سوره لیل: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = سوره | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سوره لیل در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
[[خداوند]] در [[آیه]] اول این [[سوره]] به شب هنگامی‌که [[جهان]] و [[انسان‌ها]] را فرامی‌گیرد [[سوگند]] خورده است؛ به همین جهت، [[سوره]] را «لیل» نامیده‌اند. واژه «لیل» ۹۲ بار در [[قرآن]] آمده است.
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سوره لیل در علوم قرآنی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
غرض این سوره [[تهدید]] و [[انذار]] است، و این [[هدف]] را از این راه دنبال می‌کند که به انسان‌ها بفهماند مساعی و تلاشهای ایشان یک [[جور]] نیست، بعضی از مردمند که [[انفاق]] می‌کنند، و از [[خدا]] [[پروا]] دارند، و [[وعده]] حسنای خدا را تصدیق می‌کنند، و [[خدای تعالی]] هم در مقابل، حیاتی [[جاودانه]] و سراسر [[سعادت]] در اختیارشان می‌گذارد. و بعضی دیگرند که [[بخل]] می‌ورزند، و به خیال خود می‌خواهند بی‌نیاز شوند، و وعده حسنای خدایی را [[تکذیب]] می‌کنند، و خدای تعالی هم آنان را به سوی عاقبت [[شر]] راه می‌برد، و در این سوره اهتمام و عنایت خاصی به مسأله انفاق [[مالی]] شده است، شب و [[روز]]، [[خلقت]] و تلاش انسان‌ها، [[انذار]] و [[تبشیر]]، [[قیامت]] و [[پاداش]] و... از مطالب این سوره است.
[[خداوند]] در [[آیه]] [[اول]] این [[سوره]] به شب هنگامی‌که [[جهان]] و [[انسان‌ها]] را فرامی‌گیرد [[سوگند]] خورده است؛ به همین جهت، [[سوره]] را «لیل» نامیده‌اند. واژه «لیل» ۹۲ بار در [[قرآن]] آمده است.


غرض این سوره [[تهدید]] و [[انذار]] است، و این [[هدف]] را از این راه دنبال می‌کند که به انسان‌ها بفهماند مساعی و تلاشهای ایشان یک [[جور]] نیست، بعضی از مردمند که [[انفاق]] می‌کنند، و از [[خدا]] [[پروا]] دارند، و [[وعده]] حسنای خدا را [[تصدیق]] می‌کنند، و [[خدای تعالی]] هم در مقابل، حیاتی [[جاودانه]] و سراسر [[سعادت]] در اختیارشان می‌گذارد. و بعضی دیگرند که [[بخل]] می‌ورزند، و به [[خیال]] خود می‌خواهند [[بی‌نیاز]] شوند، و وعده حسنای خدایی را [[تکذیب]] می‌کنند، و خدای تعالی هم آنان را به سوی [[عاقبت]] [[شر]] راه می‌برد، و در این سوره اهتمام و [[عنایت]] خاصی به مسأله انفاق [[مالی]] شده است، [[شب]] و [[روز]]، [[خلقت]] و تلاش انسان‌ها، [[انذار]] و [[تبشیر]]، [[قیامت]] و [[پاداش]] و... از مطالب این سوره است.
== ویژگی‌های سوره لیل ==
 
# دارای ۲۱ آیه، ۷۱ کلمه و ۳۰۲، ۳۱۰ یا ۳۱۶ حرف.
==ویژگی‌های [[سوره لیل]]==
# در ترتیب نزول، نهمین و در ترتیب [[مصحف شریف]] نود و دومین سوره است.
#دارای ۲۱ آیه، ۷۱ کلمه و ۳۰۲، ۳۱۰ یا ۳۱۶ حرف.
# پس از سوره أعلی و پیش از [[سوره فجر]] و پیش از [[هجرت]] در [[مکه]] نازل شد و هیچ آیه مدنی ندارد.
#در [[ترتیب نزول]]، نهمین و در ترتیب [[مصحف شریف]] نود و دومین سوره است.
# از سوره‌های مفصّل و از نوع اوساط آن است.
#پس از سوره أعلی و پیش از [[سوره فجر]] و پیش از [[هجرت]] در [[مکه]] نازل شد و هیچ آیه [[مدنی]] ندارد.
#از سوره‌های مفصّل و از نوع اوساط آن است.
# نوزدهمین سوره‌ای است که با سوگند آغاز می‌شود.
# نوزدهمین سوره‌ای است که با سوگند آغاز می‌شود.
#در این سوره، نسخی رخ نداده است<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۲۰، صفحه ۳۰۲؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۵۲۳؛ هاشم زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۵۵۱؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۷، صفحه ۶۵؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۵؛ حجتی، محمد باقر، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، صفحه ۱۴۹؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۹؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص:۳۰۵۱.</ref>
# در این سوره، نسخی رخ نداده است<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۲۰، صفحه ۳۰۲؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۵۲۳؛ هاشم زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۵۵۱؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۷، صفحه ۶۵؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۵؛ حجتی، محمد باقر، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، صفحه ۱۴۹؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۹؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص:۳۰۵۱.</ref>
 
==جستارهای وابسته==


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']]
# [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره لیل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۶

مقدمه

خداوند در آیه اول این سوره به شب هنگامی‌که جهان و انسان‌ها را فرامی‌گیرد سوگند خورده است؛ به همین جهت، سوره را «لیل» نامیده‌اند. واژه «لیل» ۹۲ بار در قرآن آمده است.

غرض این سوره تهدید و انذار است، و این هدف را از این راه دنبال می‌کند که به انسان‌ها بفهماند مساعی و تلاشهای ایشان یک جور نیست، بعضی از مردمند که انفاق می‌کنند، و از خدا پروا دارند، و وعده حسنای خدا را تصدیق می‌کنند، و خدای تعالی هم در مقابل، حیاتی جاودانه و سراسر سعادت در اختیارشان می‌گذارد. و بعضی دیگرند که بخل می‌ورزند، و به خیال خود می‌خواهند بی‌نیاز شوند، و وعده حسنای خدایی را تکذیب می‌کنند، و خدای تعالی هم آنان را به سوی عاقبت شر راه می‌برد، و در این سوره اهتمام و عنایت خاصی به مسأله انفاق مالی شده است، شب و روز، خلقت و تلاش انسان‌ها، انذار و تبشیر، قیامت و پاداش و... از مطالب این سوره است.

ویژگی‌های سوره لیل

  1. دارای ۲۱ آیه، ۷۱ کلمه و ۳۰۲، ۳۱۰ یا ۳۱۶ حرف.
  2. در ترتیب نزول، نهمین و در ترتیب مصحف شریف نود و دومین سوره است.
  3. پس از سوره أعلی و پیش از سوره فجر و پیش از هجرت در مکه نازل شد و هیچ آیه مدنی ندارد.
  4. از سوره‌های مفصّل و از نوع اوساط آن است.
  5. نوزدهمین سوره‌ای است که با سوگند آغاز می‌شود.
  6. در این سوره، نسخی رخ نداده است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۲۰، صفحه ۳۰۲؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۵۲۳؛ هاشم زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۵۵۱؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۷، صفحه ۶۵؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۵؛ حجتی، محمد باقر، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، صفحه ۱۴۹؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۹؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۳.
  2. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص:۳۰۵۱.