(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }}
#تغییر_مسیر [[بسام بن عبدالله صیرفی اسدی]]
== مقدمه ==
او از [[آزاد]] شدگان [[بنی هاشم]] یا [[بنی اسد]] است و از [[شیعیان]] و [[خواص]] [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} به شمار می‌‌رود. [[ابن عقده]] نیز نام وی را در [[رجال شیعه]] ذکر کرده است. [[نجاشی]] و [[شیخ طوسی]] او را در شمار [[اصحاب امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} آورده‌اند، [[برقی]] او را فقط در میان اصحاب [[امام باقر]]{{ع}} نام برده است. هر چند در [[رجالیون]] [[شیعه]] [[علامه مجلسی]] و [[مامقانی]] او را حَسَن و امامیِ [[غیر موثق]] دانسته‌اند، اما همه [[رجالیون اهل سنت]]، مانند: [[احمد بن حنبل]]، [[حاکم]]، [[ابوحاتم]]، [[یحیی بن معین]]، [[ابن نمیر]] و [[ابن حبان]] او را [[توثیق]] کرده‌اند، جز آنکه ابن حبان تصریح می‌‌کند او گاهی دچار [[خطا]] و [[اشتباه]] می‌‌شده است. [[ابن حجر]] نیز وی را [[صدوق]] خوانده است<ref>معجم رجال الحدیث ۲۹۸/ ۳؛ تهذیب الکمال ۵۸/ ۴ و تقریب التهذیب ۹۶/ ۱.</ref>.
[[احادیث]] وی در [[جوامع روایی]] [[سنی]] و [[شیعی]] مانند: [[سنن نسائی]]، [[تهذیب]]، [[استبصار]] و [[کافی]] آمده است.
او از کسانی چون: امام باقر{{ع}}، امام صادق{{ع}}، [[حسن بن عمرو فقیمی]]، [[عطاء بن ابی رباح]]، [[عکرمه]]، [[زید بن علی]]{{ع}}، [[ابوطفیل عامر بن واثله لیثی]]، [[عبدالله بن یامین]]، [[عون بن ابی جحیفه]] و [[یحیی بن سام]] [[روایت]] کرده است.
از او کسانی چون: [[اسماعیل بن بهرام]]، [[حاتم بن اسماعیل]]، [[حسن بن عطیه بن نجیح قرشی]]، [[خلاد بن یحیی]]، [[سعید بن محمد وراق]]، [[شبابة بن سوّار]]، [[عبدالله بن مبارک]]، [[وکیع بن جراح]] و [[ابونعیم]] روایت کرده اند<ref>تهذیب الکمال ۵۸/ ۴.</ref>.
برخی نقل کرده اند: امام صادق{{ع}} در [[حیره]]، بر در کاخ منصور [[خلیفه]] عبّاسی بود که از به [[قتل]] رسیدن بسّام [[آگاه]] شد و [[قاتل]] او را به [[دوزخ]] [[بشارت]] داد<ref>معجم رجال الحدیث ۲۹۹/ ۳ و رجال کشی / ش ۴۴۹.</ref>.
از آنچه گذشت بر می‌‌آید که وی پیش از سال ۱۴۵ﻫ.ق کشته شد؛ زیرا حیره پیش از بنیان نهادن [[شهر]] [[بغداد]] در سال ۱۴۵ﻫ.ق پایتخت [[عبّاسیان]] بوده است.<ref>[[ح‍س‍ی‍ن عزیزی|عزیزی]]، [[پ‍روی‍ز رستگار|رستگار]]، [[ی‍وس‍ف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک (کتاب)|راویان مشترک]]، ص 37.</ref>
