زندان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[زندان در قرآن]] - [[زندان در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}
== مقدمه ==
بازداشت ‌کردن، توقیف<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۵۶.</ref>، نگهداری‌ کردن، حبس ‌کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۵۰.</ref>، زندانی‌ کردن<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۲۲.</ref>.


{{نبوت}}
{{متن قرآن|تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.</ref>.
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[زندان در قرآن]] - [[زندان در حدیث]] - [[زندان در کلام اسلامی]] - [[زندان در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[زندان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
واژه حبس در این [[آیه شریفه]] به معنای بازداشت مؤقت و توقیف تا زمان معیّن (سوگند خوردن بعد از نماز عصر) آمده است. این [[آیه]] مجوز توقیف کسی را که [[حق]] [[مالی]] بر عهده اوست، صادر کرده است تا زمانی که [[قاضی]] [[سوگند]] او را بشنود و [[حکم]] صادر کند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۷، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۱۶.</ref>
*بازداشت ‌کردن، توقیف<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۵۶.</ref>، نگهداری‌ کردن، حبس ‌کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۵۰.</ref>، زندانی‌ کردن<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۲۲.</ref>. 
*{{متن قرآن|تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.</ref>.
*واژه حبس در این [[آیه شریفه]] به معنای بازداشت مؤقت و توقیف تا زمان معیّن (سوگند خوردن بعد از [[نماز عصر]]) آمده است. این [[آیه]] مجوز توقیف کسی را که [[حق]] [[مالی]] بر عهده اوست، صادر کرده است تا زمانی که [[قاضی]] [[سوگند]] او را بشنود و [[حکم]] صادر کند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۷، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۱۶.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== منابع ==
 
{{منابع}}
== جستارهای وابسته ==
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
 
{{پایان منابع}}
==منابع==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:زندان]]
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۵

مقدمه

بازداشت ‌کردن، توقیف[۱]، نگهداری‌ کردن، حبس ‌کردن[۲]، زندانی‌ کردن[۳].

تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ[۴].

واژه حبس در این آیه شریفه به معنای بازداشت مؤقت و توقیف تا زمان معیّن (سوگند خوردن بعد از نماز عصر) آمده است. این آیه مجوز توقیف کسی را که حق مالی بر عهده اوست، صادر کرده است تا زمانی که قاضی سوگند او را بشنود و حکم صادر کند[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۵۶.
  2. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۵۰.
  3. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۲۲.
  4. «ای مؤمنان! چون مرگ یکی از شما در رسد گواه گرفتن میان شما هنگام وصیت، (گواهی) دو (مرد) دادگر از شما (مسلمانان) است و اگر سفر کردید و مصیبت مرگ گریبان شما را گرفت (و گواه مسلمان نیافتید) دو گواه دیگر از غیر شما (مسلمانان) است و اگر (به آنها) شک دارید آنان» سوره مائده، آیه ۱۰۶.
  5. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۷، ص۱۰۳.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۲۱۶.