیز ظاهر شود. | ||
[[خیانت]] امین السوق، غیر قابل گذشت و دارای مجازاتی سخت بود؛ چنانکه [[امام علی]]{{ع}}، راجع به [[خیانت]] " | [[خیانت]] امین السوق، غیر قابل گذشت و دارای مجازاتی سخت بود؛ چنانکه [[امام علی]] {{ع}}، راجع به [[خیانت]] "ابن هرمة" - امین السوق آن حضرت در بازار [[اهواز]] طی ارسال نامهای به [[قاضی]] القضاة آن منطقه "[[رفاعه]]" [[دستور]] العمل لازم، جهت [[مجازات]] شدید وی صادر کرد<ref>دعائم الاسلام، ج۲، ص۵۳۳، کتاب آداب القضا، حدیث ۱۸۹۲؛ السوق فی ظل الدولة الاسلامیه، ج۳، ص۱۷۵.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۵۲.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژهنامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اصطلاحات سیاسی]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۹
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
امین السوق، منصبی بود که از سوی حاکم یا خلیفه، به منظور نظارت بر امور بازار، به افرادی ذیصلاح اعطا میشد[۱]. او، میتوانست در نقش محتسب نیز ظاهر شود. خیانت امین السوق، غیر قابل گذشت و دارای مجازاتی سخت بود؛ چنانکه امام علی (ع)، راجع به خیانت "ابن هرمة" - امین السوق آن حضرت در بازار اهواز طی ارسال نامهای به قاضی القضاة آن منطقه "رفاعه" دستور العمل لازم، جهت مجازات شدید وی صادر کرد[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ ادب القاضی، ج۱، ص۱۳۵؛ نهج السعاده، ج۵، ص۳۵.
- ↑ دعائم الاسلام، ج۲، ص۵۳۳، کتاب آداب القضا، حدیث ۱۸۹۲؛ السوق فی ظل الدولة الاسلامیه، ج۳، ص۱۷۵.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۵۲.