|
|
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{ویرایش غیرنهایی}} | | {{مدخل مرتبط |
| {{ولایت}}
| | | موضوع مرتبط = عجله |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| | | عنوان مدخل = عجله |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[عجله]]''' است. "'''[[عجله]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| | | مداخل مرتبط = [[عجله در قرآن]] - [[عجله در حدیث]] - [[عجله در اخلاق اسلامی]] - [[عجله در معارف مهدویت]] |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| | | پرسش مرتبط = |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عجله در قرآن]] | [[عجله در حدیث]] | [[عجله در نهج البلاغه]] | [[عجله در اخلاق اسلامی]] | [[عجله در معارف دعا و زیارات]] | [[عجله در کلام اسلامی]]</div>
| | }} |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[عجله (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
|
| |
|
| ==مقدمه== | | == مقدمه == |
| * [[عجله‌ورزی]] در مقابل [[آرامش]] / [[تأنّی]] بوده، و معنای آن - همانگونه که در "[[المفردات]]" [[راغب اصفهانی|راغب]] نیز آمده -، عبارت از آن است که [[آدمی]] چیزی را، قبل از [[زمان]] فرارسیدن آن [[طلب]] نماید. از این‌رو عجله معمولاً با [[حماقت]] همراه بوده، آنچه از آن حاصل می‌شود معمولاً بدون [[اندیشه]] و [[فکر]] به‌دست می‌آید. از این‌روست که [[قرآن کریم]] از آنان که در این [[دنیا]] عجله کرده به نعمت‌های [[دنیوی]] به‌جای نعمت‌های اُخروی [[رضایت]] حاصل کرده‌اند، [[نقل]] می‌فرماید که آنان در [[روز بازپسین]] خواهد گفت: {{متن قرآن|وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ}}<ref>«و می‌گویند: اگر ما سخن نیوش یا خردورز می‌بودیم در زمره دوزخیان نبودیم» سوره ملک، آیه ۱۰.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۶۴.</ref>.
| | [[عجله‌ورزی]] در مقابل [[آرامش]] / [[تأنّی]] بوده، و معنای آن - همانگونه که در "[[المفردات]]" [[راغب اصفهانی|راغب]] نیز آمده - عبارت از آن است که [[آدمی]] چیزی را، قبل از [[زمان]] فرارسیدن آن [[طلب]] نماید. از این‌رو عجله معمولاً با [[حماقت]] همراه بوده، آنچه از آن حاصل می‌شود معمولاً بدون [[اندیشه]] و [[فکر]] به‌دست می‌آید. از این‌روست که [[قرآن کریم]] از آنان که در این [[دنیا]] عجله کرده به نعمت‌های [[دنیوی]] به‌جای نعمت‌های اُخروی [[رضایت]] حاصل کرده‌اند، [[نقل]] می‌فرماید که آنان در [[روز بازپسین]] خواهد گفت: {{متن قرآن|وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ}}<ref>«و می‌گویند: اگر ما سخن نیوش یا خردورز می‌بودیم در زمره دوزخیان نبودیم» سوره ملک، آیه ۱۰.</ref>. |
| *به این نکته نیز تنها اشاره می‌کنیم که اصطلاح [[عجله‌ورزیدن]]، گاه به معانی دیگری نیز استفاده می‌شود، که در تمامی آن معانی در شمار [[رذائل]] قرار نمی‌گیرد. هرچند کاربرد معمول آن در اصطلاح [[علم اخلاق]] نشان از [[رذیلت‌های اخلاقی]] دارد.
| |
| * [[رذیلت]] عجله نیز -مانند رذیلت [[کبر]]- در بیشترین [[آدمیان]] موجود بوده، تنها برخی از مردان مرد از آن رهائی یافته‌اند. قرآن کریم این مطلب را به این‌گونه بیان داشته است: {{متن قرآن|خُلِقَ الْإِنْسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ}}<ref>«آدمی را از شتاب آفریده‌اند» سوره انبیاء، آیه ۳۷.</ref>، {{متن قرآن|وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا}}<ref>«و آدمی بدی را چنان فرا می‌خواند که نیکی را و آدمی شتابگر است» سوره اسراء، آیه ۱۱.</ref>. این [[آیه]]، به‌خوبی دلالت می‌نماید که عجله‌ورزیدن در [[کارها]]، موجب می‌شود تا خواه ناخواه شروری چند به [[انسان]] روی آورد؛ چه این چنین کس که همواره در امور عجله می‌نماید، گوئی [[قدرت]] تشخیص در میان [[خیر و شر]] را از دست داده سر در پی آنچه [[شرّ]] است می‌نهد، امّا [[گمان]] می‌برد که به تحصیل خیر پرداخته است!<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۶۴-۶۵.</ref>.
| |
| *در همین راستا است که [[عجله کاران]]، [[قیامت]] را وا می‌نهند و به دنیای فانی زودگذر می‌پردازند: {{متن قرآن|كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ}}. این [[آیات]]، نشان می‌دهد که اینان به خاطر عجله‌ای که در نهاد آنان متمکّن شده است، [[آخرت]] را از دست نهاده به [[دنیا]] روی آورده‌اند<ref>«هرگز! بلکه شما این جهان شتابان را دوست می‌دارید و جهان واپسین را وا می‌گذارید» سوره قیامه، آیه ۲۰-۲۱</ref>.
| |
| *در اینجا، دنیا به همین علّت "عاجلة / شتابیدنیِ غیر عاقلانه"، نامیده شده است.
| |
| * كوتاه سخن آنکه [[عجول]]، [[مقام]] [[لقاء]] را نهاده سر در پی کمال و بقاء [[ابدی]] نمی‌نهد؛ امّا در پی [[مُلک]] فناپذیری که سراسر [[فریب]] است، می‌دود. او [[لذّات]] فانی را بر لذّات ابدی بر می‌گزیند، تا آنجا که در قیامت از [[حضرت حق]] چنین می‌شنود: {{متن قرآن|أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَاسْتَمْتَعْتُمْ بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَفْسُقُونَ}}<ref>«چیزهای خوشایندتان را در زندگانی دنیا به پایان بردید و از آنها بهره‌مند شدید پس امروز برای گردنکشی ناحق در زمین و آن نافرمانی که می‌کردید با عذاب خواری‌آور کیفر می‌بینید» سوره احقاف، آیه ۲۰.</ref>. از همین روست که عجله را افساری دانسته‌اند، که [[شیطان]] بر گردن [[آدمیان]] می‌نهد تا از کمال بازمانند<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۶۵-۶۶.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==[[شتاب‌کاری]] و [[پیشی گرفتن در نیکی‌ها]]==
| | به این نکته نیز تنها اشاره می‌کنیم که اصطلاح [[عجله‌ورزیدن]]، گاه به معانی دیگری نیز استفاده می‌شود، که در تمامی آن معانی در شمار [[رذائل]] قرار نمی‌گیرد. هرچند کاربرد معمول آن در اصطلاح [[علم اخلاق]] نشان از [[رذیلت‌های اخلاقی]] دارد. |
| *در میان عموم [[مردم]]، چنان مشهور است که [[عجله در نیکی‌ها]] [[ناپسند]] نیست؛ این مطلب به چندین [[آیه]] و [[روایت]] مستند شده است. در این شمار است [[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«و برای (رسیدن به) آمرزش پروردگارتان و بهشتی به پهنای آسمان‌ها و زمین که برای پرهیزگاران آماده شده است شتاب کنید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۳.</ref> و {{متن قرآن| فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ}}<ref>«باری، در کارهای نیک از یکدیگر پیشی گیرید» سوره مائده، آیه ۴۸.</ref>.
| |
| *از [[امام صادق]]{{ع}} نیز مروی است که فرموده‌اند: "هرکس که [[همّت]] بر انجام کاری [[نیکو]] کند، در آن [[عجله]] نماید؛ چرا که هر کاری که به تأخیر افتد، [[شیطان]] می‌تواند در آن نظر کرده نظری جدید پدید آورد" <ref>{{متن حدیث| مَنْ هَمَّ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَيْرِ فَلْيُعَجِّلْهُ فَإِنَّ كُلَّ شَيْ‌ءٍ فِيهِ تَأْخِيرٌ فَإِنَّ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ نَظْرَةً}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۴۳.</ref>، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} نیز فرموده‌اند:"[[خداوند]] از [[کار خیر]]، آنچه بدان شتاب شود را [[دوست]] دارد"<ref>{{متن حدیث| إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ مِنَ الْخَيْرِ مَا يُعَجَّلُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۴۲. </ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۶۶.</ref>.
| |
| *این سخن به‌وضوح [[خطا]] است، چه منظور از "[[تعجیل]] در کار خیر"، آن است که آن کار از وقت خاصّ خود به تأخیر نیفتد و [[فرصت]] آن از دست نرود؛ نه آنکه کاری را در غیر وقت خودش [[طلب]] نموده به آن [[اقدام]] نماید. [[حدیثی]] که در اینجا از امام صادق{{ع}} [[نقل]] نمودیم، به‌روشنی این مطلب را [[ثابت]] می‌نماید.
| |
| *از این‌رو، می‌توان گفت که عجله، چه در [[امور خیر]] و چه در غیر آن، ناپسند بوده بوئی از [[صلاح]] و [[فلاح]] در آن نیست. به عنوان نمونه اشاره می‌کنیم که به‌جایْ آوردن [[نماز]] در اوّلین [[زمان]] لحظات وقت آن، مصداق عجله شمرده نمی‌شود؛ امّا به‌جای آوردن آن پیش از ورود خاصّ آن، عجله است.
| |
| *کوتاه سخن آنکه عجله در [[امور خیر]]، به‌معنی انجام آن در [[زمان]] خود بدون تأخیر و تفویت وقت است؛ چراکه گاه کسی که [[اراده]] نموده تا کار خیری را انجام دهد، پس از گذشت زمانی، از انجام آن پشیمان شده و یا [[شیطان]] آن را به‌دست [[فراموشی]] می‌سپارد؛ نیز ممکن است تا مانعی پدید آمده انجام آن [[کار خیر]] را غیر ممکن سازد؛ از این رو است که امر شده است تا [[مؤمنان]] در انجام [[کار نیک]] شتاب کرده از تأخیر آن بپرهیزند<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۶۷.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==منابع==
| | [[رذیلت]] عجله نیز -مانند رذیلت [[کبر]]- در بیشترین [[آدمیان]] موجود بوده، تنها برخی از مردان مرد از آن رهائی یافته‌اند. قرآن کریم این مطلب را به این‌گونه بیان داشته است: {{متن قرآن|خُلِقَ الْإِنْسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ}}<ref>«آدمی را از شتاب آفریده‌اند» سوره انبیاء، آیه ۳۷.</ref>، {{متن قرآن|وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا}}<ref>«و آدمی بدی را چنان فرا می‌خواند که نیکی را و آدمی شتابگر است» سوره اسراء، آیه ۱۱.</ref>. این [[آیه]]، به‌خوبی دلالت می‌نماید که عجله‌ورزیدن در [[کارها]]، موجب می‌شود تا خواه ناخواه شروری چند به [[انسان]] روی آورد؛ چه این چنین کس که همواره در امور عجله می‌نماید، گوئی [[قدرت]] تشخیص در میان [[خیر و شر]] را از دست داده سر در پی آنچه [[شرّ]] است می‌نهد، امّا [[گمان]] می‌برد که به تحصیل خیر پرداخته است!. |
| * [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']]
| |
|
| |
|
| ==پانویس== | | در همین راستا است که [[عجله کاران]]، [[قیامت]] را وا می‌نهند و به دنیای فانی زودگذر می‌پردازند: {{متن قرآن|كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ}}. این [[آیات]]، نشان می‌دهد که اینان به خاطر عجله‌ای که در نهاد آنان متمکّن شده است، [[آخرت]] را از دست نهاده به [[دنیا]] روی آورده‌اند<ref>«هرگز! بلکه شما این جهان شتابان را دوست می‌دارید و جهان واپسین را وا می‌گذارید» سوره قیامه، آیه ۲۰-۲۱.</ref>. |
| {{یادآوری پانویس}} | | |
| {{پانویس2}} | | در اینجا، دنیا به همین علّت "عاجلة / شتابیدنیِ غیر عاقلانه"، نامیده شده است. |
| | |
| | كوتاه سخن آنکه [[عجول]]، [[مقام]] [[لقاء]] را نهاده سر در پی کمال و بقاء [[ابدی]] نمی‌نهد؛ امّا در پی [[مُلک]] فناپذیری که سراسر [[فریب]] است، می‌دود. او [[لذّات]] فانی را بر لذّات ابدی بر می‌گزیند، تا آنجا که در قیامت از [[حضرت حق]] چنین می‌شنود: {{متن قرآن|أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَاسْتَمْتَعْتُمْ بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَفْسُقُونَ}}<ref>«چیزهای خوشایندتان را در زندگانی دنیا به پایان بردید و از آنها بهره‌مند شدید پس امروز برای گردنکشی ناحق در زمین و آن نافرمانی که می‌کردید با عذاب خواری‌آور کیفر می‌بینید» سوره احقاف، آیه ۲۰.</ref>. از همین روست که عجله را افساری دانسته‌اند، که [[شیطان]] بر گردن [[آدمیان]] می‌نهد تا از کمال بازمانند<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی ج۲]]، ص ۶۴-۶۶.</ref>. |
| | |
| | == [[شتاب‌کاری]] و [[پیشی گرفتن در نیکی‌ها]] == |
| | در میان عموم [[مردم]]، چنان مشهور است که [[عجله در نیکی‌ها]] [[ناپسند]] نیست؛ این مطلب به چندین [[آیه]] و [[روایت]] مستند شده است. در این شمار است [[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«و برای (رسیدن به) آمرزش پروردگارتان و بهشتی به پهنای آسمان‌ها و زمین که برای پرهیزگاران آماده شده است شتاب کنید» سوره آل عمران، آیه ۱۳۳.</ref> و {{متن قرآن| فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ}}<ref>«باری، در کارهای نیک از یکدیگر پیشی گیرید» سوره مائده، آیه ۴۸.</ref>. |
| | |
| | از [[امام صادق]] {{ع}} نیز مروی است که فرموده‌اند: "هرکس که [[همّت]] بر انجام کاری [[نیکو]] کند، در آن [[عجله]] نماید؛ چرا که هر کاری که به تأخیر افتد، [[شیطان]] می‌تواند در آن نظر کرده نظری جدید پدید آورد" <ref>{{متن حدیث| مَنْ هَمَّ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَيْرِ فَلْيُعَجِّلْهُ فَإِنَّ كُلَّ شَيْ‌ءٍ فِيهِ تَأْخِيرٌ فَإِنَّ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ نَظْرَةً}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۴۳.</ref>، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نیز فرموده‌اند:"[[خداوند]] از [[کار خیر]]، آنچه بدان شتاب شود را [[دوست]] دارد"<ref>{{متن حدیث| إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ مِنَ الْخَيْرِ مَا يُعَجَّلُ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۴۲.</ref>. |
| | |
| | این سخن به‌وضوح [[خطا]] است، چه منظور از "[[تعجیل]] در کار خیر"، آن است که آن کار از وقت خاصّ خود به تأخیر نیفتد و [[فرصت]] آن از دست نرود؛ نه آنکه کاری را در غیر وقت خودش [[طلب]] نموده به آن [[اقدام]] نماید. [[حدیثی]] که در اینجا از امام صادق {{ع}} [[نقل]] نمودیم، به‌روشنی این مطلب را [[ثابت]] می‌نماید. |
| | |
| | از این‌رو، می‌توان گفت که عجله، چه در [[امور خیر]] و چه در غیر آن، ناپسند بوده بوئی از [[صلاح]] و [[فلاح]] در آن نیست. به عنوان نمونه اشاره می‌کنیم که به‌جایْ آوردن [[نماز]] در اوّلین [[زمان]] لحظات وقت آن، مصداق عجله شمرده نمی‌شود؛ امّا به‌جای آوردن آن پیش از ورود خاصّ آن، عجله است. |
| | |
| | کوتاه سخن آنکه عجله در [[امور خیر]]، به‌معنی انجام آن در [[زمان]] خود بدون تأخیر و تفویت وقت است؛ چراکه گاه کسی که [[اراده]] نموده تا کار خیری را انجام دهد، پس از گذشت زمانی، از انجام آن پشیمان شده و یا [[شیطان]] آن را به‌دست [[فراموشی]] می‌سپارد؛ نیز ممکن است تا مانعی پدید آمده انجام آن [[کار خیر]] را غیر ممکن سازد؛ از این رو است که امر شده است تا [[مؤمنان]] در انجام [[کار نیک]] شتاب کرده از تأخیر آن بپرهیزند<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی ج۲]]، ص۶۶ ـ ۶۷.</ref>. |
| | |
| | == منابع == |
| | {{منابع}} |
| | # [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']] |
| | {{پایان منابع}} |
| | |
| | == پانویس == |
| | {{پانویس}} |
|
| |
|
| [[رده:عجله]] | | [[رده:عجله]] |
| [[رده:مدخل]]
| |
