راعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: برگردانده‌شده
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
«راعی»، مشتقی از کلمۀ «رعی» است و رعی به معنی نگهداری و [[مراقبت]] از [[گله]] و مرادف با [[شبانی]] است و رعایت به معنای وسیع آن به معنای مراقبت توأم با نوعی [[هدایت]] به کار می‌رود.
«راعی»، مشتقی از کلمۀ «رعی» است و رعی به معنی نگهداری و [[مراقبت]] از گله و مرادف با شبانی است و رعایت به معنای وسیع آن به معنای مراقبت توأم با نوعی [[هدایت]] به کار می‌رود.
راعی و [[رعیت]] در [[فرهنگ اسلامی]] مفهوم [[سیاسی]] دارد و در متون [[اسلامی]] به معنای متبوع و [[مسئول]] آمده است. {{متن حدیث|كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ}}<ref>مجموعه ورام، ص۶.</ref>.
راعی و رعیت در فرهنگ اسلامی مفهوم [[سیاسی]] دارد و در متون [[اسلامی]] به معنای متبوع و [[مسئول]] آمده است. {{متن حدیث|كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ}}<ref>مجموعه ورام، ص۶.</ref>.
 
و به همین معنا رعیت به [[مردم]] و [[امت]] رهرو اطلاق شده است مانند: {{متن حدیث|فَإِذَا أَدَّتْ الرَّعِيَّةُ إِلَى الْوَالِي‌}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>. {{متن حدیث|حَقُّ الْوَالِي عَلَى الرَّعِيَّةِ وَ حَقُّ الرَّعِيَّةِ عَلَى الْوَالِي}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>. {{متن حدیث|فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>.<ref>فقه سیاسی، ج۲، ص۱۵۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص۹۱.</ref>
و به همین معنا رعیت به [[مردم]] و [[امت]] رهرو اطلاق شده است مانند: {{متن حدیث|فَإِذَا أَدَّتْ الرَّعِيَّةُ إِلَى الْوَالِي‌}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>. {{متن حدیث|حَقُّ الْوَالِي عَلَى الرَّعِيَّةِ وَ حَقُّ الرَّعِيَّةِ عَلَى الْوَالِي}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>. {{متن حدیث|فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ}}<ref>نهج البلاغه، ۲۱۴.</ref>.<ref>فقه سیاسی، ج۲، ص۱۵۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص۹۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
*  [[راعی]]
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
خط ۲۰: خط ۱۹:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:مفاهیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۳

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«راعی»، مشتقی از کلمۀ «رعی» است و رعی به معنی نگهداری و مراقبت از گله و مرادف با شبانی است و رعایت به معنای وسیع آن به معنای مراقبت توأم با نوعی هدایت به کار می‌رود. راعی و رعیت در فرهنگ اسلامی مفهوم سیاسی دارد و در متون اسلامی به معنای متبوع و مسئول آمده است. «كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ»[۱].

و به همین معنا رعیت به مردم و امت رهرو اطلاق شده است مانند: «فَإِذَا أَدَّتْ الرَّعِيَّةُ إِلَى الْوَالِي‌»[۲]. «حَقُّ الْوَالِي عَلَى الرَّعِيَّةِ وَ حَقُّ الرَّعِيَّةِ عَلَى الْوَالِي»[۳]. «فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ»[۴].[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. مجموعه ورام، ص۶.
  2. نهج البلاغه، ۲۱۴.
  3. نهج البلاغه، ۲۱۴.
  4. نهج البلاغه، ۲۱۴.
  5. فقه سیاسی، ج۲، ص۱۵۱.
  6. عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۲، ص۹۱.