سهل بن زیاد آدمی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
[[ابوسعید سهل بن زیاد آدمی رازی]] [[اهل]] [[ری]] بود و محضر [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} را [[درک]] کرده و از [[اصحاب]] آن بزرگواران به شمار می‌‌رفت <ref>رجال الطوسی، ص۴۰۱، ۴۱۶ و ۴۳۱.</ref> و روایاتی را از ایشان نقل کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۶.</ref> او علاوه بر اینان از کسانی چون [[محمد بن عیسی]] نیز استماع [[حدیث]] کرد.<ref>هدایة المحدثین، ص۷۸.</ref>. از وی افرادی نظیر [[علی بن محمد علاّن کلینی]]، [[محمد بن حسن صفار]] و [[محمد بن احمد بن یحیی]] [[روایت]] شنیده و نقل کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۳.</ref>
[[ابوسعید سهل بن زیاد آدمی رازی]] [[اهل]] [[ری]] بود و محضر [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} را [[درک]] کرده و از [[اصحاب]] آن بزرگواران به شمار می‌‌رفت <ref>رجال الطوسی، ص۴۰۱، ۴۱۶ و ۴۳۱.</ref> و روایاتی را از ایشان نقل کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۶.</ref> او علاوه بر اینان از کسانی چون [[محمد بن عیسی]] نیز استماع [[حدیث]] کرد.<ref>هدایة المحدثین، ص۷۸.</ref>. از وی افرادی نظیر [[علی بن محمد علاّن کلینی]]، [[محمد بن حسن صفار]] و [[محمد بن احمد بن یحیی]] [[روایت]] شنیده و نقل کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۳.</ref>


رجال‌نویسان [[شیعه]] درباره سهل به [[اختلاف]] سخن رانده‌اند. [[شیخ طوسی]] در رجال، وی را [[موثق]] دانسته،<ref>رجال الطوسی، ص۴۱۶.</ref> اما در کتاب الفهرست او را [[ضعیف]] شمرده است،<ref>الفهرست (طوسی)، ص۸۰.</ref> چنانکه برخی دیگر چون [[نجاشی]]، [[ابن داود]] و [[علامه]] او را در روایت ضعیف شمرده‌اند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷؛ رجال ابن داود، ص۴۶۰.</ref> و [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری]] نیز وی را که در [[قم]] می‌‌زیست، [[کذاب]] و غالی خواند و از قم بیرون راند<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷.</ref> و [[مردم]] را از شنیدن روایاتش [[نهی]] نمود. وی از آن پس در ری می‌‌زیست.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۲۸.</ref> نام او در [[اسناد]] بیش از ۲۳۰۰ روایت ذکر شده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۳۳۸.</ref> [[تاریخ]] دقیق درگذشت وی معلوم نیست، اما از آنجا که وی در سال ۲۵۵ه‍ با امام حسن عسکری{{ع}} مکاتبه ای داشته است، می‌‌توان [[وفات]] او را در نیمه دوم [[قرن سوم]] دانست. از نوشته‌های او دو کتاب «التوحید» و «النوادر» را نام برده اند<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۸۶.</ref>
رجال‌نویسان [[شیعه]] درباره سهل به [[اختلاف]] سخن رانده‌اند. [[شیخ طوسی]] در رجال، وی را [[موثق]] دانسته،<ref>رجال الطوسی، ص۴۱۶.</ref> اما در کتاب الفهرست او را [[ضعیف]] شمرده است،<ref>الفهرست (طوسی)، ص۸۰.</ref> چنانکه برخی دیگر چون [[نجاشی]]، [[ابن داود]] و [[علامه حلی]] او را در روایت ضعیف شمرده‌اند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷؛ رجال ابن داود، ص۴۶۰.</ref> و [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری]] نیز وی را که در [[قم]] می‌‌زیست، [[کذاب]] و غالی خواند و از قم بیرون راند<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷.</ref> و [[مردم]] را از شنیدن روایاتش [[نهی]] نمود. وی از آن پس در ری می‌‌زیست.<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۲۸.</ref> نام او در [[اسناد]] بیش از ۲۳۰۰ روایت ذکر شده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۳۳۸.</ref> [[تاریخ]] دقیق درگذشت وی معلوم نیست، اما از آنجا که وی در سال ۲۵۵ه‍ با امام حسن عسکری{{ع}} مکاتبه ای داشته است، می‌‌توان [[وفات]] او را در نیمه دوم [[قرن سوم]] دانست. از نوشته‌های او دو کتاب «التوحید» و «النوادر» را نام برده اند<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۸۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۲۱۸٬۲۱۵

ویرایش