دیوان اشراف: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[دیوان اشراف در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
 
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[دیوان اشراف در قرآن]] - [[دیوان اشراف در حدیث]] - [[دیوان اشراف در فقه اسلامی]] - [[دیوان اشراف در فقه سیاسی]]</div>
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دیوان اشراف (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
در تاریخ اسلام و [[ایران]]، فردی از جانب [[خلیفه]] یا [[سلطان]] [[مأمور]] می‌شد تا اطلاعات لازم از جریان امور مملکت را به دست آورد. به همین منظور دیوانی خاص موسوم به “دیوان اشراف” تحت [[نظارت]] متصدّی این شغل که “مشرف” خوانده می‌شد قرار داشت. [[رئیس]] دیوان اشراف در هر [[شهر]] و ناحیه‌ای دارای نماینده‌ای بود و [[ریاست]] دیوان اشراف، عموماً در میان رجال دولتی جایگاه ویژه‌ای داشت<ref>ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۲؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۰۵۹.</ref>. این امر امروزه، [[نظارت]] و بازرسی نام گرفته است<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۱.</ref>.
==مقدمه==
در [[تاریخ اسلام]] و [[ایران]]، فردی از جانب [[خلیفه]] یا [[سلطان]] [[مأمور]] می‌شد تا اطلاعات لازم از جریان امور مملکت را به دست آورد. به همین منظور دیوانی خاص موسوم به “دیوان اشراف” تحت [[نظارت]] متصدّی این شغل که “مشرف” خوانده می‌شد قرار داشت. [[رئیس]] دیوان اشراف در هر [[شهر]] و ناحیه‌ای دارای نماینده‌ای بود و [[ریاست]] دیوان اشراف، عموماً در میان [[رجال]] دولتی [[جایگاه]] ویژه‌ای داشت<ref>ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۲؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۰۵۹.</ref>. این امر امروزه، [[نظارت]] و بازرسی نام گرفته است<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۱۱.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:دیوان اشراف]]
[[رده:اصطلاحات سیاسی]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۱

مقدمه

در تاریخ اسلام و ایران، فردی از جانب خلیفه یا سلطان مأمور می‌شد تا اطلاعات لازم از جریان امور مملکت را به دست آورد. به همین منظور دیوانی خاص موسوم به “دیوان اشراف” تحت نظارت متصدّی این شغل که “مشرف” خوانده می‌شد قرار داشت. رئیس دیوان اشراف در هر شهر و ناحیه‌ای دارای نماینده‌ای بود و ریاست دیوان اشراف، عموماً در میان رجال دولتی جایگاه ویژه‌ای داشت[۱]. این امر امروزه، نظارت و بازرسی نام گرفته است[۲].

منابع

پانویس

  1. ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۲؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۱۰۰۵۹.
  2. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۱۱.