قلم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = قلم | |||
| عنوان مدخل = قلم | |||
| مداخل مرتبط = [[قلم در قرآن]] - [[قلم در کلام اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
#{{متن قرآن|ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ * وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ * وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ}}<ref>«نون؛ سوگند به قلم و آنچه برنگارند * تو، به (برکت) نعمت پروردگارت، دیوانه نیستی * و بی‌گمان تو را پاداشی بی‌پایان است * و به راستی تو را خویی است سترگ» سوره قلم، آیه ۱-۴.</ref>. | #{{متن قرآن|ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ * وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ * وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ}}<ref>«نون؛ سوگند به قلم و آنچه برنگارند * تو، به (برکت) نعمت پروردگارت، دیوانه نیستی * و بی‌گمان تو را پاداشی بی‌پایان است * و به راستی تو را خویی است سترگ» سوره قلم، آیه ۱-۴.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ}}<ref>«این از خبرهای نهانی است که به تو وحی می‌کنیم و تو هنگامی که آنان تیرچه‌های (قرعه) خود را (در آب) می‌افکندند تا (بدانند) کدام، مریم را سرپرستی کند و هنگامی که با هم (در این کار) ستیزه می‌ورزیدند نزد آنان نبودی» سوره آل عمران، آیه ۴۴.</ref> '''نکته''': {{متن قرآن|إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ}} - وقتی «در آب» افکندند قلم‌هایشان را - که به آن [[تورات]] را می‌نوشتند یا ظرف‌های قرعه خود را که در آن علامت‌هایی نهادند تا از روی آنها با قرعه بفهمند که چه کسی باید تکفل [[مریم]] را به عهده گیرد. جمله: {{متن قرآن|أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ}} – کدامیک [[مریم]] را [[سرپرستی]] کند - در این جمله چیزی افتاده و در تقدیر است یعنی تا ببینند قرعه به نام کدامیک ظاهر می‌شود برای سر پرستی [[مریم]] و این [[کلام]] در [[مقام]] تعجب و شگفت‌آوری است و برای این است که [[خداوند]] پیامبرش را از شدت [[حرص]] و علاقه آنها بر کفالت [[مریم]] به شگفت آورد. (از قتاده)<ref>ترجمه مجمع البیان، ج۴، ص۶۸.</ref>. | #{{متن قرآن|ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ}}<ref>«این از خبرهای نهانی است که به تو وحی می‌کنیم و تو هنگامی که آنان تیرچه‌های (قرعه) خود را (در آب) می‌افکندند تا (بدانند) کدام، مریم را سرپرستی کند و هنگامی که با هم (در این کار) ستیزه می‌ورزیدند نزد آنان نبودی» سوره آل عمران، آیه ۴۴.</ref> '''نکته''': {{متن قرآن|إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ}} - وقتی «در آب» افکندند قلم‌هایشان را - که به آن [[تورات]] را می‌نوشتند یا ظرف‌های قرعه خود را که در آن علامت‌هایی نهادند تا از روی آنها با قرعه بفهمند که چه کسی باید تکفل [[مریم]] را به عهده گیرد. جمله: {{متن قرآن|أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ}} – کدامیک [[مریم]] را [[سرپرستی]] کند - در این جمله چیزی افتاده و در تقدیر است یعنی تا ببینند قرعه به نام کدامیک ظاهر می‌شود برای سر پرستی [[مریم]] و این [[کلام]] در [[مقام]] تعجب و شگفت‌آوری است و برای این است که [[خداوند]] پیامبرش را از شدت [[حرص]] و علاقه آنها بر کفالت [[مریم]] به شگفت آورد. (از قتاده)<ref>ترجمه مجمع البیان، ج۴، ص۶۸.</ref>. | ||
==نکات== | == نکات == | ||
در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است: | در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است: | ||
#[[سوگند]] [[خداوند]] به قلم به منظور اعلام [[مجنون]] نبودن [[پیامبر]] {{متن قرآن|ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ}}؛ | # [[سوگند]] [[خداوند]] به قلم به منظور اعلام [[مجنون]] نبودن [[پیامبر]] {{متن قرآن|ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ}}؛ | ||
#[[سوگند]] [[خداوند]] به قلم، برای بیان برخورداری [[پیامبر]] از هرگونه [[پاداش]] بی‌منت: {{متن قرآن|ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ}}؛ | # [[سوگند]] [[خداوند]] به قلم، برای بیان برخورداری [[پیامبر]] از هرگونه [[پاداش]] بی‌منت: {{متن قرآن|ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ}}؛ | ||
#[[سوگند]] [[خداوند]] به قلم به منظور اعلام برخورداری [[پیامبر]] از [[اخلاق]] - [[خلق و خوی]] بزرگ: {{متن قرآن|ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ}}؛ | # [[سوگند]] [[خداوند]] به قلم به منظور اعلام برخورداری [[پیامبر]] از [[اخلاق]] - [[خلق و خوی]] بزرگ: {{متن قرآن|ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ}}؛ | ||
#[[خبر غیبی]] [[خداوند]] به [[پیامبر]] درباره قرعه با [[قلم ]]- مورد [[کتابت]] [[تورات]] - برای کفالت [[مریم]]{{ع}}: {{متن قرآن|ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۸۲.</ref>. | # [[خبر غیبی]] [[خداوند]] به [[پیامبر]] درباره قرعه با [[قلم]]- مورد [[کتابت]] [[تورات]] - برای کفالت [[مریم]] {{ع}}: {{متن قرآن|ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۸۲.</ref>. | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | # [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات قرآنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث قلم است. قلم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: قلم در قرآن - قلم در کلام اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- ﴿ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ * وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ * وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ﴾[۱].
- ﴿ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ﴾[۲] نکته: ﴿إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ﴾ - وقتی «در آب» افکندند قلم‌هایشان را - که به آن تورات را می‌نوشتند یا ظرف‌های قرعه خود را که در آن علامت‌هایی نهادند تا از روی آنها با قرعه بفهمند که چه کسی باید تکفل مریم را به عهده گیرد. جمله: ﴿أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ﴾ – کدامیک مریم را سرپرستی کند - در این جمله چیزی افتاده و در تقدیر است یعنی تا ببینند قرعه به نام کدامیک ظاهر می‌شود برای سر پرستی مریم و این کلام در مقام تعجب و شگفت‌آوری است و برای این است که خداوند پیامبرش را از شدت حرص و علاقه آنها بر کفالت مریم به شگفت آورد. (از قتاده)[۳].
نکات
در آیات فوق این موضوعات مطرح گردیده است:
- سوگند خداوند به قلم به منظور اعلام مجنون نبودن پیامبر ﴿ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * مَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ﴾؛
- سوگند خداوند به قلم، برای بیان برخورداری پیامبر از هرگونه پاداش بی‌منت: ﴿ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ﴾؛
- سوگند خداوند به قلم به منظور اعلام برخورداری پیامبر از اخلاق - خلق و خوی بزرگ: ﴿ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ * وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ﴾؛
- خبر غیبی خداوند به پیامبر درباره قرعه با قلم- مورد کتابت تورات - برای کفالت مریم (ع): ﴿ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ﴾[۴].
منابع
پانویس
- ↑ «نون؛ سوگند به قلم و آنچه برنگارند * تو، به (برکت) نعمت پروردگارت، دیوانه نیستی * و بی‌گمان تو را پاداشی بی‌پایان است * و به راستی تو را خویی است سترگ» سوره قلم، آیه ۱-۴.
- ↑ «این از خبرهای نهانی است که به تو وحی می‌کنیم و تو هنگامی که آنان تیرچه‌های (قرعه) خود را (در آب) می‌افکندند تا (بدانند) کدام، مریم را سرپرستی کند و هنگامی که با هم (در این کار) ستیزه می‌ورزیدند نزد آنان نبودی» سوره آل عمران، آیه ۴۴.
- ↑ ترجمه مجمع البیان، ج۴، ص۶۸.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۴۸۲.