←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
عطایا، جمع "عطیه" بخششهای [[حکومتی]] بود که [[خلفا]] اغلب، به فراخور حال [[مستمندان]]، به آنان اعطا میکردند. | عطایا، جمع "عطیه" بخششهای [[حکومتی]] بود که [[خلفا]] اغلب، به فراخور حال [[مستمندان]]، به آنان اعطا میکردند. | ||
برای نخستین بار [[عمر]] - [[خلیفه دوم]] - همه درآمدهایی که از طریق [[خراج]] [[زمینها]] "مفتوحة العنوة" و امثال آن به دست میآمد، میان [[مسلمانان]]، بر حسب [[اختلاف]] | برای نخستین بار [[عمر]] - [[خلیفه دوم]] - همه درآمدهایی که از طریق [[خراج]] [[زمینها]] "مفتوحة العنوة" و امثال آن به دست میآمد، میان [[مسلمانان]]، بر حسب [[اختلاف]] شؤون و سوابق افراد تقسیم میکرد و برای هر شخص، حقوقی مقرر کرده بود که مبلغ آن نسبت به افراد متفاوت بود<ref>النظم المالیه والاقتصادیه فی دولة الاسلامیه، ص۹۷؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۵۲؛ فتوح البلدان، ص۴۹۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۰۲؛ تاریخ الخلفا، ج۱، ص۱۴۳؛ کنزالعمال، ج۴، ص۵۵۵.</ref>. عطایا، خود اهرمی [[سیاسی]]، در جهت [[اطاعت]] متمردین محسوب میگردید؛ زیرا کسانی که از [[فرمان]] [[خلیفه]] سرباز میزدند و یا در [[جهاد]] شرکت نمیکردند از آن [[محروم]] میشدند<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |