عطایا در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = عطایا
| موضوع مرتبط = عطایا
| عنوان مدخل  = [[عطایا]]
| عنوان مدخل  = عطایا
| مداخل مرتبط = [[عطایا در قرآن]] - [[عطایا در حدیث]] - [[عطایا در فقه اسلامی]] - [[عطایا در فقه سیاسی]]
| مداخل مرتبط = [[عطایا در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = عطایا (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
عطایا، جمع "عطیه" بخشش‌های [[حکومتی]] بود که [[خلفا]] اغلب، به فراخور حال [[مستمندان]]، به آنان اعطا می‌کردند.
عطایا، جمع "عطیه" بخشش‌های [[حکومتی]] بود که [[خلفا]] اغلب، به فراخور حال [[مستمندان]]، به آنان اعطا می‌کردند.
برای نخستین بار [[عمر]] - [[خلیفه دوم]] - همه درآمدهایی که از طریق [[خراج]] [[زمین‌ها]] "مفتوحة العنوة" و امثال آن به دست می‌آمد، میان [[مسلمانان]]، بر حسب [[اختلاف]] [[شؤون]] و سوابق افراد تقسیم می‌کرد و برای هر شخص، [[حقوقی]] مقرر کرده بود که مبلغ آن نسبت به افراد متفاوت بود<ref>النظم المالیه والاقتصادیه فی دولة الاسلامیه، ص۹۷؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۵۲؛ فتوح البلدان، ص۴۹۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۰۲؛ تاریخ الخلفا، ج۱، ص۱۴۳؛ کنزالعمال، ج۴، ص۵۵۵.</ref>. عطایا، خود اهرمی [[سیاسی]]، در جهت [[اطاعت]] متمردین محسوب می‌گردید؛ زیرا کسانی که از [[فرمان]] [[خلیفه]] سرباز می‌زدند و یا در [[جهاد]] شرکت نمی‌کردند از آن [[محروم]] می‌شدند<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۸.</ref>.
برای نخستین بار [[عمر]] - [[خلیفه دوم]] - همه درآمدهایی که از طریق [[خراج]] [[زمین‌ها]] "مفتوحة العنوة" و امثال آن به دست می‌آمد، میان [[مسلمانان]]، بر حسب [[اختلاف]] شؤون و سوابق افراد تقسیم می‌کرد و برای هر شخص، حقوقی مقرر کرده بود که مبلغ آن نسبت به افراد متفاوت بود<ref>النظم المالیه والاقتصادیه فی دولة الاسلامیه، ص۹۷؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۵۲؛ فتوح البلدان، ص۴۹۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۰۲؛ تاریخ الخلفا، ج۱، ص۱۴۳؛ کنزالعمال، ج۴، ص۵۵۵.</ref>. عطایا، خود اهرمی [[سیاسی]]، در جهت [[اطاعت]] متمردین محسوب می‌گردید؛ زیرا کسانی که از [[فرمان]] [[خلیفه]] سرباز می‌زدند و یا در [[جهاد]] شرکت نمی‌کردند از آن [[محروم]] می‌شدند<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۳۸.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۹: خط ۱۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:عطایا در فقه سیاسی]]
[[رده:اصطلاحات سیاسی]]
[[رده:مدخل]]
۱۱۸٬۲۹۵

ویرایش