عفو عمومی: تفاوت میان نسخه‌ها

عفو عمومی، عبارت است از معاف کردن دسته‌ای از مجرمین - [[سیاسی]] و غیرسیاسی - از [[مجازات]]. [[فرمان]] عفو عمومی در [[اسلام]]، در [[آیه]] یکصد و پنجاه و نهم از سورۀ [[مبارکه]] [[آل عمران]]، صادر شده است. در [[سال هشتم هجری]]، [[قریش]] با تحریک [[قبیله]] "[[بنی بکر]]" علیه [[قبیله]] "[[خزاعه]]" - از [[هم‌پیمانان]] [[مسلمانان]] - موادی از [[صلح‌نامه]] [[حدیبیه]] (ماده سوم) را نقض کردند و این باعث شد تا [[پیامبر]] {{صل}} در [[رمضان]] [[سال هشتم هجری]]، با خیل عظیمی از [[لشکریان]] [[مسلمان]] عازم [[مکه]] شوند. [[قریش]]، وحشت‌زده به تکاپو افتادند، ولی تدابیرشان برای جلوگیری از [[انتقام]] [[مسلمانان]] ثمری نبخشید و [[عظمت]] [[لشکر اسلام]]، [[قریش]] را به [[تسلیم]] واداشت و [[مسلمانان]] بدون [[جنگ]] و [[خونریزی]]، (جز مواردی معدود) وارد [[مکه]] شدند. "[[سعد بن معاذ]]" - [[رئیس قبیله خزرج]] - با ورود به [[مکه]] گفت: "امروز روز [[کشتار]] و تلافی است"، ولی [[پیامبر]] {{صل}} به [[علی]] {{ع}} فرمود: "[[پرچم]] را بگیر و اعلام کن! امروز روز [[رحمت]] است"<ref>{{متن قرآن|قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ}} «(یوسف) گفت: امروز (دیگر) بر شما سرزنشی نیست، خداوند شما را ببخشاید و او مهربان‌ترین مهربانان است» سوره یوسف، آیه ۹۲؛ المغازی، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۴؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۲۰؛ فروغ ابدیت، ج۲، ص۳۳۷.</ref>. هم‌چنین [[پیامبر]] {{صل}} به عدّه‌ای از [[مشرکان]] [[امان]] داد و از جمله به [[ابوسفیان]] فرمود: {{متن حدیث|انتم الطلقاء}} و نیز فرمود: ای [[مردم]]! هر کس به [[کعبه]] [[پناه]] برد و یا [[اسلحه]] به [[زمین]] گزارده و درِ [[خانه]] خود را به عنوان بی‌طرفی ببندد و یا وارد خانۀ [[ابوسفیان]] و یا خانۀ "[[حکیم]] حزا" گردد، [[جان]] و [[مال]] او محترم و از خطر مصون است<ref>بحارالانوار، ج۲۱ ص۱۰۹: {{متن حدیث|اذهبوا فأنتم الطلقا. الیوم یوم المرحمة الیوم اعز الله قریشاً}}.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۹.</ref>