بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = عصمت (پرسش) | ||
}} | }} | ||
'''اصل امتناع تناقض''' به معنای استحاله [[اجتماع]] و ارتفاع دو نقیض در موضوع واحد است. فایده این اصل، آن است که هر چیزی را با [[نفی]] نقیضش می‌توان [[اثبات]] کرد،؛ چراکه نفی نقیض، مساوی با اثبات اصل است. از این اصل که در [[علم کلام]] با عنوان برهان امتناع تناقض نام برده شده در [[اثبات ضرورت امامت]] و نیز اثبات عقلی [[عصمت امام]] استفاده شده است. بر این اساس اگر [[امام]]{{ع}} مرتکب [[خطا]] یا گناهی شود یا باید از او [[تبعیت]] کرد که این [[باطل]] است و یا اینکه نباید از او [[پیروی]] کرد که در این صورت، فایده امام{{ع}}، منتفی خواهد بود ضمن اینکه اطاعت کردن و اطاعت نکردن، دو امر متناقض هستند که نمی‌توان هر دو را در یک زمان و بر یک موضوع واحد امتثال نمود. | '''اصل امتناع تناقض''' به معنای استحاله [[اجتماع]] و ارتفاع دو نقیض در موضوع واحد است. فایده این اصل، آن است که هر چیزی را با [[نفی]] نقیضش می‌توان [[اثبات]] کرد،؛ چراکه نفی نقیض، مساوی با اثبات اصل است. از این اصل که در [[علم کلام]] با عنوان برهان امتناع تناقض نام برده شده در [[اثبات ضرورت امامت]] و نیز اثبات عقلی [[عصمت امام]] استفاده شده است. بر این اساس اگر [[امام]]{{ع}} مرتکب [[خطا]] یا گناهی شود یا باید از او [[تبعیت]] کرد که این [[باطل]] است و یا اینکه نباید از او [[پیروی]] کرد که در این صورت، فایده امام{{ع}}، منتفی خواهد بود ضمن اینکه اطاعت کردن و اطاعت نکردن، دو امر متناقض هستند که نمی‌توان هر دو را در یک زمان و بر یک موضوع واحد امتثال نمود. | ||