قطایع الملوک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
(←مقدمه) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = انفال | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | |||
قطایع الملوک، همان "[[قطایع]]" و "صفایا"ی [[پادشاهان]] است. [[املاک]] و [[اراضی]] پادشاهانی که پس از [[جنگ]] با [[مسلمانان]] (در صورتی که [[جنگ]] با اذن امام صورت گرفته باشد) به دست [[رزمندگان]] [[اسلام]] می‌افتاد، از [[اراضی]] مفتوحة العنوة و [[انفال]] محسوب و اصطلاحاً به "قطایع الملوک" معروف شد<ref>احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.</ref>. | |||
==مقدمه== | صفایا: عبارت بود از اشیای گرانبها و پرارزشی که معمولاً [[پادشاهان]] آنها را تصاحب می‌کردند. تمامی اشیاء و [[املاک]] مذکور پس از [[فتح]]، بنابه روایت‌های متعدد و اتفاق‌نظر [[فقها]]، جزو [[انفال]] به شمار آمده و در [[اختیار]] [[امام]] ([[حاکم اسلامی]]) قرار داشت<ref>وسایل الشیعه، ج۶، ص۱۳۴-۱۳۲؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۹-۴۸؛ مبسوط، ج۱، ص۲۶۳؛ مقنعه، ص۴۵؛ استخراج، ص۱۴-۱۳؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۹.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۵۰.</ref> | ||
قطایع الملوک، همان "[[قطایع]]" و " | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات فقهی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۸
مقدمه
قطایع الملوک، همان "قطایع" و "صفایا"ی پادشاهان است. املاک و اراضی پادشاهانی که پس از جنگ با مسلمانان (در صورتی که جنگ با اذن امام صورت گرفته باشد) به دست رزمندگان اسلام می‌افتاد، از اراضی مفتوحة العنوة و انفال محسوب و اصطلاحاً به "قطایع الملوک" معروف شد[۱]. صفایا: عبارت بود از اشیای گرانبها و پرارزشی که معمولاً پادشاهان آنها را تصاحب می‌کردند. تمامی اشیاء و املاک مذکور پس از فتح، بنابه روایت‌های متعدد و اتفاق‌نظر فقها، جزو انفال به شمار آمده و در اختیار امام (حاکم اسلامی) قرار داشت[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.
- ↑ وسایل الشیعه، ج۶، ص۱۳۴-۱۳۲؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۹-۴۸؛ مبسوط، ج۱، ص۲۶۳؛ مقنعه، ص۴۵؛ استخراج، ص۱۴-۱۳؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۹.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۵۰.