ویژگی امام در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = ویژگی امام
| موضوع مرتبط = ویژگی امام
| عنوان مدخل  = ویژگی امام
| عنوان مدخل  = ویژگی امام
| مداخل مرتبط = [[ویژگی امام در قرآن]] - [[ویژگی امام در حدیث]] - [[ویژگی امام در کلام اسلامی]] - [[ویژگی امام در عرفان اسلامی]] - [[ویژگی امام در فلسفه اسلامی]] - [[ویژگی امام در فقه سیاسی]] - [[ویژگی امام در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[ویژگی امام در معارف و سیره علوی]] - [[ویژگی امام در معارف و سیره رضوی]]
| مداخل مرتبط = [[ویژگی امام در قرآن]] - [[ویژگی امام در حدیث]] - [[ویژگی امام در کلام اسلامی]] - [[ویژگی امام در عرفان اسلامی]] - [[ویژگی امام در فلسفه اسلامی]] - [[ویژگی امام در فقه سیاسی]] - [[ویژگی امام در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[ویژگی امام در معارف و سیره علوی]] - [[ویژگی امام در معارف و سیره رضوی]] - [[ویژگی امام از دیدگاه اهل سنت]]
| پرسش مرتبط  =
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==[[عالم بودن]]==
==[[عالم بودن]]==
از [[شئون]] و [[وظایف]] مهم [[امام]]، [[حفظ]] [[دین الهی]] و [[اصلاح امور مردم]] است، و این امر بدون [[آگاهی]] کامل از [[دین]] امکان‌پذیر نیست. [[خدای تعالی]] می‌فرماید: آیا کسی که به سوی [[حق]] [[هدایت]] می‌کند، سزاوار [[پیروی]] است یا کسی که خود هدایت نمی‌شود مگر اینکه هدایتش کنند؟ شما را چه شده است؟ چگونه [[حکم]] می‌کنید<ref>یونس، آیه ۳۵.</ref>؟
از [[شئون]] و [[وظایف]] مهم [[امام]]، [[حفظ]] [[دین الهی]] و اصلاح امور مردم است، و این امر بدون [[آگاهی]] کامل از [[دین]] امکان‌پذیر نیست. [[خدای تعالی]] می‌فرماید: آیا کسی که به سوی [[حق]] [[هدایت]] می‌کند، سزاوار [[پیروی]] است یا کسی که خود هدایت نمی‌شود مگر اینکه هدایتش کنند؟ شما را چه شده است؟ چگونه [[حکم]] می‌کنید<ref>یونس، آیه ۳۵.</ref>؟


[[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌فرماید: سزاوارترین [[مردم]] به [[سرپرستی]] امور مردم، قوی‌ترین آنها بر آن و [[داناترین]] مردم به [[امر الهی]] درباره آن است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳.</ref>. ما چراغ‌های [[علم]] هستیم. آنگاه که یکی از ما رفت، دیگری ظاهر می‌شود. کسی که از ما پیروی کند، [[گمراه]] نمی‌شود و آنکه ما را [[انکار]] کند، هدایت نمی‌یابد<ref>الخصال، ص۱۶۳.</ref>.
[[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌فرماید: سزاوارترین [[مردم]] به [[سرپرستی]] امور مردم، قوی‌ترین آنها بر آن و [[داناترین]] مردم به [[امر الهی]] درباره آن است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳.</ref>. ما چراغ‌های [[علم]] هستیم. آنگاه که یکی از ما رفت، دیگری ظاهر می‌شود. کسی که از ما پیروی کند، [[گمراه]] نمی‌شود و آنکه ما را [[انکار]] کند، هدایت نمی‌یابد<ref>الخصال، ص۱۶۳.</ref>.
۷۵٬۸۷۱

ویرایش