قوم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = قوم
| موضوع مرتبط = قوم
| عنوان مدخل  = [[قوم]]
| عنوان مدخل  = قوم
| مداخل مرتبط = [[قوم در قرآن]] - [[قوم در حدیث]] - [[قوم در فقه سیاسی]]  
| مداخل مرتبط = [[قوم در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  = قوم (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ملت]]، گروه و [[مردم]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۹۳.</ref>.
[[ملت]]، گروه و [[مردم]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۹۳.</ref>: {{متن قرآن|إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَيْهِمْ}}<ref>«بی‌گمان قارون از قوم موسی بود و در برابر آنان سرکشی کرد» سوره قصص، آیه ۷۶.</ref>.
 
{{متن قرآن|إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَيْهِمْ}}<ref>«بی‌گمان قارون از قوم موسی بود و در برابر آنان سرکشی کرد» سوره قصص، آیه ۷۶.</ref>.


کلمه [[قوم]] از اصطلاحاتی است که برای اشاره به گروه‌های [[انسانی]] در [[قرآن کریم]] وارد شده است. قوم به تیره نژادی اطلاق می‌شود؛ مثل [[قوم عرب]]، قوم [[فارس]] و قوم تُرک. قوم از [[قبیله]] بزرگ‌تر و از [[امّت]] کوچک‌تر است و با توجه به ریشه آن، به جماعتی اطلاق می‌شود که به [[تدبیر]] و عمل مربوط به خود [[قیام]] کرده باشند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. ج۹، ص۳۴۴.</ref>.
کلمه [[قوم]] از اصطلاحاتی است که برای اشاره به گروه‌های [[انسانی]] در [[قرآن کریم]] وارد شده است. قوم به تیره نژادی اطلاق می‌شود؛ مثل [[قوم عرب]]، قوم [[فارس]] و قوم تُرک. قوم از [[قبیله]] بزرگ‌تر و از [[امّت]] کوچک‌تر است و با توجه به ریشه آن، به جماعتی اطلاق می‌شود که به [[تدبیر]] و عمل مربوط به خود [[قیام]] کرده باشند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. ج۹، ص۳۴۴.</ref>.


در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، واژه قوم بر گروهی از مردم که [[زبان]] یا [[آداب و رسوم]] یا مقتضیات [[اجتماعی]] مشترکی دارند، دلالت دارد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۴۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۴-۴۵۵.</ref>
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، واژه قوم بر گروهی از مردم که [[زبان]] یا آداب و رسوم یا مقتضیات [[اجتماعی]] مشترکی دارند، دلالت دارد<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۴۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص ۴۵۴-۴۵۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۳: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده:اصطلاحات سیاسی]]
[[رده:قوم]]
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۲

مقدمه

ملت، گروه و مردم[۱]: ﴿إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَيْهِمْ[۲].

کلمه قوم از اصطلاحاتی است که برای اشاره به گروه‌های انسانی در قرآن کریم وارد شده است. قوم به تیره نژادی اطلاق می‌شود؛ مثل قوم عرب، قوم فارس و قوم تُرک. قوم از قبیله بزرگ‌تر و از امّت کوچک‌تر است و با توجه به ریشه آن، به جماعتی اطلاق می‌شود که به تدبیر و عمل مربوط به خود قیام کرده باشند[۳].

در فرهنگ سیاسی، واژه قوم بر گروهی از مردم که زبان یا آداب و رسوم یا مقتضیات اجتماعی مشترکی دارند، دلالت دارد[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۹۳.
  2. «بی‌گمان قارون از قوم موسی بود و در برابر آنان سرکشی کرد» سوره قصص، آیه ۷۶.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. ج۹، ص۳۴۴.
  4. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۴۳.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص ۴۵۴-۴۵۵.