زندان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[زندان در قرآن]] - [[زندان در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[زندان در قرآن]] - [[زندان در حدیث]] - [[زندان در کلام اسلامی]] - [[زندان در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = زندان (پرسش)}}
== مقدمه ==
بازداشت ‌کردن، توقیف<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۵۶.</ref>، نگهداری‌ کردن، حبس ‌کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۵۰.</ref>، زندانی‌ کردن<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۲۲.</ref>.


==مقدمه==
{{متن قرآن|تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.</ref>.
*بازداشت ‌کردن، توقیف<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۵۶.</ref>، نگهداری‌ کردن، حبس ‌کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۵۰.</ref>، زندانی‌ کردن<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۲۲.</ref>. 
 
*{{متن قرآن|تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.</ref>.
واژه حبس در این [[آیه شریفه]] به معنای بازداشت مؤقت و توقیف تا زمان معیّن (سوگند خوردن بعد از نماز عصر) آمده است. این [[آیه]] مجوز توقیف کسی را که [[حق]] [[مالی]] بر عهده اوست، صادر کرده است تا زمانی که [[قاضی]] [[سوگند]] او را بشنود و [[حکم]] صادر کند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۷، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۱۶.</ref>
*واژه حبس در این [[آیه شریفه]] به معنای بازداشت مؤقت و توقیف تا زمان معیّن (سوگند خوردن بعد از [[نماز عصر]]) آمده است. این [[آیه]] مجوز توقیف کسی را که [[حق]] [[مالی]] بر عهده اوست، صادر کرده است تا زمانی که [[قاضی]] [[سوگند]] او را بشنود و [[حکم]] صادر کند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۷، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۱۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۵: خط ۱۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:زندان]]
[[رده:مفاهیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۵

مقدمه

بازداشت ‌کردن، توقیف[۱]، نگهداری‌ کردن، حبس ‌کردن[۲]، زندانی‌ کردن[۳].

تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ[۴].

واژه حبس در این آیه شریفه به معنای بازداشت مؤقت و توقیف تا زمان معیّن (سوگند خوردن بعد از نماز عصر) آمده است. این آیه مجوز توقیف کسی را که حق مالی بر عهده اوست، صادر کرده است تا زمانی که قاضی سوگند او را بشنود و حکم صادر کند[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۵۶.
  2. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۵۰.
  3. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۲۲.
  4. «ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.
  5. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۷، ص۱۰۳.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۲۱۶.