ابراهیم بن فضل: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۷: خط ۳۷:
۱. [[شیخ طوسی]]، در کتاب [[رجال]] خود از شماری [[راویان]] با تعبیر {{عربی|أسند عنه}} یاد کرده، از این رو این بحث در میان [[رجالیان]] مطرح شده که اولاً مقصود شیخ از این عبارت چیست و ثانیاً آیا بر توثیق یا [[مدح راوی]] دلالت می‌کند یا خیر.
۱. [[شیخ طوسی]]، در کتاب [[رجال]] خود از شماری [[راویان]] با تعبیر {{عربی|أسند عنه}} یاد کرده، از این رو این بحث در میان [[رجالیان]] مطرح شده که اولاً مقصود شیخ از این عبارت چیست و ثانیاً آیا بر توثیق یا [[مدح راوی]] دلالت می‌کند یا خیر.


اقوال و دیدگاه‌های متعددی در این زمینه هست<ref>ر. ک: معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۹۹ - ۱۰۱؛ ج۱۵، ص۵۲؛ إکلیل المنهج، ص۵۴، ش۱۱؛ الفوائد الحائریه، ص۲۲۵؛ الفوائد الرجالیه (بهبهانی)، ص۳۱؛ تعلیقة علی منهج المقال، ص۱۸۹؛ الفوائد الرجالیه (بحر العلوم)، ج۳، ص۲۸۴ - ۲۸۵؛ منتهی المقال، ج۱، ص۷۱ - ۷۲؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۹۶؛ و....</ref> که یکی از محققان در مقاله‌ای بلند، به یادکرد و بررسی آنها پرداخته و در پایان چنین نتیجه گرفته است: {{عربی|أن وصف الرجل بذلک یدل فی البدایة علی أن الرجل عامی المذهب لا یعترف بأن الإمام یسند إلیه الحدیث، بل إنما یعتبر من کلام الإمام ما کان مرفوعاً منه إلی النبی {{صل}} لکن إذا دلت القرائن الخارجیة علی أن الراوی الموصوف به [[شیعی]] المذهب فهو دلیل علی أن هذا الراوی کان نبیهاً جداً، و أراد أن یجمع ما رواه الأئمة {{عم}} مسنداً إلی جدهم للاحتجاج بذلک علی الآخرین الذین لا یعتقدون بإمامتهم، فیکون الوصف دالا علی جلالة و فضل. فالوصف - علی کل حال - لا یدل علی قدح یؤدی إلی الضعف أو مدح یؤدی إلی الثقة، بل هو دلیل علی منهجیة خاصة فی روایة الحدیث}}<ref>مجله تراثنا، مؤسسه آل البیت {{عم}}، ج۳، ص۱۴۲، مقاله {{عربی|المصطلح الرجالی: أسند عنه}}، سید محمدرضا حسینی.</ref>.
اقوال و دیدگاه‌های متعددی در این زمینه هست<ref>ر. ک: معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۹۹ - ۱۰۱؛ ج۱۵، ص۵۲؛ إکلیل المنهج، ص۵۴، ش۱۱؛ الفوائد الحائریه، ص۲۲۵؛ الفوائد الرجالیه (بهبهانی)، ص۳۱؛ تعلیقة علی منهج المقال، ص۱۸۹؛ الفوائد الرجالیه (بحر العلوم)، ج۳، ص۲۸۴ - ۲۸۵؛ منتهی المقال، ج۱، ص۷۱ - ۷۲؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۹۶؛ و....</ref> که یکی از محققان در مقاله‌ای بلند، به یادکرد و بررسی آنها پرداخته و در پایان چنین نتیجه گرفته است: {{عربی|أن وصف الرجل بذلک یدل فی البدایة علی أن الرجل عامی المذهب لا یعترف بأن الإمام یسند إلیه الحدیث، بل إنما یعتبر من کلام الإمام ما کان مرفوعاً منه إلی النبی {{صل}} لکن إذا دلت القرائن الخارجیة علی أن الراوی الموصوف به شیعی المذهب فهو دلیل علی أن هذا الراوی کان نبیهاً جداً، و أراد أن یجمع ما رواه الأئمة {{عم}} مسنداً إلی جدهم للاحتجاج بذلک علی الآخرین الذین لا یعتقدون بإمامتهم، فیکون الوصف دالا علی جلالة و فضل. فالوصف - علی کل حال - لا یدل علی قدح یؤدی إلی الضعف أو مدح یؤدی إلی الثقة، بل هو دلیل علی منهجیة خاصة فی روایة الحدیث}}<ref>مجله تراثنا، مؤسسه آل البیت {{عم}}، ج۳، ص۱۴۲، مقاله {{عربی|المصطلح الرجالی: أسند عنه}}، سید محمدرضا حسینی.</ref>.


بر اساس این تحقیق و با توجه به شیعی بودن ابراهیم بن فضل که از مضامین [[روایات]] وی استظهار می‌شود، تعبیر {{عربی|أسند عنه}} که شیخ طوسی درباره‌اش به کار برده، بر جلالت و فضل او دلالت دارد، که اگر مفید توثیق نباشد، دست‌کم [[مدح]] را می‌فهماند.
بر اساس این تحقیق و با توجه به شیعی بودن ابراهیم بن فضل که از مضامین [[روایات]] وی استظهار می‌شود، تعبیر {{عربی|أسند عنه}} که شیخ طوسی درباره‌اش به کار برده، بر جلالت و فضل او دلالت دارد، که اگر مفید توثیق نباشد، دست‌کم [[مدح]] را می‌فهماند.
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش