بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تفسیر | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[تفسیر بیانی در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط = }} | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[تفسیر بیانی در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط = }} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[تفسیر]] موضوعیِ [[قرآن]] به قرآن یا رویکرد ادبی در تفسیر یا بررسی وجوه بلاغی قرآن | [[تفسیر]] موضوعیِ [[قرآن]] به قرآن یا رویکرد ادبی در تفسیر یا بررسی وجوه بلاغی قرآن | ||
در متون [[علوم قرآنی]] برای | در متون [[علوم قرآنی]] برای تفسیر بیانی سه تعریف وجود دارد: | ||
#استقرای لفظ خاص از قرآن و بررسی معنای آن لفظ در همه مواضعی که استفاده شده است، و سپس دستیابی به یک معنای کلی برای آن لفظ، با [[عنایت]] به موارد استعمالش در تمام قرآن. این روش بنا به ادعای دکتر [[عایشه عبدالرحمان بنت‌الشاطی]] از ابتکارات استاد وی، [[امین خولی]] [[مصری]] است. از این تعریف برمی‌آید که اولاً تفسیر بیانی، [[تفسیر قرآن به قرآن]] است؛ ثانیاً این روش نوعی [[تفسیر موضوعی]] است. | # استقرای لفظ خاص از قرآن و بررسی معنای آن لفظ در همه مواضعی که استفاده شده است، و سپس دستیابی به یک معنای کلی برای آن لفظ، با [[عنایت]] به موارد استعمالش در تمام قرآن. این روش بنا به ادعای دکتر [[عایشه عبدالرحمان بنت‌الشاطی]] از ابتکارات استاد وی، [[امین خولی]] [[مصری]] است. از این تعریف برمی‌آید که اولاً تفسیر بیانی، [[تفسیر قرآن به قرآن]] است؛ ثانیاً این روش نوعی [[تفسیر موضوعی]] است. | ||
# [[تفسیری]] که مباحث آن درباره [[بلاغت قرآن]] در قالب شکل‌های بیانی آن صورت می‌پذیرد؛ مانند: [[تشبیه]]، استعاره، کنایه، [[تمثیل]]، فصل و وصل، [[حقیقت]] و مجاز، [[استخدام]] و.... | # [[تفسیری]] که مباحث آن درباره [[بلاغت قرآن]] در قالب شکل‌های بیانی آن صورت می‌پذیرد؛ مانند: [[تشبیه]]، استعاره، کنایه، [[تمثیل]]، فصل و وصل، [[حقیقت]] و مجاز، [[استخدام]] و.... | ||
#تفسیری که غرض آن رسیدن به مراد گوینده با [[استعانت]] از [[علوم]] ادبی و ادات بیانی است<ref>جمعی از محققان، مجله رسالة القرآن(فصلنامه)، جلد۱، صفحه (۳۰-۳۲)؛ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم ومنهجهم، صفحه (۴۶-۴۷)</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۷۲.</ref> | # تفسیری که غرض آن رسیدن به مراد گوینده با [[استعانت]] از [[علوم]] ادبی و ادات بیانی است<ref>جمعی از محققان، مجله رسالة القرآن(فصلنامه)، جلد۱، صفحه (۳۰-۳۲)؛ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم ومنهجهم، صفحه (۴۶-۴۷)</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۷۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||